Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-17 14:06

Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-17 14:06

sorry als dit verkeerd staat. Ik zou zo niet weten waar ik dit anders zou moeten plaatsen..
Ik zit echt met mijn handen in het haar...
In 2012 kreeg ik een super leuk verzorgpaardje. Een 3-jarige haflinger, erg groen met een super lief en zacht karakter. Destijds samen met de eigenaar haar helemaal zelf beleerd etc. Op mijn 14e verjaardag kwam mijn grote droom uit. Starlight werd mijn eigen paard! Destijds reed ik eigenlijk alleen maar buitenritjes met af en toe eens een dressuur lesje in de bak. Ik was gelukkig en Starlight was dat. Inmiddels ben ik een stuk ouder en een stuk serieuzer wbt paardrijden. Mijn hart ligt bij de dressuursport, alleen die van Starlight niet... Vandaag ben ik er voor de zoveelste keer gefrustreerd en tot huilen toe af gestapt. Het serieuze bakwerk is telkens weer opnieuw zo'n gevecht.. Starlight heeft geen zin, werkt tegen, ik raak gefrustreerd waardoor het alleen maar erger wordt. Tuurlijk zijn er ook zeker dagen dat ze de sterren van de hemel loopt, maar ik begin steeds meer in te zien dat dressuur gewoon niks voor haar is.. Ik heb elke week les van een hele goede instructrice, we gaan vooruit maar het plezier is er steeds meer af.. Ik doe Starlight veel en veel meer plezier met buitenritten of een keertje een sprongetje maken, maar ik zie mijzelf veel liever dressuur rijden..
Afgelopen jaar heb ik een super tof paard van mijn staleigenaar gereden. Dit ging super goed en was echt mijn droompaard qua potentie. Deze is helaas verkocht.. Daar ging mijn droompaardje.. Deze zomer rij ik een jonge fries van een stalgenootje bij. Dit paard werkt graag voor je en gaat dan ook met sprongen vooruit. Hij heeft plezier in het rijden wat het voor mij ook een stuk leuker maakt. Ik merk dat ik er vaak meer baar uit kijk om hem te rijden, dan om Starlight te rijden. Ik ben dan ook langer en vaker met hem bezig ipv met Starlight. Hierdoor voel ik me ook weer schuldig tegenover Starlight...

Ik begin steeds beter in te zien dat wat ik wil gewoon niet realistisch is met Starlight. Hoewel Star echt mijn kindje is en ik altijd heb geroepen dat ze bij mij blijft tot ze er niet meer is, begin ik toch af en toe te denken om haar naar iemand te doen die er lekker recreatief mee aan de slag gaat... Ik voel me heel schuldig tegen over haar, want ik zou haar dan inruilen.. Ook vind ik het l*llig tegenover mijn ouders, want zij hebben mij destijds een paard gegeven en jaren lang stalling betaald, en nou ben ik nog niet tevreden..
Ik weet het echt even niet meer.. Ik ben bang dat ik verkeerde keuzes wil of ga maken, en ik weet ook niet hoe ik dit tegenover mijn ouders moet gaan uitleggen.. Ik hoop dat iemand mij kan helpen!

**Geplaatst**: 09-08-17 14:13

Geplaatst: 09-08-17 14:13

Citaat:
Vandaag ben ik er voor de zoveelste keer gefrustreerd en tot huilen toe af gestapt. Het serieuze bakwerk is telkens weer opnieuw zo'n gevecht.. Starlight heeft geen zin, werkt tegen, ik raak gefrustreerd waardoor het alleen maar erger wordt. Tuurlijk zijn er ook zeker dagen dat ze de sterren van de hemel loopt, maar ik begin steeds meer in te zien dat dressuur gewoon niks voor haar is..

Het klinkt alsof je manier van rijden niet aansluit bij je paard. Misschien eens op zoek gaan naar een instructeur die jullie weer het plezier terug kan geven? Het gevecht uit het rijden kan halen? Je paard kan het, maar het lukt jou niet om het er op een fijne/eerlijke manier uit te krijgen dus daar zou ik hulp bij zoeken.

