Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-16 14:52

Wat moet ik nou? Plezier in eigen paard kwijt

Geplaatst: 12-02-16 14:52

Lieve bokkers,
Ik zit ergens heel erg mee, het gaat een behoorlijk verhaal worden dus bij voorbaat al dank aan degene die de tijd willen/kunnen nemen om dit te lezen. Het ligt wat ingewikkeld en ik ga mijn best doen alles zo duidelijk mogelijk uit te leggen, maar het komt er op neer dat ik het plezier in mijn paard volledig kwijt ben en ik geen idee heb hoe het precies komt of wat ik eraan kan doen

Ik heb heel lang getwijfeld om dit op Bokt/internet te zetten, maar ik zit er inmiddels zo erg mee dat ik mijzelf helemaal gek maak en toch graag wat helpende woorden zou willen.

Het betreft mijn fantastische merrie [naam], my pride and glory. Als eerste maar even voorop stellen dat het niet door haar komt, en zij verder ook niks tekort komt hierdoor. Ze staat (bijna) de hele dag buiten, heeft een schone stal, eten en drinken, en krijgt uiteraard de nodige knuffels en aandacht die ze verdient. Maar daar is het dan ook wel een beetje mee gezegd... Ik ben volledig het plezier in het rijden, longeren noem maar op kwijt. Het plezier in met mijn paard bezig zijn kwijt. Ik heb geen zin, maar vooral geen motivatie om wat met haar te doen. (Gosh wat klinkt dit allemaal verwend, maar ik hoop dat jullie mij straks een beetje kunnen begrijpen) De gedachte alleen al.. Dat er zoveel meiden (en jongens) zijn wiens grootste droom een eigen paard hebben is. En ik heb het, en ik ben er niet blij mee

En waar dit vandaan komt? Precies weet ik het niet... [naam] staat bij iemand aan huis waar we een wei, stal en buitenbak hebben, +/- 10 minuten fietsen voor mij. Ze stond hier samen met de pony van mijn instructrice, maar die hebben we helaas oktober/november afgelopen jaar moeten laten inslapen. Sindsdien staat [naam] alleen, (ze heeft zelf wel contact met de paarden van de buren aan beide kanten) maar ben ik dus ook altijd alleen, altijd. En ik doe dus ook alles alleen... 3x per dag voeren, binnen en buiten zetten, bakonderhoud, stallen, terreinonderhoud. Als ik dit zo type denk ik dat het hier een beetje mis gegaan is. Ik was soms zo lang bezig met alles er omheen dat ik geen tijd meer had voor [naam] zelf, of zo uitgeput was en het niet meer kon (Ik werk elke ochtend bij iemand op stal = fysiek 'zwaar' werk). En tuurlijk, de "rot"klusjes horen erbij, maar dit werd/is wel heel veel voor iemand van 18 die ook nog is studeert (thuisstudie HBO Toegepaste Psychologie). Dit, en in combinatie met de toch aardig koude winter die we gehad hebben, waardoor ik het voor mij, maar soms zelfs ook voor [naam] te koud vond om de dekens af te doen en te gaan rijden.

Waarom ik er zo mee zit? Ik voel mij zo zo zo zo ontzettend schuldig tegenover [naam]. Het is zo'n fantastisch paard. zo werkwillig en geniet zo van een urenlange buitenrit. Maar ik heb er gewoon geen zin meer in... Terwijl ik echt gek op d'r ben, en geniet van elke minuut dat ik bij haar ben. Maar echt daadwerkelijk wat met d'r doen, ik kan het op de een of andere manier gewoon niet (meer) opbrengen

Tijd zelf is niet zo zeer het probleem, al mis ik het wel dat ik niet meer spontaan een middagje weg kan, zelfs niet als ik [naam] al gedaan heb, omdat ze nog 1 à 2 keer gevoerd moet worden. Naast werk, paard en studie heb ik natuurlijk ook nog een sociaal leven, en sinds kort ook een vriend. Ook hier gaat tijd in zitten natuurlijk, en dat ik ook iets wat ik zelf heel belangrijk vindt, contact met vriendinnen onderhouden

Mijn vriend is heel begripvol naar de situatie rondom [naam] nu en weet dat zij een groot deel van mijn leven is, en heeft er dan ook nooit moeilijk over gedaan als ik niet langs kan komen omdat ik [naam] nog moet doen. Vriendinnen ook niet, dus het ligt echt aan mijzelf.
Duss.. Zonder werk kan ik niet, dus het is een beetje een driehoek geworden: Paard - Studie - Sociaal leven. En kies er twee, want drie gaat niet... -O-

Voor zover ik hier nog een beetje helder over na kan denken, zijn dit de dingen die door mijn hoofd spoken:

