Graag zou ik onafhankelijk advies willen over wat het beste voor mijn paard is.
Laat ik mij eerst eens voorstellen; ben 22 jaar. Vorig jaar januari heb ik de diagnose ziekte van Bechterew gekregen. En om het allemaal nog iets gecompliceerder te maken; ben momenteel 23 weken in verwachting en weet dit sinds 3 weken.
4 jaar geleden heb ik een prachtige KWPN'er gekocht, de toen 2jarige zwarte Totilas hengst die momenteel door het leven gaat als Thorrin. (zijn echte naam is echt te erg.
) Ik zou hem zelf beleren, door de pijn in mijn rug is dit anders gelopen. Heb ik hem laten beleren. Kreeg bij het ophalen meteen te horen paard met goede beweging. Zet je hem ooit te koop, kom even langs.
Heb intotaal misschien 5 keer op hem gereden of een poging tot gedaan. Mijn vriend is vrij duidelijk geweest ; zolang je er zoveel last van hebt nadat je hem gereden hebt kom je er niet meer op. Als ik hem gereden heb kom ik de volgende dag mijn bed niet uit.
Momenteel is hij vrij heftig. Probeer hem zoveel mogelijk te longeren en met hem te wandelen. Hij trekt een keer goed en ik verrek van de pijn.
Mijn vriend begon laatst het gesprek, wat er opneer kwam. Waarom verkoop je hem niet? 'Het is een dure versiering die €320.- p.m. kost.' Mijn eerste reactie was echt nee!! Hij gaat niet weg! Maar nu ik er rustig over nagedacht heb, het is inderdaad een dure versiering waar ik vrijwel niet mee kan.
Mijn moeder heeft aangeboden hem wel te willen, zal dan wel op afbetaling zijn. Prima oplossing zou je zeggen. Hij zal dan wel naar Denemarken moeten verhuizen.
Hij zal daar een prachtig plekje hebben. Maar heel ver weg. Mijn moeder heeft vroeger altijd wedstrijden gereden, heeft Z gereden. Maar dat voordat ze ons kreeg. Sinds 3 jaar woont ze in Denemarken , heeft ze de hobby opgepakt. Maar dan meer in de zin van buitenritten, dagtochten. Maar niet meer het zwaardere werk.
Ze heeft nu een fjord van 18. Die nog prima is, alleen de dagritten die mijn moeder graag maakt zijn hem te lang.
Zit er eigenlijk best mee in mijn maag. Voel mij schuldig tegenover mijn vriend, die betaald het nu. Heb momenteel een uitkering. Weet ook niet hoe en wat ik straks kwa werk/school ga doen. Mijn vriend vind het opzich geen probleem om te betalen, alleen vind hij nu wel zonder dat wij een paard hebben die geld kost waar ik niets mee kan.
Vind het ook niet eerlijk tegenover Thorrin, paard met zoveel kunnen, wat ik er gewoon niet uit kan halen.

) merk je bij de 40-50+ ers toch wel dat ze (veel) minder lef hebben dan vroeger. Botten zijn ook niet meer zo flexibel als bij dat jonge grut, er zijn niet zoveel leeftijdsgenoten die nog interesse hebben op een potentieel bommetje te stappen.