Als je daar niet voor openstaat en toch een paard wil waar jij qua dressuur makkelijker mee overweg kunt dan is er inderdaad de optie verkopen. Is dat financieel ook een mogelijkheid?

**Geplaatst**: 09-08-17 14:14

Geplaatst: 09-08-17 14:14

Kun je Starlight niet een tijdje laten leasen/ bij laten rijden door een ander? Nu jij toch ook nog een ander paard hebt om te rijden kun je er rustig over nadenken.

**Geplaatst**: 09-08-17 14:16

Geplaatst: 09-08-17 14:16

Zo herkenbaar!!

Alleen heb ik de keuze gemaakt om door te zetten en een ander pad op gegaan.

Door meer te gaan rechtrichten gaat mijn hafje dresuur veel leuker vinden. Maar Ow wat vind hij dat moeilijk.
Een kleine compacte haf, net dikke nek, wat op de voorhand gebouwd. En toch mogen we nu M1 starten.

Ha t moet leuk blijven. Tuurlijk een meer dressuur gefokt paard zou de oefeningen makkelijk zijn.

Ook ik dacht jaren dat stan f maar niks vond.

Ik heb ff je profiel gekeken. Gaat t om de fries?

Geen idee hoe oud de foto's zijn en zijn maar moment opnames maar ik vind je haf dan meer dresuur houding hebben.

Kop op :-)

Mis een andere instructrice

**Geplaatst**: 09-08-17 14:17

Geplaatst: 09-08-17 14:17

Ik snap je gevoel heel erg goed hoor, Star is je maatje. Maar.... paardrijden is een dure hobby en kost veel tijd. Als jij graag je wilt focussen op dressuur dan is het helemaal niet gek om een paard te willen wat daar het meest geschikt voor is.

Ik heb jaren een halve draver gehad, ook op concours dressuur gestart tot L2. Ook gekocht met het idee lekker wat bakwerk en de bossen in. Maar bij mij ging het ook kriebelen. Je ziet mensen met veel minder moeite beter presteren, omdat hun paard meer geschikt is voor het doel (dressuur).

Ik heb uiteindelijk mijn paardje aan een stalgenoot verkocht, waar ze het supergoed bij heeft. Ik heb zelf een 4-jarige gekocht, die precies bij mijn doelen past (vooral dressuur, af en toe een sprongetje en geregeld de bossen in). Ik merk dat ik met veel meer plezier rijdt, paard vind alles makkelijk en zo lang ik hem correct rijdt, loopt hij ook correct en pakt alles super snel op.

Succes met je beslissing

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-17 14:23

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-17 14:23

Ik heb al veel verschillende instructrices gehad en heb nu eentje waarbij ik al veel verschil merk. Ze geeft super fijn les en we hebben al veel verschillende dingen qua rijden geprobeerd. Ze lijkt er af en toe wel plezier in te hebben, maar dan heeft ze weer dagen dat ze door mijn been heen loopt, telkens omhoog komt etc. Zodra ze zo'n dag heeft ga ik maar het bos in omdat het anders waarschijnlijk alleen maar erger wordt. In het bos is ze wel weer vrolijk en lekker voorwaarts.
Ik heb al een bijrijdster voor Starlight. Die gaat er lekker vaak mee het bos in, maakt eens een sprongetje en rijdt eens wat dressuurmatig door de bak. Als ik hun twee zo zie rijden gaat het allemaal met plezier. Zij is minder serieus bezig als dat ik ben en dat vind Starlight gewoon veel leuker om te doen.
De fries is mijn bijrijdpaard voor deze zomer, en Starlight is de haflinger ja

Ze loopt ook prima en heeft ook wel de potentie. Haar moeder heeft het tot M2 geflikt, maar Starlight vindt het gewoon niet leuk..

Het is financieel mogelijk trouwens.