Optie 1: Verkopen...
Hier heb ik een enorm dubbel gevoel over, en begin ik alweer te janken tijdens het typen nu. Verkopen... Ik zeg heel eerlijk, het spookt vaker door mijn hoofd dan ik zou willen. Mijn ouders zeggen het ook, je leven veranderd en soms passen bepaalde dingen er niet meer in... Ik heb [naam] sinds mijn 16e, gekocht in mijn examenjaar. Over een maand wordt ik 19, jullie snappen vast wel dat er in deze periode sowieso een hoop veranderd is. [naam] was 4 toen ik haar kocht, en wordt in april 7.
Als ik haar zou willen verkopen, zou ik het eigenlijk nu moeten doen. Ze is jong, heeft potentie voor de (spring)sport, mooi paard om te zien, heeft karakter maar is wel goudeerlijk. Ik denk dat ik haar zo kwijt ben... Als ik haar hou, maak ik deze keuze wel voor misschien nog 20 jaar. Ik wil eerlijk zijn naar haar, en niet over 3 jaar alsnog zeggen dat ik haar weg wil doen (Uiteraard, weet je nooit hoe je leven gaat lopen, dat heb ik nu wel gemerkt..). Maar ik wil ook eerlijk zijn naar mezelf, en wil ik dit nog wel 20 jaar? Ben ik er niet gewoon klaar mee? De gedachte alleen al, dat ik niet meer elke dag haar oh zo vrolijke koppie kan zien...

Het rijden mis ik heel eerlijk ook helemaal niet. Maar [naam], [naam] zelf zou ik vreselijk missen. Ik zou er echt kapot van zijn. Maar wat ik al zei, ik wil eerlijk zijn naar haar, en het is oprecht zonde om dit paard te houden en er niks mee te doen. Daarvoor heeft ze veel te veel potentie maar daarvoor werkt ze ook veelte graag, ze heeft zo'n looplust... (...En daar betaal ik ook niet voor (ik betaal haar zelf)...)
Aan de ene kant lijkt dit de juiste keuze, maar ik ben zo ontzettend bang dat ik hier zoveel spijt van ga krijgen. Zoals ik mij nu voel zou ik wel weer dat leventje zonder die enorme verantwoordelijkheid willen, die ik al sinds mijn 13e heb (paarden van andere gereden). Maar ik voel mij nu ook gewoon rot, en ben bang dat ik door gemixte gevoelen de verkeerde keuze zal maken. Al zal ik altijd gemixte gevoelens blijven houden bij deze keuze.
Ik heb zo vaak gezegd dat ze bij mij blijft totdat ze haar laatste adem uitblaast, maar nu weet ik niet meer of ik dat wel wil, dat wel trek of kan. Alles wat ze kan heeft ze van mij geleerd, en stiekem ben ik best wel trots op alles wat wij samen al bereikt hebben, zoiets kan je toch niet wegdoen? Uiteraard met de angst dat ze ergens verkeerd terecht komt, ze is niet de makkelijkste... Ik zou het mijzelf nooit vergeven. Sowieso haar verkopen, ik zou mij zo lang schuldig voelen. Dat ik haar teleurgesteld heb, haar opgegeven heb en gewoon heb laten gaan... Ik kan niet eens aan een leven zonder haar denken zonder in tranen uit te barsten, maar op het moment doe ik bij het denken aan een leven met haar bijna hetzelfde... Ik weet gewoon echt niet meer wat goed is en wat niet, wat het beste is voor iedereen, ik weet het niet meer...

Optie 2: Verhuizen
Een andere optie, is terug verhuizen naar onze oude stal. Hiermee de hoop om weer wat motivatie en plezier terug te krijgen, omdat ik weer omringt ben door mensen die dezelfde hobby delen. Ja dit klinkt als beste optie zullen de meeste denken? Maar wat mij tegenhoud is oa dezelfde reden als dat ik daar weggegaan bent; de reistijd, 45 minuten enkele reis te fiets. En dan ook nog, dit is voor mij misschien wel beter, maar is dat voor [naam] ook? Zij is zo op d'r plekje hier, en heeft sinds ze hier staat zoveel mentale rust gevonden. Op mijn oude stal zal ze in de winter ook (bijna) niet buiten komen, en kan/mag ik dat wel van haar afpakken?
...Al weet ik één ding zeker, als ik haar laat staan waar ze nu staat komt het met mij niet goed...

Optie 3: Bijrijder/lease
Ook dit is zeker ter sprake gekomen thuis. Ik heb al eerder een bijrijder voor [naam] gehad. 'Helaas' is dit ons beide totaal niet bevallen en is deze optie daarna nooit meer aan het woord gekomen. En ik vraag mij ook af of het mij wat op zal leveren, ik zie namelijk niet in hoe ik hiermee mijn plezier in haar terug ga krijgen. Het enige voordeel dat ik kan bedenken, is dat ik haar niet weg hoef te doen maar toch wat meer eigen tijd over hou, dus waarschijnlijk zelf wat meer rust zal hebben.

