Afgelopen november zag ik op de boktmarkt een advertentie voorbij komen welke mijn interesse wekte. Na fijn pb-contact besloten om het maar eens tot een kennismaking te laten komen.
Voor mij een grote stap; ik zat in een enorm zware periode... en ik heb slechts 2 eerdere verzorgsters/bijrijdsters gehad voor mijn pony's, dat waren allebei buurmeisjes van mij die ik dus door en door kende en daar dus ook een goed gevoel bij had (zaten behoorlijk wat jaren tussen deze 2).
Dan raken de buurmeisjes "op". Of nou ja.... ze worden ouder, gaan studeren, evt. eigen paard/pony noem het maar. Zat buurmeisjes te over, maar niet potentieel verzorgstersmateriaal om het maar even zo te noemen.
Daarnaast vaak vele pennymeisjes aan de deur, aan de wei, of briefjes die werden achtergelaten. Maar niets daarvan voelde goed en meestal waren ze toch te jong. En ach, ik had vaak tijd zat om het zelf te doen, wilde het ook graag zelf doen.
En een complete wildvreemde zomaar even mijn dieren toevertrouwen?! Nee, dat was niets voor mij, was al gauw de conclusie. Daarbij ook zijdelings refererend naar de welbekende verzorgster-horror-verhalen die ik zelf ook heb gezien van nabij... Nee, dergelijk gespuis komt er niet in bij mij!
Samenvattend; een hele stap dus, een wildvreemde uitnodigen ter kennismaking en dan ook nog in een dergelijk zware periode.
Maar...... wat voelde dit goed! Ik overdrijf zeker niet als ik toegeef dat dit van meet af aan al zo was. Steekwoorden die voor mij belangrijk zijn:
"de klik" tussen pony's en verzorgster, "de klik" tussen verzorgster en mij, ongeveer zelfde manier van denken betreffende verzorging en wijze van houden v/d dieren, groot verantwoordelijkheidsgevoel, en het meest belangrijke: vertrouwen en eerlijkheid.
Dat alles voelde ik in 1x meteen
Natuurlijk nooit te vroeg juichen, dus meerdere afspraken volgden.
Voor mijn doen echt enorm snel, overhandigde ik mijn kersverse nieuwe verzorgster de sleutels van het weidehek en de stal, "ga je gang maar", en bel of app vooral als er wat is, ik woon op 2 min. loopafstand dus doe vooral je ding.
En ga gerust alleen met ze wandelen; met 1, 2, of zelfs met alle 3 tegelijk.
Ik doe de dagelijkse klussen en verzorging wel; ach even uitmesten mag maar hoeft niet altijd hoor, is mijn ontspanning, en doe jij maar vooral lekker veel aandacht aan met name de shetten geven, dat komen ze van mij namelijk tekort.
En dan.... veranderde mijn zware periode in een drukke, heftige zware periode met ineens een eigen huis, veel geklus, veel afspraken...
Gut wat is een goede! verzorgster dan handig!
Ik kon het die dagen dan ook helemaal loslaten en aan haar toevertrouwen, met, nog belangrijker; een heel goed gevoel en in alle vertrouwen.
Toch zit het nog zo in je systeem.... kom je eens op de wei; huh alles uitgemest?
Wil je je pony inspannen om samen een mooie rit te maken; pony netjes gepoetst en al én alles gemest?
Optuigen inspannen en wegwezen dus! Wat een luxe!
En wat een gezelligheid, om ook samen op pad te gaan.
Dan blijkt na een tijdje dat je niet alleen qua de dieren vrijwel op één lijn zit, maar ook op veel andere fronten; gevoel, emoties, interesses...
Ondanks een leeftijdsverschil van ruim 11 jaar (nu voel ik mij oud
).En waar vind je tegenwoordig nog voor 2 shetten en een Welsh A een verzorgster van 18, nu bijna 19 jaar? Die willen meestal graag rijden.....
Goed, een heel verhaal, maar dit betreft slechts een samenvatting
Tijd om mijn verzorgster eens flink in het zonnetje te zetten
, want dat heeft deze meid in alle opzichten flink verdiend, ook buiten het hele verzorgsters/pony's gedoe om.
Dus bij deze:
Kristy (bokker gremlin1998); lieve schat, heel hartelijk bedankt voor alles (en dat is een héle hoop) wat je voor de pony's maar dus ook voor mij doet. Nooit gedacht dat ik het zo had kunnen treffen met een "wildvreemde"
. Ook op persoonlijk vlak vullen wij elkaar mooi aan, heel mooi en fijn!

