Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 14:13

Succesvol nieuw bestaan voor paarden met blessure/pensioen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 14:13

In een ander topic is een discussie ontstaan over het weggeven/verkopen/uitlenen van paarden die ongeschikt zijn als rijpaard. In het topic gaat het over paarden met een blessure. Maar er zijn natuurlijk ook paarden die gewoon oud zijn en daardoor niet meer kunnen werken. Terwijl hun ruiter (of menner, of iemand die er wat anders mee wilde doen) wel een paard wil wat dat wel kan.

Er zijn, ook op bokt, veel verhalen te vinden over zulke paarden die dan ergens met pensioen gaan of weidemaatje worden. Vaak zijn dat nare verhalen over paarden die in het handelscircuit terechtkomen of paarden die bij hun nieuwe eigenaar toch weer bereden worden terwijl het paard dat niet aankan.

En het leek me nou wel eens tijd worden om een topic te openen over paarden die ergens met pensioen gaan waar het wél goed mee gaat. Een feel good-topic dus. Om de of het spits af te bijten is hier alvast mijn merrie.

Naam: Elranda van de Baatehof (roepnaam Pony)
Ras: shetlander
Geboren: april 1990
Carriere: fokmerrie. Kroon-preferent. 16 veulens. Stammoeder bij stal de Beukhof.
Pensioen sinds: bij vorige eigenaar sinds 2010 of 2011, bij mij sinds 27 juli 2015.
Reden pensioen: Ongetwijfeld vanwege de leeftijd. Ze was al een paar jaar weidemaatje bij een haflinger. De eigenaar was al een dagje ouder, kon niet meer voor haar zorgen en zocht een nieuw thuis.
Wat mankeert ze dan allemaal voor gruwelijks: ze was hoefbevangen toen ze kwam en had een zware wormbesmetting. Ook PPID. Tegenwoordig alleen nog PPID

Huidige leven: gezelschap voor mijn ruin. Wandelgezelschap voor mij en voor iedereen die met 'r op stap wil. Decoratieve functie in de wei. Momenteel is ze ook een jonge shet een beetje aan het opvoeden.

En dit is 'r:

Afbeelding

**Geplaatst**: 15-03-16 14:17

Geplaatst: 15-03-16 14:17

Leuk! Ik zal later hier reageren, hier een dame van 23 jaar jong!
edit: Overigens is dit paard nooit weggegaan maar al 20 jaar van dezelfde eigenaar, mag dat ook?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 14:19

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 14:19

Van mij mag dat. Dan is dat gewoon haar bestaan bij zelfde eigenaar versie 2.0 :))

**Geplaatst**: 15-03-16 14:23

Geplaatst: 15-03-16 14:23

Mijn haflinger is 28 en mocht met 22 jaar met pensioen op de manege waar hij 18 jaar manegepony was geweest.
Ik heb hem gratis gekregen op voorwaarde dat ik hem een goede oude dag bezorg.
We rijden nog wel, zo'n 3x per week in het bos. Rust roest, hij doet het beter met dan zonder bereden te worden.
Vorige week heeft hij zo'n 40 km gelopen verspreid over drie bosritten.
Hij heeft wel artrose (vermoedelijk, klinisch beeld past, heb geen foto's laten maken), wat goed onder controle te houden is met podologisch hoefbeslag, 24/7 buiten met schuilstal, regelmatige beweging en een supplement.
En hij eet geen hooi meer, dus krijgt 3x per dag geweekt voer en heeft onbeperkt toegang tot compact gras.
En godzijdank komt de zomer er weer aan, kan hij weer lekker gras eten.
Foto van 2e kerstdag en afgelopen zomer.
Afbeelding

**Geplaatst**: 15-03-16 14:29

Geplaatst: 15-03-16 14:29

Ik heb een paard overgenomen ,hij was toen rond de 20 .
Altijd in de sport gelopen bij mij recreatief .Hij is 29 geworden
Ik heb ook een fries overgenomen die na 17 veulens niet meer drachtig werd ,ze was toen 22 .
Ik heb haar nog beleerd onder het zadel voor bosritjes .Ze is 28 geworden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 14:44

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 14:44

Wat lijkt me het ontzettend dankbaar om een manegepaard zijn pensioen te geven

**Geplaatst**: 15-03-16 14:46

Geplaatst: 15-03-16 14:46

Telt een jong paard dat zwaar verwaarloost was en mishandeld dat met de opkoper mee zou gaan (slacht dus eigenlijk want verkoopbaar was en is hij niet.) en nu bezig is aan zijn (lange) weg naar fysieke en mentale gezondheid ook?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 14:48

Waarom niet? Een jong paard wat "onbruikbaar" is kan toch ook nog een mooi leven leiden?

