Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

karev schreef:Een paard moet overleven. ..gaat Door zo lang ie moet en kan. Zwakte tonen is dood gaan...
Met je kudde mee kunnen is overleven.
Wat ik zeg ze gaan nooit te vroeg, wel te laat. Maar de enige die dat kan beslissen is jij.
sneeuwpop schreef:Pijn went. Als persoon heb ik daarin ervaring. Sinds deze ervaring kijk ik er dus ook anders tegenaan.
Iedereen en ook dieren het bben hun eigen pijngrens. Ze geven het aan wanneer de pijn boven de grens van een gelukkig leven staan.
Met pijn kun je evengoed nog heel gelukkig zijn namelijk.
Zeker dieren accepteren vanalles veel makkelijker dan mensen. Denken daar niet over, maar gaan er gewoon mee om.
Ik heb helaas mijn merrie ook moeten laten inslapen na een ongelukje. Ik weet zeker dat ik er meer moeite mee had, dan dat zij er moeite mee had.
De x ervoor toen ze in slaap werd gebracht, werd ze geopereerd en dus daarna weer wakker. De laatste x was het begin hetzelfde, maar helaas mocht ze niet meer wakker worden.
Haar pijn werd erger, dat kon ik zien en "daarna" heeft de d.a dat ook bevestigd.
Volg je gevoel!
xBontfire schreef:sneeuwpop schreef:Pijn went. Als persoon heb ik daarin ervaring. Sinds deze ervaring kijk ik er dus ook anders tegenaan.
Iedereen en ook dieren het bben hun eigen pijngrens. Ze geven het aan wanneer de pijn boven de grens van een gelukkig leven staan.
Met pijn kun je evengoed nog heel gelukkig zijn namelijk.
Zeker dieren accepteren vanalles veel makkelijker dan mensen. Denken daar niet over, maar gaan er gewoon mee om.
Ik heb helaas mijn merrie ook moeten laten inslapen na een ongelukje. Ik weet zeker dat ik er meer moeite mee had, dan dat zij er moeite mee had.
De x ervoor toen ze in slaap werd gebracht, werd ze geopereerd en dus daarna weer wakker. De laatste x was het begin hetzelfde, maar helaas mocht ze niet meer wakker worden.
Haar pijn werd erger, dat kon ik zien en "daarna" heeft de d.a dat ook bevestigd.
Volg je gevoel!
Ik vind dat je paarden niet moet gaan vermenselijken daarin.
Ja ze accepteren pijn beter als mensen misschien, maar ze kunnen niet denken 'oh ja ik heb pijn en dat komt omdat ik dit heb,' een paard hoort paard te kunnen zijn en als de pijn ze daarin belemmerd vindt ik niet dat je kunt zeggen dat ze die pijn dan maar te hebben accepteren.
Excuus als ik hiermee mensen kwets maar dat is mijn mening.
....mijn paard heb ik vorig jaar laten inslapen.
_Siri schreef:Inmiddels houdt de vraag of mijn paard wel of geen pijn heeft mij enorm bezig en vind ik het lastig om te bepalen wat de grens is. Dagelijks hoor ik dat een ander ervoor had gekozen om haar te laten inslapen, maar goed.. het is hun paard niet.
_Siri schreef:Wanneer kies je er voor dat het genoeg is geweest?..
Mijn antwoord was altijd simpel: als mijn paard niet zonder pijn op de wei kon staan, dan was het tijd..
Inmiddels vraag ik me af: wanneer heeft een paard pijn en wat als we het niet zien?
Zo'n 2 maanden geleden is bij mijn merrie (24) een chronische peesschede ontsteking met botwoekering aan de sesambotjes geconstateerd. Iets waar ze niks aan kunnen doen, maar waar ze volgens de DA prima mee rond kan lopen. Ook iets wat al langere tijd speelt.
Ze heeft periodes van extreme kreupelheid (1 a 2 dagen) en langere periodes dat het goed gaat. De laatste tijd zijn de periodes dat het goed gaat weken of maanden, daarvoor zat er ook wel eens een jaar tussen.Rijden kunnen we niet meer. Rustige rondjes stappen onder het zadel mocht wel, maar de laatste keer was ze de dag erna kreupel en heb ik besloten dit ook niet weer op te pakken.
Inmiddels houdt de vraag of mijn paard wel of geen pijn heeft mij enorm bezig en vind ik het lastig om te bepalen wat de grens is. Dagelijks hoor ik dat een ander ervoor had gekozen om haar te laten inslapen, maar goed.. het is hun paard niet.
Vandaar de vraag..
Wanneer kies jij ervoor om je paard te laten inslapen? Waar trek jij de grens?