
Toen we hem kregen, was [naam] een timide, gesloten jochie.
Jarenlang manegewerk, een te krap zadel en alles op de automatische piloot.
Het vuur was uit zijn ogen weg en zijn levensvreugde was verdwenen.
Niemand wist wat dit kleine mannetje in zijn mars had.
1. Zijn eerste dag bij ons.

Anderhalve week later verhuisde hij samen met onze andere paarden mee.
Ze kwamen bij ons aan huis te staan en zo konden we alle kleine stapjes volgen.
Niet meer wegrennen voor het halster, niet meer achteruit deinzen, er kwam rust in hem.
2.

Omdat [naam] niet helemaal zuiver liep, lieten we hem nakijken.
Zijn manegezadeltje had meer schade aangericht dan we hadden gedacht.
Een schouderblessure was het gevolg en deze leek ook al chronisch te zijn.
Het advies was aan de hand stappen en verder zou rust hem goed doen.
Dus dat deden we en elke week filmden we zijn vorderingen.
De rust deed hem inderdaad goed!
Hij maakte gekke sprongen en liet zien goed in zijn vel te zitten.
3.

En toen was het moment daar dat hij weer rustige ritjes mocht gaan maken.
Malissa, die hem elke week trouw op kwam zoeken, mocht deze taak op zich nemen.
Op advies van de Osteopaat hebben we zijn zadeltje ingeruild voor een barebackpad.
Voor het mooie is deze iets te lang, maar hij heeft daar gelukkig geen hinder van.
En deze stoere man verdient dan natuurlijk een topic met zijn bijpassende outift.

Naam: [naam] de Verano
Geslacht: Ruintje
Hoogte: 1.36m
Ras: [ras] v. Askur frá Gerðum
Leeftijd: 12 jaar
Kleur: Wildkleur
4. Ons kleine sprookjespaardje.

5.

6.

7.

8. Plezier staat voorop.

9.

10.

11.

12.

13.

Voor [naam] ligt er een mooie toekomst in het verschiet.
Hij mag heerlijk paard zijn en af en toe lekker mee het bos in.
In de zomer gaat hij zelfs mee op vakantie met Malissa!
Daarnaast heeft hij te taak als opvoeder van ons veulen op zich genomen.
Dit neemt hij heel serieus.

14.

Bedankt voor het kijken en tot de volgende keer!
Liefs, [naam]




Weet je ook wie zijn moeder is?