Het was altijd mijn droom... Vroeger toen ik zes was ging ik zelf stiekem in de verboden gang naar de dravers gaan kijken. Vond het zo'n machtige dieren...
De reden van alles is best grappig... Streep wil racen de film

Zo begon alles. Dan een jarenlange weg afgelegd en uiteindelijk is het me toch gelukt, ik ben trainingsjockey geworden !

Het was letterlijk bloed,zweet en tranen. 10 kilogram vermagerd, hersenschuddingen, whiplash,...maar ik genoot van elke stap die het machtige dier zette.
Wat ik ook belangrijk vond was zien hoe het er nu echt aantoe gaat achter de schermen.
Ik moet toegeven, er zijn uitzonderingen maar in 90% van de gevallen worden de paarden als een koning behandeld.


Maar het is prachtig om die man bezig te zien en de liefde voor zijn paarden...

Ik heb al op een aantal renstallen mogen werken

Momenteel blijft het nog even bij trainingsjockey maar ooit is mij doel zelf deel te nemen aan de rennen. Maar dat vergt tijd en die heb ik nu eenmaal momenteel niet... Maar ik ben al erg ver gekomen met de weinige middelen die ik had dus ik blijf erin geloven

Van de huidige eigenaar ben ik niet verplicht om de stick (stok/zweep) te gebruiken omdat ik hier eerlijk gezegd niet zo voor te vinden ben... Ik ben hem toch wel dankbaar hiervoor! Want dat is niet de gewoonte.
Dus geen zorgen: ik ben een aardige trainingsjockey ! En de eigenaar zijn paarden... Tjah, die hebben het beter dan wie dan ook

Hier even enkele bijhorende sfeerfoto's
Dit was mijn leerpaard Silver Guilt, hij was 15 en reed steeple. Maar hij was natuurlijk klaar voor pensioen en nadat hij mij wat ervaring bijgebracht heeft mocht hij naar een gezinnetje op een weide.


Dit is Le Bandit, een klein maar dapper paardje ! Met klein bedoel ik echt wel heel klein, net een pony! Maar hij nam het zeker op tegen de grotere paarden, ik heb vaak nek aan nek gereden tegen een merrie van 1m70 op snelheid ! Hij was naast Silver Guilt mijn lievelings. Gewoon omdat hij het buitenbeentje was.



Dan heb ik ook nog een foto met Making Stride tijdens de training. Met hem mocht ik enkel op de kleine renbaan trainen, want eenmaal op de grote zouden we nu nog aan het lopen zijn

Hij is zo'n machtig dier, vanaf hij de renbaan ziet veranderd hij in raket ! Je ziet hem genieten en openbloeien!

Ook is er de mooie Storma Norma. Die heb ik zien winnen! En fier dat ik was om haar getraind te hebben


Dat was de eerste renstal waar ik reed.
Nu even mijn nieuwe !
Hier zijn mijn lievelings Galumatin en Solar Pocket !
Galumatin is een rustige sprookjesschimmel die erg lijkt op secretariat van karakter. Hij is er loom en cool. Maar eenmaal je op de renbaan begint te werken op snelheid, dan gaat hij alle paarden voorbij ! Hij is nu nog in training.



Ja hoor, wij trainen niet enkel op de renbaan. Heel vaak gewoon aan de zee, bos,...
Last But bot least: Solar Pocket. Hij heeft heel wat in zich !!! Maar we zoeken nog de juiste manier om het er helemaal uit te laten komen. Hij rijdt in Frankrijk en heeft in België tijdens de gladiateur (4000m ! De langste !!) alle toeren de leiding genomen tot op het einde. Nu proberen we aan de hand van versterkende oefeningen voor zijn achterhand om deze sterker te maken.
Hier een foto van tijdens de koers:

( kleuren wit rood)
Ziezo, dit was het !
Hopelijk krijg ik hier geen reacties op dat rennen cru is. Want zoals ik al zei: 90% van de gevallen worden ze super behandeld etc. De andere 10% is natuurlijk hetzelfde als bij springen en dressuur etc.
En over het zweepgebruik: van mij mag dit afgeschaft worden. Ik gebruik ze alleszins niet !

Byebye !