**Geplaatst**: 09-08-17 14:38

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 14:38

Tja, ik heb zoiets van als jullie beide niet gelukkig zijn, waarom mag je een paard dan niet naar een beter tehuis doen?

**Geplaatst**: 09-08-17 14:52

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 14:52

Ik had hetzelfde aan de hand met mijn paard. Hij deed wel altijd zijn best. Maar voor hem was het toch heel moeilijk (ook qua bouw) en dat gaf bij beide toch frustratie na een tijd. Ik heb dan met heel veel pijn in het hart beslist hem te verkopen (we hadden toch al heel wat bereikt samen). Hij kwam te staan bij n meisje die toen ook gewoon recreatief wat aan hobbelde en ze hebben beide heel veel plezier gehad. Tot ook zei serieuser wou gaan rijden en hij opnieuw verhuist is. Maar ook hier staat hij goed.
Ik mis hem wel en voor mij blijft hij altijd speciaal maar het was beter zo

**Geplaatst**: 09-08-17 15:06

Geplaatst: 09-08-17 15:06

Een dier koop je niet voor even, maar je leven vind ik. Als je het nu toch opgelost hebt met een bijrijder en voor jezelf een bijrijpaard, zie ik het probleem niet. Over 5 jaar liggen jouw interesses wel weer anders en heb je meer behoefte aan de buitenritjes.

Ik heb zelf ook een haflinger. In de dressuur. Storm vindt het moeilijk, ik vind het moeilijk. Maar als je dan eens met een winstpunt thuiskomt, dan ben je zo blij. Ik werk er liever harder voor, dan dat het vanzelf gaat. En als het een dag niet lukt, tja, da gooi ik de teugels los en ga ik de polder in. Uiteindelijk doen we het paardrijden voor ons plezier en moet het ontspanning bieden!

Edit: ik heb ook je profiel even bekeken. Van alle paardjes die je erop hebt staan, vind ik Starlight ook de mooiste. Ook qua dressuurhouding. :')

**Geplaatst**: 09-08-17 15:14

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 15:14

Tja dat ben ik niet met je eens Denise. Een paard is een luxeproduct, om het maar even bot te zeggen. Als het paard niet bij je gebruiksdoel past, is het geen schande om te verkopen en kopen. Het paard merkt dat niet zoveel van hoor, die gaat niet denken 'potverdikkie stom wijf, waarom verkoop jij mij?'.

Ts, overleg het eens met je ouders, dat je er geen plezier meer in hebt. Als ze de stalling betalen, ga ik er vanuit dat je er liever plezier in hebt, dan dat ze betalen voor iets dat je toch niet meer zo leuk vind.

**Geplaatst**: 09-08-17 15:26

Geplaatst: 09-08-17 15:26

Ik herken mezelf in je topic want ik ben door exact dezelfde situatie gegaan met mijn paard, alleen rijd ik dan western. Hoewel ik me geen leven zonder mijn paard kan indenken, heb ik vorig jaar serieus op het punt gestaan om haar uiteindelijk toch weg te doen. Mijn voorkeur ging steeds meer naar het reining rijden maar Sil had er gewoon geen zin in. Iedere les werd steeds meer een gevecht tot ik op een gegeven moment met tranen zat te rijden en door de bak heen vloog, er was geen sprake van rust en we waren beide op door de stress. Veel mensen hebben me toen aangeraden om haar te verkopen en gewoon een quarter aan te schaffen omdat deze er nu eenmaal voor gefokt is.

Alleen... Ik ben er ook altijd vanuit gegaan dat áls ik een paard koop, ze ook gewoon voor altijd bij mij zou blijven. Ik heb toen beslist om het nog één kans te geven en ben met haar naar een bekende en ervaren osteopaat gegaan en wat ben ik daar blij mee! Uiteindelijk bleek ze zo ongelooflijk vast te zitten in haar lijf waardoor de oefeningen die ik van haar vroeg gewoon veel te belastend waren en dit was met een bosrit natuurlijk niet. Na deze behandeling heb ik een compleet ander paard terug gekregen en ondertussen ook een bijpassende lesgever. Dus misschien kan je haar eerst laten controleren op eventueel lichamelijke klachten? Op deze manier weet je tenminste dat je alles kan uitsluiten en kan je haar ook zonder schuldgevoel verkopen want uiteindelijk gaat het er toch om dat beide partijen gelukkig zijn in wat ze doen?