Tijd voor wat foto's, maak kennis met "mijn" verzorgster:
Ik heb toestemming om Kristy herkenbaar in beeld te brengen, vond ik wel zo netjes om te vragen.
1. Samen wandelen met alle 3 de pony's tegelijk, even een foto-momentje natuurlijk!
v.l.n.r. Welsh A merrie Roos, Shetmerrie Ot en Shetruin (zoon van Ot) Cup

2. Er mag niet geklooid worden onderling, dus Kristy houd alles goed in de gaten!

3. Nadat ze toch alle pony's ineens in handen had, vond ik dat ze die paar 100 meter naar de wei ook wel met alle 3 kon lopen.
En met wat uitleg ging dat helemaal prima!Dus bij aankomst natuurlijk nog even poseren.

4. Ook liet ik haar met regelmaat via de app weten dat haar poetswerk van die dag (of de dag ervoor) best wel even herhaald kon worden, en wenste ik haar vervolgens succes met haar belangrijke taak

5. Zwijntje Cup: Succes Kristy!

6. En er werd wat afgepoetst, gemest.... en .... gewandeld!

7. Alle neuzen dezelfde richting op

8. Na lange tijd volgde voor mij de eerste rit met Roos weer. Was voor mij emotioneel gezien echt even moeilijk; vandaar ervoor gekozen om alleen te gaan. Dan mocht Kristy later voor 't allereerst mee op de wagen.
Natuurlijk hield ik haar tijdens de rit wel op de hoogte:

9.

Daarna volgden dan eindelijk de ritten samen, en kon ik Kristy laten zien en merken hoe Roos voor de wagen is.
En uiteindelijk.....
Betekent dat ook ZELF de leidsels ter hand nemen, en dat ging hartstikke goed! Wat was ik trots op zowel Kristy als Roos
10.

11. Menner in de dop!

12. Een bigsmile van oor tot oor
(En Roos haar gebruikelijke kop als ze vind dat het wel welletjes is met dat poseren voor de foto en dus stilstaan)
13. Toppie gedaan!

Ik zeg.... op naar nog veel meer mooie herinneringen (en foto's) maken; samen van deze 3 heerlijke etterbakjes genieten, maar ook als verzorgster lekker zelf genieten van ze.
Ja, ik ben onwijs blij met deze topmeid als verzorgster. En dat mag best eens gezegd worden!
En.... omdat wij beiden veel van koken en lekker eten houden, ik Kristy graag wil bedanken én omdat ze binnenkort jarig is én omdat ik haar graag haar dingen wil laten proeven die zij nog niet allemaal kent, volgt er zeer binnenkort:

Uiteraard alles zelf gemaakt en niks uit pakjes en zakjes, met bijpassende wijnen.
Mijn menu is zo goed als klaar. Om Kristy toch een beetje te pesten, is het voor haar dus grotendeels nog een verrassing (weet alleen hoofdbestanddeel hoofdgerecht), maar geïnteresseerde bokkers kunnen via pb het menu ontvangen
En dat is niet mals! (of nouja...... toch wel!)Een culinair hoogstandje al zeg ik het zelf
Nu nog hopen dat het haar goed zal smaken
Lieve Kristy; bedankt voor alles, je bent een topper!
en de tijd gaat vinden om alles te bekijken en te lezen.