Volgens mij is het nog een beetje een warrig verhaal... Mijn excuses daarvoor, maar in mijn hoofd is het op het moment ook niet veel duidelijker

Overthinking is what kills you zeggen ze toch altijd? Nou ook dat snap ik helemaal nu. Ik word (door mijzelf) echt heen en weer geslingerd van het ene naar het andere. Elk uur ben ik wel 100% zeker van één van deze opties, om vervolgens een uur later volledig achter het andere te staan. Ik wordt letterlijk gek van mijzelf, put mezelf helemaal uit en ik ben inmiddels daardoor ook echt ontzettend moe. > Wat uiteraard ook niet mee helpt om mijn plezier in de paarden weer terug te krijgen.
Ik vind het zo ontzettend lastig, sommige beslissingen zullen zo definitief zijn. Vooral verkopen, wat als ik spijt krijg? Verkocht is verkocht. [naam] is echt mijn once in a lifetime horse, en ik zou niet weten wat ik zonder haar had gemoeten. Ik zou d'r zo onbeschrijfelijk veel missen, mijn allerbeste maatje...

Afbeelding

Misschien wordt het mij nu gewoon even allemaal teveel? Nieuwe vriend, studie, rotperiode qua weer gehad... Het enige wat ik zeker weet is dat er iets moet veranderen, wat en hoe weet ik alleen nog niet. Het moet anders om beter te worden, maar ik weet niet of het beter wordt als het anders is... Ik ben echt radeloos, weet niet wat de juiste keuze is en vind het allemaal niet meer leuk zo

En wat is juist? Wat is wijsheid?
Ik ben zo gek op dat beest...

Enorm bedank als je de tijd hebt genomen dit allemaal te lezen, vragen mag altijd.
Ik hoop dat iemand mij misschien kan helpen. Ik zou niet weten hoe, maar ik moest dit echt even van mij afschrijven en ben benieuwt of er mensen in hetzelfde schuitje gezeten hebben!

**Geplaatst**: 12-02-16 15:01

Geplaatst: 12-02-16 15:01

Aangezien ik het hele stuk heb gelezen, lijkt het me wel zo netjes om te reageren.
Ik denk persoonlijk, dat je van optie 1 heel veel spijt gaat krijgen op de langere termijn.
Ténzij je natuurlijk super zeker hier van bent, dit zou ik echt al laatste optie zien.
Is misschien een combinatie van optie 2 en 3 niet mogelijk? Of dat je iemand een kleine vergoeding geeft die vervolgens je paardje een paar keer per week voert? Hoe staan je ouders erin? Kunnen zij misschien niet een paar keer per week helpen? Of misschien hulp uit een andere hoek?

In elk geval veel succes met je besluit, denk wel aan wat het beste voor jezelf is :+:

**Geplaatst**: 12-02-16 15:02

Geplaatst: 12-02-16 15:02

Wat vervelend, ik denk dat het zeker een combi is alles alleen moeten doen.
Als ik zie bij ons op stal, is het niet alleen je paard doen maar ook een stukje sociaal contact, plezier hebben met elkaar, elkaar helpen enz. enz. waardoor het allemaal een stuk leuker/gezelliger is.

Is er niet een stal die ook zou passen die dichter bij huis is?

Wellicht kunnen die mensen waar je staat nog een klant erbij nemen zodat jouw paardje niet meer alleen staat en dat jij ook niet altijd meer alleen bent?

Ik denk dat een bijrijder/verzorger opzich ook geen slecht idee is, zodat jij iets meer rust krijgt en niet elke dag moet gaan maar dat de zorg op bepaalde dagen uit handen genomen wordt.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:03

Geplaatst: 12-02-16 15:03

Het is een heel frustrerende winter met al die nattigheid en toch uitnodigende temperaturen qua rijden. Als je 2x door de weeks kan longeren, kan ze genoeg conditie vast houden om in het weekeind een lange(re) rit te maken. Je noemt nu wel verkoop en terugverhuizen als opties, maar is er niet of een andere stal dichterbij of is het zelfs niet een betere optie om naar een andere baan te kijken die fysiek minder zwaar is? Het is van wat ik lees nl de combinatie die problemen oplevert, niet de dingen apart.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:06

Geplaatst: 12-02-16 15:06

Ik mis optie 4: iemand die al een paard of pony heeft met wie het klikt erbij zetten.

