Geplaatst 
Na lange tijd onder mijn steen te hebben geleefd, ben ik weer wat actiever en gemotiveerder geworden.
Zodoende dat ik jullie weer eens zal verblijden met een interessante casus uit mijn dagelijkse praktijk.
Ons casus-paard heet Cookie, nou ja nee hij heet geen Cookie maar we hebben hem Cookie gedoopt, nadat ik ergens het idee had gehad dat hij Fortune Cookie heette maar na enige tijd bleek dat ik in het verkeerde paspoort had gekeken Maar goed, Cookie zou het zijn!
Cookie kwam bij mij als ruim drie en een half, bijna vier jarige ruin. Zijn eigenaar had mij al eerder om raad gevraagd omdat hij niet mak te krijgen was en had mij om advies gevraagd. Wat moest ze met hem doen. Ik vroeg haar nog wat hij dan deed. Het was vooral een heel lastig paard. in omgang was hij heel paniekerig. In de opfok was hij bijna niet benaderbaar en toen besloten was dat hij dan maar naar een handelaar moest, liet hij zich tot overmaat van ramp ook niet vangen. Uiteindelijk is hij in handen gekomen en toeval wilt dat ze vrij snel erop zaten. Echter, niet voor lang. Hij ging rennen en rende net zo lang en net zo hard door tot hij zichzelf gewoon ondersteboven liep. Blinde paniek. Zo was hij niet verkoopbaar en de eigenaar wilde ook niet dat hij ergens terecht zou komen en men met hem zou verongelukken.
Na wat gesproken hebben werd het beslist, Cookie zou bij mij komen zodat ik kon bekijken wat ik er nog mee kon.
Dat doe ik wel even, dacht ik nog, uiteindelijk lukte het mij toch altijd? Niets bleek minder waar....
maar ik zal braaf wachten nu! 
. De manier waarop hij kijkt?