**Geplaatst**: 15-03-16 14:51

Re: Succesvol nieuw bestaan voor paarden met blessure/pensioen

Geplaatst: 15-03-16 14:51

Onbruikbaar is hij niet maar hij was niet bedoelt om zijn drie jaar te halen.

(heel verhaal.) en inmiddels wordt ie vier en is ie fysiek gezond. (hij heeft wel nog groei-achterstand maar goed, dat is een kwestie van tijd en volledig inhalen zal ie wel niet meer.) maar hij wordt wel weer bruikbaar of "is" wel weer bruikbaar voor mij. (nog) niet voor (veel)anderen want daar is ie bang voor :(:)

Heb een aantal mensen die wel e.e.a met hem kunnen moest ik uitvallen maar hij heeft nog steeds een grote voorkeur voor mij. :(:)

(ik was de eerste die tijd in hem stak vandaar.)

**Geplaatst**: 15-03-16 14:55

Geplaatst: 15-03-16 14:55

Koper schreef:
Wat lijkt me het ontzettend dankbaar om een manegepaard zijn pensioen te geven

Op de manege waar hij vandaan komt, hebben bij dezelfde eigenaar nog een fors aantal pony's een zomer of meer een goede oude dag ergens bij particulieren gekregen.

En bij mij en Jip is het een soort ultiem pennyverhaal.
Mijn lievelingspony sinds ik hem zag als 11 jarig meisje werd van mij toen ik 29 was!

**Geplaatst**: 15-03-16 15:02

Geplaatst: 15-03-16 15:02

Leuk topic

Fijn initiatief TS, het gaat jammer genoeg heel erg vaak mis, maar de succesverhalen mogen ook weleens gedeeld worden.

Al ben ik daar in de loop der jaren harder in geworden, want de verhalen waar het écht goed gaat, zijn er weinig... wat ik vaak merk, zijn mensen met het hart op de juiste plaats, maar soms niet de juiste kennis en financiën. Een paard dat niet meer bruikbaar is of door ouderdom met pensioen, vraagt soms dat beetje meer aandacht (speciaal voer, medicijnen, smeersels) en dat kost tijd en geld. Vaak zie je dat dan na een tijd helemaal mis gaan.

Ik heb een tijd vrijwilligerswerk gedaan bij een opvang die oude manegepaarden opving en herplaatste, eigenlijk zijn er maar weinig écht goede adoptiegezinnen. Deze opvang is ook teruggekomen op het herplaatsen en houdt de dieren nu gewoon zelf, dan ben je verzekerd van een goede plek. Nadeel is dat er zo minder dieren geholpen kunnen worden die wel een fijn pensioen verdienen.

Anyway, hier mijn paard-met-nieuw-bestaan, Soldier, 25 jaar, ex-manegepaard. Reden pensioen: dampig en kapotte sprong.

Ons verhaal:

[ITP] Na 8 jaar wachten op hét paard, eindelijk ons happy ending!

Na één jaar weideversiersel was hij zo opgeknapt dat we wat buitenritten konden maken, zelfs een strandrit! Heerlijke momenten die ik zal blijven koesteren

Hij staat nu alweer anderhalf jaar volledig op pensioen, tijdens ons laatste buitenritje merkte ik dat het voor hem allemaal niet meer moest, dus nu is hij weer fulltime weideversiersel.