Dan heeft je paard gezelschap en kunnen de voerbeurten afgewisseld worden.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:07

Geplaatst: 12-02-16 15:07

ik stuur je even een privebericht

**Geplaatst**: 12-02-16 15:08

Geplaatst: 12-02-16 15:08

Het klinkt alsof je paard eerder een verplichting is op het moment, er komt een hoop werk bij kijken, waardoor je er niet meer van kunt genieten, en natuurlijk omdat je alles ook alleen moet doen.

Ik denk ook dat als je voor optie 1 kiest, je daar spijt van zult krijgen, zoals ik uit je verhaal begrijp. En net zoals hierboven wordt gezegd, is een combinatie van optie 2 en 3 niet mogelijk? Dan kun je op de dagen dat je wel naar je paard gaat gewoon lekker genieten, maar niet de verplichting om er iedere dag naartoe te moeten gaan.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:11

Re: Wat moet ik nou? Plezier in eigen paard kwijt

Geplaatst: 12-02-16 15:11

Franka..
Als ik je ergens mee moet helpen kan je het altijd zeggen he!
Ik heb het globaal gelezen, maar je weet dat je me altijd kan appen en dat ik maar 10 minuutjes van je af woon en ik ga sta voor je deur om even alles van je af te kletsen.

Dikke knuffel

**Geplaatst**: 12-02-16 15:12

Geplaatst: 12-02-16 15:12

@blubblabhol Sinds 2 weken voeren mijn ouders vaak 's avonds (nu jij dit vraagt zie ik inderdaad dat ik dit stukje mis in mijn uitleg). 's Ochtends en 's middags is voor mijn geen probleem, ik fiets langs haar als ik naar mijn werk ga. Het voer-probleem is meer in de weekenden, dan kunnen mijn ouders ook niet altijd en blijft ze uiteindelijk mijn paard dus "mijn probleem"... Het probleem wat de dingen er omheen betreft zijn meer alle klusjes die gedaan moeten worden om een stal/bak te onderhouden. Het voeren is nu wel redelijk onder controle, maar toch zal dat altijd in je hoofd blijven zitten en ben ik daardoor continu met paard bezig.
Ik zou er best iemand voor willen betalen, maar het is niet de bedoeling dat zomaar jan en alleman de code van het hek heeft en het terrein op kan...

@FennaK dat is inderdaad een groot deel wat ik mis, het samen delen van deze toch geweldige hobby! Een stukje motivatie wat ik mis als ik andere zie rijden. Als ik tijdens m'n werk mijn baas haar gran-prix paarden zie trainen wordt ik ook enorm gemotiveerd, helaas verdwijnt dat vaak zodra ik zelf wil gaan rijden. Ik heb geen doel op het moment ook. Omdat ik zo weinig rij rij ik geen wedstrijden en les ik niet, omdat ik het niet eerlijk vind tegenover [naam] om dat 'ineens' zoiets "zwaars" van haar te vragen. Maar hierdoor blijft het een beetje een circeltje, want als ik het ene niet doe kan ik het andere niet doen, maar omdat ik het andere niet kan doe ik het ene niet, snap je?
Wij (ik en die mensen) zijn zeker opzoek naar een nieuwe huurder! Maar tegenwoordig (no offense) willen de meeste mensen een hoop luxe, en die heb je hier helaas niet. Dat in combi met dat we alles zelf moeten doen is voor de meeste niet heel aantrekkelijk, terwijl je paard de hele dag naar buiten kan...
Ik woon in [plaats], zolang ik nog geen rijbewijs heb (op het moment even geen geld voor) zijn mijn opties natuurlijk ook vrij beperkt. En heel eerlijk, kan ik de meeste andere stallen in de buurt op niet betalen...

@lisanne1989 op het moment zie ik haar ook meer als een verplichting dan als iets leuks ja, en dat vind ik heel heel erg...

Dankjewel Tess

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 12-02-16 15:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-02-16 15:13

Geplaatst: 12-02-16 15:13

Wat ik ook niet onbelangrijk vind... Hoe lang speelt dit al?

**Geplaatst**: 12-02-16 15:14

Geplaatst: 12-02-16 15:14

Ik zeg verhuizen, alleen quality time met je paard. Alleen heen hoeven voor je eigen plezier en je paard zijn plezier. Zonder al die verplichte tijdrovende klussen eromheen. Zonder je hele dag alleen om je paard te laten draaien, heen gaan wanneer jij zin/tijd hebt en als het moet een dag kunnen overslaan. Al vind ik dat laatste dan voor mezelf wel weer een dingetje, alsof ik hem een dag in de steek laat haha
Sowieso zou ik dát eerst proberen voor je haar verkoopt.
En gezelligheid op stal doet een hele hoop, bij mij zorgt dat soms wel voor extra motivatie!

