Geplaatst Ik heb Loki ondertussen al meer dan 10 jaar en het stond al jaren op mijn to-do-lijstje, maar het is er nooit van gekomen. Een paar weken terug zag ik een oproepje van de rijvereniging hier in de buurt dat ze naar het strand gingen. Ik vroeg een stalgenootje of ze mee wilde en zodoende stonden wij gisteren om 08:30 de paarden in te laden om de reis van 1,5 uur naar Noordwijk te maken.
Eenmaal aangekomen op het strand hebben we de paarden uitgeladen en zijn we direct het strand opgereden. Nou ik denk niet dat Loki ooit in zijn leven zo erg verbaasd heeft gekeken.
Hij liep braaf achter de groep aan, maar met een zeer groot vraagteken boven zijn hoofd. 
Eenmaal bij de zee aangekomen gingen de eerste durfals al gelijk het water in, maar Loki vond het maar al te spannend! Die golven, zo eng!Na wat gekeken te hebben bij het water zijn we gaan rijden, lekker heen en weer op het strand. Uiteindelijk nog zelfs een flinke rengalop meegepakt op een leeg stuk strand, waarbij Loki helemaal in zijn element was en de groep ver achter zich liet.
Op de terugweg heeft hij zelfs nog heel wat stukjes in het water gelopen, waar ik super trots op ben aangezien Loki echt niet zo gek is op water!
Maar genoeg gekletst, foto's zeggen denk ik veel meer.
1. Toen ik aankwam op stal trof ik dit aan, toen was mijn dag eigenlijk al perfect!
2. Net opgezadeld op de parkeerplaats, meneer hoorde de zee al
3. Onderweg naar het strand met mijn stalgenootje
4. Net het strand op, Loki 'veilig' tussen de andere paardjes
5.
6.
7.
8.
9. Blooper
10. De mooiste foto!
Deze wil ik laten uitvergroten!
11. En eigenlijk de meest waardevolle foto voor mij... Mijn oma. Ze is 88 jaar oud, heeft het afgelopen jaar vreselijk veel meegemaakt en heeft een flink jasje uitgedaan. Mijn oma is altijd al gek geweest op de zee, ze kan daar uren over vertellen. Echter wonen wij niet dichtbij zee en kan oma zelf er nooit heen, behalve als wij met haar meegaan. Toen wij aan haar vroegen of ze mee wilde was het antwoord volmondig JA!!! en zodoende ging ze met mijn ouders mee naar Noordwijk. Toen Loki en ik aan kwamen rijden stond ze me op te wachten en stak ze vol trots haar duim in de lucht, het is lang geleden dat ik oma zo heb zien genieten. Uiteindelijk is ze door het harde zand in Noordwijk zelfs op het strand gekomen (mijn vader heeft haar rollator getild en ze liep aan mijn moeders arm) en is een lang gekoesterde droom van haar uitgekomen: weer op het strand kunnen wandelen.
Gisteravond belde ik mijn oma op om te zeggen dat ik het zo fijn vond dat ze er was, en haar woorden waren 'Kind, je had me geen beter cadeau kunnen geven. Deze dag zal ik altijd blijven herinneren.' 
,wat is dat dubbel genieten ! 