En zo loopt hij er tegenwoordig bij, deze winter (de middelste

ze wilden even spelen in de bevroren plassen) Nog steeds happy

Afbeelding

In zomer-outfit

Afbeelding

Toen we nog een ritje konden maken

Laatst bijgewerkt door Solleke_Noah op 15-03-16 15:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-03-16 15:03

Geplaatst: 15-03-16 15:03

Ik heb een 20 jarige Kwpn ruin en een 14 jarige Friese ruin. Zij gaan samen op 16 mei verhuizen naar paardenrusthuis Yn it Span omdat ik voor langere periode naar het buitenland verhuis. Ik heb de ene al 17 jaar en de andere 13 jaar. Ik wil absoluut niet dat ze in de handel oid komen dus mogen ze lekker samen blijven en van hun pensioen genieten. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om de Fries te verkopen. Hij is mijn once in a lifetime paard. Dus dit lijkt me de beste oplossing.

**Geplaatst**: 15-03-16 15:03

Geplaatst: 15-03-16 15:03

Hier ook een.

Iets meer dan een jaar geleden werden de paarden die bij mijn paard stonden verkocht waardoor mijn paard alleen kwam te staan, helaas niet echt geld om een 2de paard aan te schaffen en mijn man wou percee een quarter erbij en dat zijn nu niet echt betaalbare paarden.
Dus ik een berichtje geplaatst in een paardengroep op facebook en toen kreeg ik een berichtje van iemand die een oud paard had staan waar ze niks mee deed en die mocht ik zo meenemen.
Dus wij met de trailer een rit van 300km gemaakt en daar aangekomen stond mevrouw dan graatmager en onder de luizen en wormen, geen moment getwijfeld en haar direct op de trailer gezet en meegenomen.
Thuis aangekomen de dierenarts erbij gehad voor haar gebit want dat was om te huilen, de dierenarts schrok van hoe ze eruit zag en heeft zelfs een foto van haar gebit gemaakt want zo slecht had ze het nog nooit gezien, tevens bloedgetrokken.
Toen de uitslag er was, bloedarmoede en spierafbraak, mevrouw was zo erg ondervoed dat ze haar eigen spieren was gaan opeten. Een paar weken langer en ze was er niet meer geweest.

Inmiddels een jaar later galopeerd madam vrolijk door de wei en ziet ze er weer helemaal top uit.

Ik zal van de week wel eens kijken of ik foto`s kan vinden van toen ze kwam en een foto maken van hoe ze nu is.

Zo zie je dus maar een paard gratis of voor weinig weg doen betekend niet dat het slecht terecht komt. Wij hadden weinig budget om een paard te kopen maar hebben er wel alles aan gedaan om haar op te knappen.

**Geplaatst**: 15-03-16 15:04

Geplaatst: 15-03-16 15:04

Deze foto is van vorig jaar zomer

Dit is mijn 30 plusser. Hij staat ruim 3 jaar op pensioen. Eigenlijk mankeert ie niet eens veel, maar ik merkte dat ie niet zoveel zin meer had. Hij is afgelopen zomer mee verhuisd naar Drenthe en staat in luxe volpension

Borstelen en wandelen doen we nog wel dagelijks.

**Geplaatst**: 15-03-16 15:08

Geplaatst: 15-03-16 15:08

Wij hebben een merrie van 20 die niet meer bereden wordt omdat ze een vrij zwaar wedstrijdverleden heeft. We wouden haar in stijl op pensioen laten gaan en bedanken voor al wat zo ons geboden heeft. Paard zal ook nooit vertrekken! Ze is de moeder van al onze paarden! Ook de gekochte. Slaagt er in met haar dominante maar eerlijke karakter alle paarden voor zich te winnen en ze allemaal op te voeden of her op te voeden.

Zelf had ik ook een fjord van 17 jaar die omwille van peesproblemen naar de Ardennen gegaan is naar een groot reservaat met fjorden! Paard heeft er nog jaren gestaan en stond letterlijk in de paardenhemel! Gras in overvloed, natuurlijke drinkbronnen en een hele kudde vriendjes. Wat moet een paard nog meer wensen!!

**Geplaatst**: 15-03-16 15:12

Re: Succesvol nieuw bestaan voor paarden met blessure/pensioen

Geplaatst: 15-03-16 15:12

Ik heb onze Britta van nu 33 gekocht van de manege toen ze met 28 met pensioen ging.We hebben tot 32 nog 1 keer per week bejaardengym gedaan.Maar nu is ze fulltime grasmaaier.