**Geplaatst**: 12-02-16 15:15

Geplaatst: 12-02-16 15:15

Ik heb een paar jaar geleden de keus gemaakt om geen stal te doen als in wil rijden, of pas de stal te doen na het rijden. Ze gaan daar echt niet ongelukkiger van worden, van een strontje meer in de stal.
Is een extra stalgenoot ook geen optie? Kunnen jullie de taken wat verdelen. Volgen mij sta je op een heerlijk plekje.

Succes meid

Edit: zie dat al een paar dingen beantwoord en gezegd zijn geweest..

Laatst bijgewerkt door SheeNegro op 12-02-16 15:19, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-02-16 15:16

Geplaatst: 12-02-16 15:16

En optie 5: gewoon haar 2 maanden met rust laten? Je vind het zonde voor haar dat ze niet train, maar heel zakelijk: als ze een peesblessure had opgelopen had je haar ook drie maanden op de wei gegooid. Zo zonde vinden veel paarden het helemaal niet om niet met de mens te hoeven werken. Maar... dat geldt dan wel voor paarden die hun ei kwijt kunnen bij soortgenoten door daarmee te spelen enz. Als jij de enige echte contactmogelijkheid bent die een paard de hele dag heeft (naar buren kunnen kijken valt niet onder contact), dan zal er een veel grotere druk op jou leggen om iets met je paard te doen.

Ik zou dus gaan voor optie 5: zoek iemand die een pony/paard erbij kan zetten en de verzorging met je kan delen en geef je paard gewoon 2 of 3 maand vakantie. Dan is het lente, schijnt de zon, krijg je vanzelf meer energie en gaan die buitenritjes ook veel meer trekken dan wanneer je in de schemering door de blub rijdt.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:18

Geplaatst: 12-02-16 15:18

Als ik je verhaal zo lees wil je haar eigenlijk helemaal niet verkopen. Ik denk dan ook dat je dit moet beschouwen als je laatste optie. Ze is nu 7, als ze 9 is kan je haar ook nog verkopen. En als ze 11 is kan je haar ook nog verkopen. Misschien niet voor de prijs waarvoor je haar nu kwijt zou kunnen, maar het verkopen als concept heeft zeker geen tijdsstempel. De economie is aan het bijtrekken en het is een prachtig paard dat volgens mij een gouden karakter heeft. Daar ga je echt wel een geschikt baasje voor vinden als de tijd rijp is.

Als ik het zo lees denk ik dat je het vooral vervelend vindt om in je eentje op stal te zijn. Dat kan ik me ook heel goed voorstellen, vooral als je ook nog eens de zorg van het terrein op je hebt. Naar je paard gaan is niet meer een manier om te ontspannen, maar eigenlijk nog een baantje erbij op deze manier.
Ik zou dus toch wel echt kijken naar verhuizen. De regio Utrecht is ongelofelijk duur, maar je hebt zeker wel opties. Op die manier heb jij sociaal contact op stal, heb je mensen in je omgeving die even kunnen bijspringen als je geen zin hebt of geen tijd om naar stal te gaan, en kan je lekker kletsen en lol trappen op stal. Ik woon zelf in regio Utrecht en heb twee jaar geleden een merrie bijgereden op een pensionstal in de buurt. In de winter zie je dat het contact altijd wat beperkt wordt tot praatjes in de wandelgangen, maar in de zomer hadden we het hartstikke leuk op stal. Pizza bestellen, lekker wijntjes drinken, het hele gebeuren om de paarden heen zeg maar. Dat maakte het voor mij leuk om naar stal te gaan, ik had zin om daar gezellig te zitten en peukies te roken.

Dat zou je altijd nog kunnen combineren met een bijrijdster. Ze zijn moeilijk te vinden, absoluut, maar ze zijn er zeker wel! Denk dat er in Utrecht genoeg studentes rondlopen die meer dan blij zouden zijn om jou uit de brand te helpen.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:21

Geplaatst: 12-02-16 15:21

ik ben net een aantal jaa rouder dan dat jij betn en heb ook een Eigen paard meegekregen van thuis. nu drag ik er de "lasten" van. als ik er nu aan terug denk is dat niet direct een goede start van een verder leven. Ik heb de motivatie dip ook gehad en kan me echt inleven in je situatie. een stal waar gelijkgezinde mensen zijn en waar je mensen om je heen hebt is zeker een stuk fijner!! en alweer spreek ik uit ervaring. Ik vind dat je wel een keuze moet maken wat in haar bestwil is. Als je haar houdt ga er dan voor en leg je dan bij de beslissing neer. Als je denkt dat je dat niet kunt verkoop haar dan of geef haar weg. dan weet je wel dat ze op ene goede plek komt. dan kun je altijd vragen of je er af en toe nog eens mag zien.

zijn er geen stallen dichter in de buurt waar ze wel in de winter buiten komt? ik heb de ervaring dat in Nederland echt overall stallen zijn, ook die je niet direct ziet of geadverteerd staan.

heel veel success met je keuze

**Geplaatst**: 12-02-16 15:22

Geplaatst: 12-02-16 15:22

Ik zit op dit moment ook met het idee in mijn hoofd om twee van onze paarden te verkopen, de twee andere zijn al oud en zullen dus sowieso tot het einde blijven.
Hier ook weinig tijd om te rijden en ook lang niet altijd zin, dan nog twee kleine kinderen erbij....

