Geplaatst Gelukkig ben ik niet snel een opgever en ga ik vaak te ver door. Waar menig mens mij vertelt te stoppen omdat er echt niks meer aan te redden valt, ga ik toch een stapje verder.
Wat ben ik blij dat ik deze mooie meid nog steeds niet heb opgegeven. We zijn er nog lang niet maar sinds 1 week komt er dan toch écht wat verbetering in. Het is klein, uiteraard ben ik nog sceptisch maar het is nu het delen waard.
In februari kwam deze dame te koop op facebook, heel veel reacties waren er al op gekomen en ik had een afspraak gemaakt. Een dag voor onze afspraak kwam deze te vervallen want ze bleek telefonisch verkocht, ik baalde enorm.
Op de dag dat ze opgehaald zou worden ging de koop toch niet door en als ik wilde kon ik toch nog komen kijken. Zo geschiedde.
Ze was net 2 weken beleerd, heel braaf met rijden maar die dag was proefrijden niet mogelijk. Wel los bewegen kon ik komen bezichtigen, rijden is voor mij niet het belangrijkste en aan een karakter/los bewegen is al vaak genoeg af te lezen is mijn ervaring.
Uiteraard was ik meteen verkocht toen ik haar zag, het magere scharminkeltje van nog geen 4 jaar. Maar een karakter van goud.
3 dagen later haalde ik haar op en toen begon de ellende.
Tot vorige maand is ze constant ziek geweest, dan een maagzweer, toen zandkoliek, toen had ze einschuss en vervolgens at ze niet en kwam ze niks bij, dus nog maar een extra wormenkuur ook. Haar lichaam was zo in de war van de 'verwaarlozing' en de stress dat het enorm veel tijd en energie heeft gekost om er rust in te krijgen.
Ik had inmiddels bijna een abbonnement op de dierenartsen praktijk.. Ze stond op de spoedlijst en als ik belde stonden ze er meteen. Maar we moeten afkloppen want de dierenarts is nu ongeveer 1 maand uit beeld.
Ik was niet van plan haar nog eens te verhuizen aangezien dat nogal veel stress met zich mee brengt maar helaas door het slechte seizoen kwam het gras niet goed op. Dus toch de stap genomen om haar tijdelijk te verplaatsen naar een plek waar het gras enorm goed groeit. Uiteraard in overleg en op aanraden van de dierenarts. Van deze periode moet ze het hebben werd er gezegd.
En ook... dit paard heeft waarschijnlijk geen toekomst meer, maar hey.. wie niet waagt... Ze is net 4, dat ga ik niet zomaar opgeven.
Heel klein paspoortje
Naam; Lavinya
Roepnaam: La Vie
Geslacht; merrie
Leeftijd: 4
Hoogte: 1,67
Afstamming: Sorento x Cabochon
De foto's dan maar. Het kan schokkend zijn.
Hoe ik haar op stal kreeg
Hoe ze heel langzaam vooruit ging maar ook steeds toch weer terug viel
De dag dat ze naar het nieuwe land toe ging
En dan nu na 1 week op het volle gras
En het lieve hoofd waar ik verliefd op werd
Ze blijft hier voorlopig staan en we hopen natuurlijk dat ze dit voort zet. Maar niks is bij haar vanzelfsprekend en ze is de pechvogel van het jaar. Haar heupbotten steken in ieder geval minder uit, haar rug komt wat meer omhoog en de kont word langzaam wat ronder. Foto's zijn moeilijk te maken maar gelukkig zijn er genoeg mensen die haar zo af en toe bekijken om voor mij het verschil duidelijk te laten zien. Ik zie haar elke dag vanwege bijvoeren dus dan zie je het niet zo goed meer.