Laatst bijgewerkt door Cintaria op 09-08-17 15:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-08-17 15:27

Geplaatst: 09-08-17 15:27

Joolien schreef:
Tja dat ben ik niet met je eens Denise. Een paard is een luxeproduct, om het maar even bot te zeggen. Als het paard niet bij je gebruiksdoel past, is het geen schande om te verkopen en kopen. Het paard merkt dat niet zoveel van hoor, die gaat niet denken 'potverdikkie stom wijf, waarom verkoop jij mij?'.

Ts, overleg het eens met je ouders, dat je er geen plezier meer in hebt. Als ze de stalling betalen, ga ik er vanuit dat je er liever plezier in hebt, dan dat ze betalen voor iets dat je toch niet meer zo leuk vind.

Ik heb het misschien wat zwart/wit neergezet, ik snap jouw standpunt ook hoor. Maar TS heeft het paard pas 3 jaar (sinds 2014) en verzorgde het dier al langer: zij wist dus dat je met een haflinger hard moet werken wil je in de dressuurwereld wat bereiken. Daarom vind ik het argument ''het lukt niet in de dressuur nu, dus ik wil een ander paard'' niet helemaal eerlijk. Er zijn tenslotte meer wegen die naar Rome leiden!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-17 15:32

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-17 15:32

Denise_Storm schreef:
Een dier koop je niet voor even, maar je leven vind ik. Als je het nu toch opgelost hebt met een bijrijder en voor jezelf een bijrijpaard, zie ik het probleem niet. Over 5 jaar liggen jouw interesses wel weer anders en heb je meer behoefte aan de buitenritjes.

Ik heb zelf ook een haflinger. In de dressuur. Storm vindt het moeilijk, ik vind het moeilijk. Maar als je dan eens met een winstpunt thuiskomt, dan ben je zo blij. Ik werk er liever harder voor, dan dat het vanzelf gaat. En als het een dag niet lukt, tja, da gooi ik de teugels los en ga ik de polder in. Uiteindelijk doen we het paardrijden voor ons plezier en moet het ontspanning bieden!

Edit: ik heb ook je profiel even bekeken. Van alle paardjes die je erop hebt staan, vind ik Starlight ook de mooiste. Ook qua dressuurhouding.

Met de eerste zin ben ik het met je eens. Daarom vind ik dit ook zo lastig.. Jij zegt dat paardrijden plezier en ontspanning is. Ben ik het met je eens, alleen het plezier en ontspanning is er dus nauwelijks meer bij mij. Ik kom steeds vaker teleurgesteld thuis dan dat ik met een grote lach navertel hoe goed ze het wel niet deed vandaag.

Net is het toch even ter sprake gekomen toen mijn vader vroeg hoe het ging vandaag. Ik heb het een beetje uitgelegd en erg blij waren ze er niet mee.. Zoals ik zelf al zei zei mijn moeder: nou heb je al een paard, ben je nog niet tevreden. Mijn vader dacht dat ik dan misschien maar een andere hobby moest gaan zoeken.. Dat was dus niet waar ik op doelde.. maar goed.

Mijn bijrijdpaard stop ik trouwens na de zomervakantie mee. Dan is de eigenaar weer terug. Hij is nog vrij groen en wordt nu doorgereden

@denise, even op jouw laatste post. Toen ik haar kreeg was ik nog totaal niet bezig met het serieuze rijden. Ik reed in principe alleen maar buiten en in de bak eens een dressuurles en voor de rest springen. Langzamerhand is mijn interesse steeds meer bij de dressuur gaan liggen.