Zoals eerder geopperd is het misschien mogelijk naar een andere stal te verhuizen dichtrbij dan die 45 min en een bijrijdr te nemen?
Als het dan een stal is waar je niet alles zelf hoeft te doen en met de bijrijder erbij hou je ineens wel tijd over om andere dingen te doen.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:25

Geplaatst: 12-02-16 15:25

Als het rijden van jouw werkgever je motiveert, is het dan niet mogelijk om (tijdelijk) daar te staan? Kijken of jouw motivatie dan terug komt? Natuurlijk kun je niet gelijk alles vragen, maar als het je uitdaagt om dat niveau te bereiken en daarvoor te trainen is voldoende toch?

**Geplaatst**: 12-02-16 15:33

Geplaatst: 12-02-16 15:33

Ook ik heb het helemaal gelezen en ik kan me voorstellen dat je het nu (even?) niet ziet zitten. Ik wil je graag aanraden om nu, nu je er zo doorheen zit, vooral geen definitieve beslissingen te nemen. Op dit moment ben je daar gewoon niet toe in staat, alles maalt door je hoofd.

Is het geen optie om haar tijdelijk in de pensionstal te zetten, in ieder geval zolang de winter nog duurt? Dat geeft rust, gezelschap en de tijd om met jezelf in het reine te komen. In overleg met de staleigenaren natuurlijk, zij zullen waarschijnlijk wel begrijpen dat als je door moddert zoals het nu gaat, verkopen een andere optie is en dan hebben ze helemaal geen paard meer in hun stal.
Het nadeel dat je paard niet zoveel buiten komt weegt denk ik wel op tegen het sociale contact wat ze daar heeft en ach, van een paar maanden minder buiten in zo'n prutwinter als deze denk ik niet dat het zo erg is.

Wat betreft een bijrijdster / verzorgster: ik heb er goede ervaringen mee. Onthoud ook, dat een vreemde op en rond jouw stalling en paard al gauw geen vreemde meer is, en misschien wel een vriend(in) is geworden.

Veel sterkte er mee!

**Geplaatst**: 12-02-16 15:36

Re: Wat moet ik nou? Plezier in eigen paard kwijt

Geplaatst: 12-02-16 15:36

Wedstrijden rijden?

Trainen voor wedstrijden....hogerop willen komen.....is persoonlijk voor mij een motivatie.

**Geplaatst**: 12-02-16 15:37

Geplaatst: 12-02-16 15:37

Wat een lastige situatie zeg!

Ik ben eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar hoe lang dit al speelt. En ook ben ik benieuwd wat je al gedaan hebt om het plezier terug te krijgen.

Mijn situatie was iets anders, maar ik heb ook voor een hele moeilijke keuze gestaan, die geresulteerd heeft in verkopen.
Het enige wat ik je mee wil geven is: wees heel erg eerlijk naar jezelf, en echt eerlijk! Als je goed naar jezelf kijkt en luistert zal je vanzelf zien en voelen of de rek er gewoon echt uit is of dat je een nieuwe impuls (met haar) moet krijgen. Als je ontdekt dat dat de rek er gewoon echt uit is, dan is het hoe verdrietig het ook is, echt het beste en meest eerlijke voor jezelf en voor je merrie om haar te verkopen.
Ik ken het en bij het idee van het verkopen van Ziyyah ging ik ook direct huilen. Maar in tegenstelling tot wat sommige mensen hiervoor zeiden, kwam dat bij nader inzien omdat ik stiekem wel wist dat het de juiste keuze voor ons beide was. En ook al mis ik haar nog bijna dagelijks en moet ik niet te lang aan haar denken, want dan ga ik weer huilen, ik heb de goede keuze gemaakt...

Maar...als je merkt dat het gewoon komt doordat je teveel op stal moet doen (en dat is ook hard bikkelen), en dat dat het is waardoor je motivatie weg is, dan zou ik naar mogelijkheden zoeken dat je echt weer lekker quality time voor haar vrij kan maken.

Ik wens je veel succes toe, want het is heel lastig zo'n keuze!

