20 jaar
Hannoveraan x Oldenburger
1.60m
Ruin


Mijn eerste springles op hem.

Samen dressuurwedstrijdjes rijden. Ik merkte toch dat die manier van 'dressuur' niet bij ons paste. Ik had ook vaak een gevecht in met bit. Maar wist ik veel, op dat moment had ik alleen nog maar manege-lessen gevolgd, waar je vooral werd geleerd hoe je zo goed mogelijk een paardenhoofd in de krul kon trekken. Daarom deed ik minder fanatiek mee aan de lessen daar en ging ik wat meer voor mezelf rijden, en ben ik gaan proberen wat wel werkte voor Scooby en mij. Ook begon ik bitloos te rijden met hem en dit voelde erg goed aan!

We zijn inmiddels meerdere keren door de Drive-In gereden van de Burger King! Dit was onze eerste keer daar!

Regelmatig zetten wat vriendinnen op de manege ons op de foto!

Eén van mijn penny-dromen kwam uit toen ik voor het eerst in recreatiegebied 't Twiske reed met m'n beste vriendje, wat was dat genieten!
Zijn eigenaar merkte dat ze echt geen tijd meer had voor hem, en ze wilde hem delen met een ander meisje, daardoor was het voor mij helaas klaar...
En sindsdien is alles alleen maar beter gegaan voor Scooby en mij! In juni 2016 begon ik weer met hem. De hele zomer heb ik ontiegelijk veel van hem genoten! Doordat ik in de tussentijd ook twee andere paarden had verzorgd, was ik al wat rijker geworden als het gaat om kennis/ervaring. Met Scooby heb ik heerlijk gesprongen, tot 1m op sidepull, 80cm zonder zadel en bit en toen ik hem op neckrope kon rijden sprongen we ook 70cm op neckrope!
Hier een klein sprongetje zonder zadel en bit!

Onze eerste les rechtrichten werd een feit! En wat is het rijden veranderd, Scooby had door dat hij goed mocht en kon ontspannen en niet als een giraf met ingeslikte bezemsteel door de bak heen hoefde!




In de zomer van 2016 heeft een vriendin foto's gemaakt van ons op het strand en ohhh wat ben ik toch blij met de foto's die daar uit zijn gekomen!


En wat ik al zei, Scooby en ik reden heerlijk met zijn tweetjes op neckrope de bak door! Toen lag er een tijdje terug ook nog sneeuw, en heeft dezelfde vriendin van de strandfoto's foto's gemaakt van ons in de sneeuw!
Maar ik voelde het al aankomen: op een avond kreeg ik een telefoontje, Scooby zou in de verkoop worden gezet.. wat de eigenaar toen nog niet wist, was dat ik (doordat ik het al een beetje aan had zien komen) al had gekeken of het voor mij mogelijk was om hem over te nemen, mocht hij inderdaad weg moeten. En dat kon! Het enige was dat ik nog niks opzij had gelegd voor hem, ik had niet verwacht dat hij al zo snel in de verkoop zou belanden. Maar dit was gelukkig geen probleem voor de eigenaren, ik ben hun voor eeuwig dankbaar, want daardoor kan ik Scooby sinds 1 april mijn eigen paard noemen!