**Geplaatst**: 15-03-16 15:23

Re: Succesvol nieuw bestaan voor paarden met blessure/pensioen

Geplaatst: 15-03-16 15:23

Joepie, het werd tijd ;-)

...

Hier dus ook eentje: nu 15 , was zowel mentaal als fysiek afgeschreven en het was adoptie of inslapen (meer info/ details eventueel via pb). Staat hier nu een paar jaar grasmaaier/ knuffelpaard te zijn...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-16 15:26

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-16 15:26

Gelukkig maar dat er zulke fijne verhalen zijn. Jeetje glossy277 wat moet die merrie er naar aan toe zijn geweest. Ik denk eigenlijk dat een paard wat echt verwaarloosd is een veel grotere uitdaging is dan gewoon een oudje. Mijn ouwetje is in betere conditie (gebit, spieren, pezen, botten enz enz) dan mijn jongere paard. Ik heb er niet veel aan hoeven opknappen. Met een paar keer bekappen, gezond hooi en voer en in de winter een dekentje trekt ze 't goed. De symptomen van de PPID zijn met wat eenvoudige supplementen binnen heel aanvaardbare perken. Ze staat in een groepje van 4, is de enige 20-plusser en is degene die het meest heen en weer speert in volle galop

Lekker met een blij hoofd naar het hooi sjezen want ze is natuurlijk wel een shet. Als we gaan wandelen vertrekken we meestal ook in gestrekte draf, vindt ze prachtig

En natuurlijk ben ik wel eens bang dat ze wat gaat mankeren. Laatst heeft ze een hele tijd met een hoefzweer rondgelopen. Duurde echt even voordat hij weg was, hij werd af en aan erger. Maar daar is ze nu van af. Er is in het verleden heel zorgvuldig met die pony omgegaan, dat kun je wel merken. De meeste kwaaltjes zijn van de afgelopen jaren. Het is een dankbaar karweitje om die kwaaltjes weg te werken, zo gaaf om te zien hoe zo'n ponietje weer helemaal van iets kan herstellen. We hebben laatst de schade in haar darmen door de wormen aangepakt. Dat soort dingen zijn zo simpel om te doen en het levert zo veel op

Als ze jaar na jaar slechter uit de winter komt en niet meer opknapt houdt het wel op. Ze heeft dan een mooi leven gehad. Zelfde met een darmtorsie of ernstige breuk op een onhandige plek. Dan gaat ze niet naar een kliniek maar is het over. Overigens geldt dat voor mijn jongere paard ook. En ik hoop eigenlijk dat mijn neefjes dit later ook zo voor mij willen regelen als ik zelf bejaard ben

Laatst bijgewerkt door Koper op 15-03-16 15:41, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 15-03-16 15:36

Re: Succesvol nieuw bestaan voor paarden met blessure/pensioen

Geplaatst: 15-03-16 15:36

Wat een leuk topic!
Van mij geen succesverhalen maar ik heb wel een plekje beschikbaar voor een pensioenpaard op een wei met 2 leuke paarden. Omdat 1 regelmatig weg is (wedstrijden) staat de ander ook vaak alleen. Vandaar dat we eventueel een plekje "over" hebben

**Geplaatst**: 15-03-16 15:38

Geplaatst: 15-03-16 15:38

Ik heb mijn oude pony teruggekocht toen de vorige ruitertjes er ook te zwaar voor werd. Toen reden we nog wel eens een stukje maar ondertussen is ze door een blessure met pensioen. Ze wordt morgen 24. Nu wordt ze door de kinderen op de ponyclub vertroeteld en gepoetst en gaan we stukjes wandelen of fietsen. Van het weekend zijn we zelfs nog naar het strand geweest.

Ik heb met de tussen-eigenaar afgesproken dat ze weer bij mij terug zou komen als ze daar weg zou moeten. Dat is altijd maar afwachten natuurlijk hoe dat gaat, maar ze heeft het daar super gehad en deze mensen zijn altijd eerlijk geweest. Maar uiteindelijk geef ik haar dus zelf een goed pensioen. Zo weet ik zeker dat er niets mee gebeurd.