**Geplaatst**: 12-02-16 15:46

Re: Wat moet ik nou? Plezier in eigen paard kwijt

Geplaatst: 12-02-16 15:46

Ik weet precies waar je het over hebt ! Heb idem gehad, stond bij familie. Moest alles alleen doen, binnen buiten zetten, voeren, dekens wisselen ect. Op den duur heb ik de stap genomen om toch te gaan verhuizen naar een kleinschalig pension stalling en ik heb het weer helemaal terug gevonden. Train nu weer met alle plezier, kan eens gezellig weg met die meiden van stal op buitenrit en er is leven om je heen. Dus ja, ik zou zeggen zo snel mogelijk verhuizen

**Geplaatst**: 12-02-16 15:47

Geplaatst: 12-02-16 15:47

@Palmera zie reactie naar FennaK

@tamary haar conditie is gelukkig geen probleem, laten we het erop houden dat ze die zelf wel op pijl houdt

En verder heb je gelijk, het is echt de combinatie van dingen die even teveel worden. Helaas is dat niet de eerste keer, en daarom zit ik er zo mee, of ik er (nu het weer "mis gaat") wel mee door moet gaan?
Ander werk heb ik we over nagedacht, maar dit werk is zo ideaal in combinatie met alles! Ik werk 5 dagen van 8:30 tot 12:30, waarna ik genoeg tijd heb voor paard, studie en eventueel 's avonds naar mn vriend/vriendinnen. Het weer zelf is ook niet het probleem, maar ik moet [naam] gelijk rijden/longeren zodra ik klaar ben, omdat het 's avonds gewoon te koud is.. Ik kan dus niet eerst even naar huis aan de studie en haar dan later doen.

@Nirvana_ Ik denk dat het langzaamaan begonnen is toen we die pony in hebben moeten laten slapen. Dat was ook mijn maatje, heb er 4 jaar voor gezorgd. De periode erna heb ik heel veel met [naam] gedaan, stukje afleiding maar als ik eerlijk ben ging dat wel met steeds minder motivatie. Rond de kerst/oud en nieuw heb ik (zoals ik denk wel meerdere) weinig tijd voor d'r gehad, en daarna is het langzaamaan een beetje zo gebleven..
Het is echt niet dat ik helemaal niks meer met haar doe. Gister kon ik mezelf wel een schop onder m'n kont geven en hebben we een half uurtje gereden, vorige week een keer gesprongen en ik hoop dat mijn vader ons morgen naar het bos wilt brengen, even ertussen uit samen en iets doen waar we allebei van genieten

Het is ook echt niet niet willen. Ik wil heel graag weer wedstrijden rijden, heel graag weer lange ritten maken.. Maar om welke rede dan ook lukt het mij gewoon niet meer, en dat frustreert mij enorm...

@Tomorrow dat ik ook wel hetgeen waar ik nu (zeker na al jullie berichtjes) het meest naar neig, mocht het dan nog niet werken kan ik over een half jaartje altijd nog kijken.. Dan ben ik op vakantie geweest en dan alles nog is goed overdenken!

@SheeNegro wij staan zeker op een gouden plekje! Het is gewoon heel jammer dat een 2e huurder vinden blijkbaar zo lastig is -O-

@xyzutu2 voor mijn gevoel doe ik dat nu ook een beetje, haar vakantie geven

Ik ben alleen bang dat ik het plezier niet terug ga krijgen, want tot nu toe levert het niks op... Paarden van de buren heeft ze wel echt contact mee over het hek, maar ze kan er inderdaad niet mee spelen... Al zit mij dat meer dwars dan haar, [naam] interesseert het echt geen moer :')

[naam] lijkt er ook totaal geen last van te hebben dat ik niks met d'r doe, die is gelukkig nog net zo vrolijk als altijd

Maar het zit mij gewoon niet lekker, omdat ik weet hoe werkwillig ze is..

@Emmaa_ Prijs van de verkoop is voor mij ook helemaal niet belangrijk! Het enige wat ik dan zou willen si ene fijn huisje en mensen die mij af en toe is laten weten hoe het met d'r is

Dat hadden wij op onze vorige stal ook! Ik heb er maar 1,5 jaar met [naam] gestaan, maar in totaal zelf bijna 5 jaar gereden! Dat is ook echt iets wat ik mis, maar het feit dat ik geen rijbewijs heb en zelf ook maar een werkende student ben, is helaas heel beperkend hier.

@Princesj mijn werkgever heeft helaas geen klanten in pension en dat wilt ze ook niet, en heeft ze trouwens ook geen ruimte voor, alle stallen staan vol

@DonCamillo Dat is ook precies wat ik zo lastig vind nu. Ik denk niet volledig helder en vind een keuze maken heel moeilijk..
En zeker, ik ben zelf ook altijd bijrijder geweest en heb daar zeker geen problemen mee. Ik vind het allen heel erg lastig om [naam] uit handen te geven en iemand dat vertrouwen te geven, en dat is met mijn vorige bijrijder helemaal mis gegaan, zo erg dat [naam] zelfs niet meer normaal te rijden was... Dat houdt mij een beetje tegen, vind het heel lastig dit.

