xyzutu2 schreef:Wat een ontzettend leuke keuze voor een stageplek! En wat grappig ook dat ze zo positief reageren op je pony (en dat je hem uberhaupt al mee mochtnemen).
Waar ik wel van schrik is dat het normaal is dat stagaires en juffen de kinderen knuffelen?
Het komt natuurlijk vaker voor: mensen die tijdens hun vakantie voor het goede doel/goede gevoel eventjes meedraaien in een weeshuis/school in ontwikkelingslanden vinden het ook altijd helemaal geweldig dat de kinderen je daar meteen om de hals vallen en willen knuffelen en zoveel lichamelijk contact zoeken.
Om je (helaas) uit de droom te helpen: dit is ontzettend ongezond gedrag voor kinderen. Het is een teken van verlatingsangst/hyperactieve hechtingsdrang die helemaal niets met jou of de situatie te maken heeft; de enige reden waarom ze zich compleet lichamelijk overgeven aan een totale vreemde is omdat ze niemand meer hebben die ze vertrouwen dat ze zo lichamelijk kunnen zijn (zoals bijvoorbeeld bij een gezonde moeder/vader/familie/vrienden hoort).
Voor westerlingen is het enorm aandoenlijk, al die knuffelige kindjes, maar het beste wat je voor ze kunt doen is hier totaal niet op ingaan: niet knuffelen, niet aanhankelijker zijn met probleemkindjes dan je met je buurkinderen of willekeurig vreemde kinderen op straat. Dit soort kinderen moet namelijk leren om juist níet zich meteen aan te bieden aan iedereen die ook maar een grammtje aandacht aan ze geeft, omdat ze daardoor een heel verkeerd zelfbeeld houden en ook een heel verkeerd beeld van wat ze met vreemdelingen om hen heen horen te doen, iets wat ze in ontzettend grote problemen kan brengen.
Kijk bijvoorbeeld eens de documentaire Last Minute Weeshuis, die dit probleem echt haarscherp weergeeft, met als conclusie: westerlingen knuffelen weeshuiskinderen alleen voor zichzelf: het kind heeft er zowel op de korte als lange termijn helemaal niets aan omdat steeds weer extreem bindingsgedrag vertonen bij precies de verkeerde mensen (de mensen die ze als de vakantie voorbij is toch weer in de steek laten.
Alle pedagogen en psychologen in de film zijn het erover eens: beschadigde en getraumatiseerde kinderen moet je in feite precies zo behandelen als je 'normale' vreemde kinderen behandelt, en hier zéker niet fysieker worden. Je helpt ze nog het meest als je ze leert hoe ze met een totale vreemde - jij! - om zouden moeten gaan en een gezonde afstand te bewaren. Al het andere versterkt alleen maar het verstoorde gedragspatroon.
Interessant. Mag ik dit bewaren, en doormailen naar mijn stagebegeleider? Vind dit heel leerzaam en interessant.
Geplaatst 
! 