Starlight wordt elk jaar gecheckt door een fysio, gaat elk jaar naar de tandarts en zadel wordt jaarlijks gecontroleerd

Ik denk niet dat daar het probleem ligt, want ze heeft ook dagen dat ze prima loopt

**Geplaatst**: 09-08-17 15:37

Geplaatst: 09-08-17 15:37

Wat je ouders ervan vinden weet je enkel wanneer je het er met hen over hebt. iK had daar thuis niet mee moeten afkomen, zelfs nu ik financieel onafhankelijk ben nog niet. Maar er zijn ouders die dit wel begrijpen en het ok vinden. Het is een beslissing die enkel jij, samen met je ouders kan nemen. Ik zou het niet kunnen, maar ken genoeg mensen die er geen probleem mee zouden hebben.

**Geplaatst**: 09-08-17 15:38

Geplaatst: 09-08-17 15:38

Volgens mij ben je er diep in je hart al uit. Logisch dat je ouders er niet blij mee zijn. Maar als je ze een goed plan voorlegt, dan verandert dat misschien?

**Geplaatst**: 09-08-17 15:41

Geplaatst: 09-08-17 15:41

Eline_S_S schreef:
Zodra ze zo'n dag heeft ga ik maar het bos in omdat het anders waarschijnlijk alleen maar erger wordt. In het bos is ze wel weer vrolijk en lekker voorwaarts.

Hier is wellicht een patroon ontstaan waar ze flink gebruik van maakt. Althans, als ik zoiets 2x bij mijn IJslander zou doen, weet hij exact hoe het werkt.

Hartstikke fijn dat je een bijrijdster hebt die lekker ongedwongen met haar gaat rijden. Toch denk ik dat serieus dressuur rijden juist wel heel goed is en dat je jouw plannen met haar niet in de kast moet zetten.

Hoe train je? Kort of lang, rustig of intensief? Met veel herhaling of juist veel afwisseling? Met of zonder beloning en welke beloning dan?

**Geplaatst**: 09-08-17 15:42

Geplaatst: 09-08-17 15:42

Over een andere boeg gooien? Ken je Working Equitation?
Dit is een tak van sport waarin je (héél kort door de bocht...) Hindernissen en dressuur combineert.
Veel paarden die 'dressuren' suf of stom vinden kunnen hun draai veel beter vinden in de Working Equitation. Het hoeft niet eens de intentie te zijn om ook te starten in deze tak, maar 'op deze' manier dressuurmatig trainen werkt bij heel veel paarden...

Edit: hindernissen en obstakels is misschien correcter omschreven, dit zijn dingen als slalom rijden, voltes om tonnen. een brug, hek, sprong enz.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-17 15:54

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-17 15:54

Hoe ik train ligt een beetje aan hoe ze is. Als ze goed haar best doet doe ik even de oefeningetjes een keertje en dan ben ik klaar (ong. half uurtje). Gaat het minder, dan blijf ik oefenen tot ik tevreden ben. Dan kom ik vaak uit op een half uur tot drie kwartier. Hoe intensief ik train ligt een beetje aan waar we zin in hebben die dag. Als ik niet zo veel zin heb die dag dan doen we wat voltes lang en laag en een beetje rechtrichten. Ik beloon haar altijd met mijn stem of een klopje. Ik sta er bekent om dat ik altijd heel luidruchtig en overdreven mijn paard met mijn stem beloon of corrigeer

Ik probeer voor star veel af te wisselen. Keertje vrijspringen, keertje naar buiten, keertje longeren (wat trouwens ook niet altijd even lekker gaat).

Working equitation ben ik bekend mee. Vroeger op ponykamp etc. ook wel soortgelijke dingen gedaan maar eigenlijk niet zo mijn ding..