**Geplaatst**: 15-03-16 21:33

Geplaatst: 15-03-16 21:33

Solleke_Noah schreef:
Al ben ik daar in de loop der jaren harder in geworden, want de verhalen waar het écht goed gaat, zijn er weinig... wat ik vaak merk, zijn mensen met het hart op de juiste plaats, maar soms niet de juiste kennis en financiën. Een paard dat niet meer bruikbaar is of door ouderdom met pensioen, vraagt soms dat beetje meer aandacht (speciaal voer, medicijnen, smeersels) en dat kost tijd en geld. Vaak zie je dat dan na een tijd helemaal mis gaan.

Ik heb een tijd vrijwilligerswerk gedaan bij een opvang die oude manegepaarden opving en herplaatste, eigenlijk zijn er maar weinig écht goede adoptiegezinnen. Deze opvang is ook teruggekomen op het herplaatsen en houdt de dieren nu gewoon zelf, dan ben je verzekerd van een goede plek. Nadeel is dat er zo minder dieren geholpen kunnen worden die wel een fijn pensioen verdienen.

Dat is inderdaad heel spijtig

Want het concept is echt goed om oude/afgedankte manègepaarden nog een mooie tijd te geven. Maarja, weinig mensen die het echt menen, veel mensen die denken "jippie, een bijna gratis paard" en als ze dan tegen de beperkingen oplopen of het gaat geld kosten gaat het snel bergaf

Hier wel zo'n succesverhaal, uit diezelfde opvang trouwens

[***], bijna 23 jaar, vertrokken van de manège vanwege 1 blind oog (en moeilijk/gevaarlijk karakter), via via in het opvangcentrum terechtgekomen, geadopteerd, weer teruggehaald en zo bij mij gekomen. Ondertussen volledig blind maar vrolijker dan ooit :Y)

Meest recente foto:
Afbeelding

**Geplaatst**: 15-03-16 21:39

Geplaatst: 15-03-16 21:39

Mijn haflinger James staat nu 5 jaar alweer op een zorgboerderij in ulicoten.
Hier "werkt" ze met volwassenen met een autistische beperking. Er staan 5 pony's, en zij is favoriet van de cliënten.
Ze heeft een blessure aan de aanhechting van de pezen van haar bekken. Zolang ze niet belast wordt kan ze nog eeuwen mee (ze is nu 16).
Overigens heb ik volledig afstand van haar gedaan en heb haar ook nooit meer opgezocht. Dat kan ik emotioneel gezien niet

**Geplaatst**: 15-03-16 21:53

Geplaatst: 15-03-16 21:53

Mijn vriendin vangt verwaarloosde paarden op en oude van dagen in de kuddes op verschillende weilanden. De paarden komen uit Frankrijk België en NL. De paarden staan er super en het ontbreekt ze aan niets.
Op de verwaarloosde paarden na die aangeboden word door de dierenbescherming, wordt ze geen eigenaar van de dieren, maar blijven de mensen zelf eigenaar. Daardoor kunnen de paarden ook alle behandelingen krijgen die nodig zijn die dan ook in overleg met de eigenaren besloten worden.
Mijn paarden zullen nooit naar haar toe gaan zolang ik er zelf voor kan zorgen, want ik hou ze veel te graag zelf hier aan huis. Alleen als we op vakantie gaan dan hebben ze een goed adres bij haar.
O ja, dit is geen reclame voor alle duidelijkheid want ze zit vol en te vaak boventallig. Dus pb sturen heeft geen zin.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-16 11:56

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-16 11:56

Jaaaaaa Boke

**Geplaatst**: 17-03-16 12:09

Geplaatst: 17-03-16 12:09

In 2008 kreeg ik de kans op mijn oude verzorg pony over te nemen.

De eigenaar deed hem weg wegens ziekte.
Heb toen aangeboden hem te verzorgen , aangezien hij hem al jaren in zijn bezit had.
Kreeg hem toen zelf aangeboden en heb spontaan ja gezegd.

Pony was toen al richting de 30.
En was gevoelig voor hoefbevangheid en had al een hoefbeenkanteling.

Heb er nog 4 jaar veel plezier van mogen hebben.
En hem alle liefde en zorg gegeven die hij nodig had.
Helaas heb ik hem toen moeten laten inslapen.

Afbeelding