@Iris965 zie reactie naar FennaK

PB's ga ik zo even lezen!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 12-02-16 15:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-02-16 15:48

Re: Wat moet ik nou? Plezier in eigen paard kwijt

Geplaatst: 12-02-16 15:48

Waar in Utrecht woon je als ik vragen mag?

**Geplaatst**: 12-02-16 15:52

Geplaatst: 12-02-16 15:52

Wat een vervelende situatie!

Als het vanwege reisafstand / kosten geen optie is om naar een andere stal te verhuizen zou ik kiezen voor een bijrijder. Dit mes snijdt namelijk aan twee kanten:

- Jullie kunnen niet alleen het rijden, maar ook de voerbeurten (in het weekend) delen. Wanneer je dit deels ontnomen wordt zit je niet meer aan ET 'vast' in het weekend
- Met je bijrijdster kun je alles rondom ET delen, dus je bent niet meer alleen. Soms kun je samen gaan, bij elkaar komen kijken, kletsen over ET, etc. Dit vond ik altijd erg gezellig met mijn bijrijder.

Wat ik ook zou doen is les nemen. Hier krijg je ook altijd veel motivatie van! Zolang je in de les niet ineens het onderste uit de kan haalt, is het voor het paard niet oneerlijk.

Voor je verkoopt zou ik het in ieder geval proberen, ofwel met bijrijder, of op een andere stal met minder randzaken. Je kunt er dan achter komen of je het paardrijden niet meer leuk vind, of dat het je nu teveel is, waardoor je het niet meer leuk vind.

Succes meid!

**Geplaatst**: 12-02-16 15:57

Geplaatst: 12-02-16 15:57

Anoniem schreef:
@blubblabhol Sinds 2 weken voeren mijn ouders vaak 's avonds (nu jij dit vraagt zie ik inderdaad dat ik dit stukje mis in mijn uitleg). 's Ochtends en 's middags is voor mijn geen probleem, ik fiets langs haar als ik naar mijn werk ga. Het voer-probleem is meer in de weekenden, dan kunnen mijn ouders ook niet altijd en blijft ze uiteindelijk mijn paard dus "mijn probleem"... Het probleem wat de dingen er omheen betreft zijn meer alle klusjes die gedaan moeten worden om een stal/bak te onderhouden. Het voeren is nu wel redelijk onder controle, maar toch zal dat altijd in je hoofd blijven zitten en ben ik daardoor continu met paard bezig.
Ik zou er best iemand voor willen betalen, maar het is niet de bedoeling dat zomaar jan en alleman de code van het hek heeft en het terrein op kan...

@FennaK dat is inderdaad een groot deel wat ik mis, het samen delen van deze toch geweldige hobby! Een stukje motivatie wat ik mis als ik andere zie rijden. Als ik tijdens m'n werk mijn baas haar gran-prix paarden zie trainen wordt ik ook enorm gemotiveerd, helaas verdwijnt dat vaak zodra ik zelf wil gaan rijden. Ik heb geen doel op het moment ook. Omdat ik zo weinig rij rij ik geen wedstrijden en les ik niet, omdat ik het niet eerlijk vind tegenover ET om dat 'ineens' zoiets "zwaars" van haar te vragen. Maar hierdoor blijft het een beetje een circeltje, want als ik het ene niet doe kan ik het andere niet doen, maar omdat ik het andere niet kan doe ik het ene niet, snap je?
Wij (ik en die mensen) zijn zeker opzoek naar een nieuwe huurder! Maar tegenwoordig (no offense) willen de meeste mensen een hoop luxe, en die heb je hier helaas niet. Dat in combi met dat we alles zelf moeten doen is voor de meeste niet heel aantrekkelijk, terwijl je paard de hele dag naar buiten kan...
Ik woon in Utrecht, zolang ik nog geen rijbewijs heb (op het moment even geen geld voor) zijn mijn opties natuurlijk ook vrij beperkt. En heel eerlijk, kan ik de meeste andere stallen in de buurt op niet betalen...

@lisanne1989 op het moment zie ik haar ook meer als een verplichting dan als iets leuks ja, en dat vind ik heel heel erg...

Dankjewel Tess

Waarom niet als stok achter de deur dat je gaat rijden neem je 1 of 2 keer per week weer les? ben je in ieder geval weer bezig met haar en dan heb je ook je stukje 'sociale contact' voor eventjes en ben je even alleen met je paard bezig.

Ik hoop dat jullie toch nog snel iemand kunnen vinden die zijn/haar paard daar wilt stallen, is voor jou ook een stukje gezelliger.