Edit: Ik merk de laatste tijd trouwens ook dat ik naar dressuurpaarden op sporthorses ga kijken die te koop staan.. en dan maar dromen dat ik ooit zo'n paard onder mijn kont zou hebben

**Geplaatst**: 09-08-17 16:06

Geplaatst: 09-08-17 16:06

Is het duidelijk voor jezelf dat je verder wilt en dit je niet samen lukt met je huidige paard?
Ik lees: 'Starlight is niet geschikt voor bakwerk <-> Ik wil dressuur rijden.'
Als je teveel moet pushen en het werk een strijd is geworden, denk ik dat het een stuk fijner is voor je Haflinger om bij iemand te zijn met andere ideeën.
Ik zou je adviseren om een duidelijk plan te maken, je verwachtingen van de toekomst op paardengebied helder te krijgen en met je ouders te blijven praten erover. Verandering (in je wensen) is soms lastig! Ik vind zeker nav je post dat er wat kan veranderen zolang dit mogelijkheden brengt.

Laatst bijgewerkt door leanR op 09-08-17 16:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-08-17 16:16

Geplaatst: 09-08-17 16:16

Na je laatste bericht denk ik dat het motivatieprobleem misschien wel eerder bij jou ligt dan bij je paardje. Dat bedoel ik niet rot, maar ze zal heel goed weten dat jouw gevoel niet (meer) bij haar ligt.

In dat geval zou ik ook voor verkoop gaan, misschien is je bijrijdster wel geïnteresseerd? En dan hopen dat een dressuurpaard je plezier brengt!

**Geplaatst**: 09-08-17 16:21

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 16:21

Ik kan natuurlijk niet in je portomonee kijken, maar misschien kun je voor statlight een leuke leaser zoeken vokr een x dagen per week en een leuke bijdragen.
Zo kun ke zelf nog samen genieten in het bos en zelf opzoek naar een dressuur paardje waar je op sport gebied wel een klik mee hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-17 16:35

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-17 16:35

Nadiine__x schreef:
Ik kan natuurlijk niet in je portomonee kijken, maar misschien kun je voor statlight een leuke leaser zoeken vokr een x dagen per week en een leuke bijdragen.
Zo kun ke zelf nog samen genieten in het bos en zelf opzoek naar een dressuur paardje waar je op sport gebied wel een klik mee hebt.

Twee paarden is voor mij financieel niet haalbaar.. mijn ouders betalen de stalling en ik betaal verder alles qua onderhoud voor haar. Mijn ouders kunnen ook geen twee paarden qua stalling betalen, en stel ik heb een leaser welke er na een tijd mee stopt, zit ik met twee paarden

**Geplaatst**: 09-08-17 16:40

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 16:40

Simpel gezegd maar ik ben daar dan o ook nuchter in.

Verkopen ...er zijn genoeg mensen die haar een leuk adres kunnen bieden en jij een ander paard kan kopen.

**Geplaatst**: 09-08-17 17:42

Re: Ik zit met mijn handen in het haar.. verkopen?

Geplaatst: 09-08-17 17:42

Ben je al een keer gestopt als het voor jou gevoel fijn ging?
Dus na het warm rijden doet je maflinger precies dat wat jij wilt? En het gaat super?
Dan zou ik zeggen dat is het juiste moment om af te stappen en zadel eraf en uitstappen aan de hand.
Belonen op het moment dat het goed gaat.
Misschien dat je er weer motivatie in krijgt.

Ik heb het "geluk" met een meewerkende maflinger. Oke als het moeilijk word moet ik ook even mn best doen.
Maar zodra als dat ze het moeilijke goed doet dan hou ik ook op.

**Geplaatst**: 09-08-17 17:48

Geplaatst: 09-08-17 17:48

Ik heb zelf mega veel spijt gehad van de verkoop van mijn fjord. Maar mijn situatie veranderde en kon toen maar 1 paard houden, nu heb ik er 3 en wat had ik graag gewild dat zij er 1 van was.. Dus ik zeg; niet doen.

Maar ik ben het er ook mee eens dat je paard je hobby is en je er wel plezier in moet hebben.