Geplaatst Januari.
In januari was er nog geen vuiltje aan de lucht. We begonnen het jaar met een kleinschalige pensionstal waar ik best wat uurtjes werk, maar vooral plezier in had zitten, wat een droom dat ik nu op deze manier wat bij kon verdienen! En nog veel belangrijker, maar naar buiten hoefde te lopen om mijn eigen Tinkerdames te begroeten. Mijn eigen gefokte Lola veranderde langzaam van veulen in jaarling, mijn volwassen merrie Caily werd steeds ronder en ronder; een nieuwe Tinkerbaby was onderweg! En bonusTinker Bo kreeg voor de eerste keren iemand (mij dus) op zijn rug, wat hij geen enkel probleem vond. Eind januari viel er sneeuw en was het feest compleet!
Februari.
Het leven ging zijn gangetje, goede vriendin Jessica (Eye of the Wolf Fotografie) kwam foto's maken.
*klik*
Maart.
De maand dat ik wegens privéredenen besloot te stoppen met de pensionstalling. Nog steeds vind ik het heel erg jammer dat deze droom maar zo kort heeft mogen duren, maar gelukkig kan ik nog steeds achter mijn beslissing staan. Verder ging alles zijn gangetje; Lola groeide groter, Caily ook, maar dan in de breedte, en Bo groeide ook, want hij zette zijn eerste echte stappen onder het zadel.
April.
Het afscheid nemen begon, gelukkig hebben alle pensionpaardjes een goed plekje elders gevonden, de ene ver weg, de ander dichtbij.
Half april ging ik een weekendje naar Brabant om Tinkerstal van de Gorterstraat te helpen hun drie hengsten schoon en gewassen te krijgen voor de hengstenkeuring. Een van die hengsten was Collin van de Gorterstraat, een hengst die een speciaal plekje in mijn hart heeft, zeker nadat hij en Caily samen Lola voort brachten. Op dat moment wist ik nog niet dat het de laatste keer zou zijn dat ik Collin zou zien, omdat hij een paar maanden later naar het buitenland verkocht zou worden. Misschien maar goed ook dat ik dat niet wist, wat heb ik genoten zo ongedwongen met dat dier bezig te mogen zijn, net als al de keren daarvoor. Een filmpje van deze keuring is nu extra speciaal.
Mei.
Mei stond in het teken van kamperen in eigen tuin... ehhh, weide. Caily was uitgerekend voor 10 juni maar aangezien ze vorig jaar ruim 2 weken eerder beviel en haar uier al goed vol was sliep ik geregeld in een tentje naast de weide. Elke dag weer teleurstelling als er geen veulen geboren was, al was wakker worden met dit uitzicht ook niet bepaald een straf, wat was mijn Tinkertrio toch geweldig leuk!
Juni.
Caily wilde schijnbaar geen moeder zijn van 2 veulens. Op 2 juni werd Lola 1 jaar en stond Caily nog steeds dik en rond te zijn. Maar op 3 juni was het dan zover. Amazing Sir Kyano werd geboren! En prachtig en gezond hengstveulen met als vader Janesho SvG.
En wat is er dan mooier om te bbq bij de weide: *klik*
Omdat Kyano een hengstje is, besloot ik hem te verkopen. Ik wilde toch wel heel graag een tweede jonge merrie als opgroeimaatje voor Lola, ooit voor in het dubbelspan met Lola en natuurlijk om mee te gaan fokken en rijden in de toekomst. Mijn voorkeur ging uit na een veulen wat hier zou komen wanneer Kyano ons zou verlaten, maar er was geen veulen wat mij aansprak. Echter was er wel een 2-jarige merrie die al van veulen af aan in mijn achterhoofd zat, en nu wederom te koop stond. Nadat ik was wezen kijken wist ik het zeker; Carrera mocht bij ons komen wonen!
Helaas bleek al snel dat Carrera hier niet paste, ondanks dat ik het heel spijtig vond, heb ik moeten besluiten haar weer te verkopen. Gelukkig kreeg ze een hele mooie kans bij de mensen waar ze twee jaar eerder geboren werd, dat gaf rust. Maar nog steeds als ik een foto van haar terug zie moet ik even slikken, zo mooi, en ook nog eens zo leuk van karakter, maar het mocht helaas niet zo zijn.
Gevolg hiervan was dat Lola alsnog geen opgroeimaatje zou hebben. Tja, jammer dan. Afwachten maar. Echter werd slechts enkele dagen later bij Tinkerstal van de Gorterstraat de oplossing geboren. Bibi was geweldig! Schattigheidsfactor 10, prachtig karaktertje, prachtig voorkomen, ja, zij moest het worden! Zelfs qua aftekening paste zij helemaal bij Lola. De koop van Bibi werd op de valreep van juni gesloten, al bleef ze uiteraard nog een paar maanden bij haar mamma om groot en sterk te worden!
Juli.
Het leven ging door. Kyano groeide, Caily reed ik af en toe in de bak. En Bo kon inmiddels mee op buitenrit, wat deed hij het goed! Samen met de buurvrouw en haar paarden hebben we uren- al dan niet dagenlang genoten van vele kilometers! Voor de rest hadden de paarden vooral een lui leventje. En ik? Ik genoot vooral van al het bonte rijkdom wat ik achter het huis had staan; wat een luxe!
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=571E8B09
Halverwege juli besloot ik Caily te kop aan te bieden. Ik heb Caily ooit gekocht omdat ik verliefd raakte op haar voorkomen, ik heb een aantal mooie jaren met haar genoten van alle mogelijkheden die zo'n braaf en ervaren paard met zich mee brengen. Maar diep in mijn hart heb ik liever een wat jonger en energieker paard, zoals Bo bijvoorbeeld, en later Lola en Bibi. Caily was te braaf en hield teveel van "doe maar gewoon dan is het gek genoeg". Er zouden tal van onzekere of minder ervaren eigenaren zijn die Caily een 5-sterren thuis konden bieden en die zij op haar beurt heel gelukkig zou kunnen maken. Omdat ik wel erg aan Caily gehecht was geraakt besloot ik haar nu te koop aan te bieden, ze kon vanwege haar veulen pas een paar maanden later verhuizen, zodoende hadden we alle tijd om aan het idee te wennen.
Augustus.
We genoten, mooi weer, lange dagen. Ritjes met Bo, wandelingen met Lola, op bezoek bij Bibi. Kyano was een wat minder dapper dan Lola. Maar gelukkig was grote zus altijd in de buurt om de kleine man mee op sleeptouw te nemen en zodoende werd hij toch in rap tempo mak.
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=571BF28E
September.
12 september 2015. Shireshow in Putten, samen met goede vrienden Jessica en Johan gingen we eens een kijkje nemen. Op de terugweg zouden we langs twee oude verzorgTinkers van mij komen. Henk en Kyra. Inmiddels alweer 7 en 6 jaar oud, toen ik ze leerde kennen waren ze 1 en 0 jaar oud en leefde hun moeder ook nog. Ik heb die twee zelf ingereden, de eerste jonge paarden waar ik echt mee bezig ging, nog niet wetende dat de lessen die zij mij leerden mij zouden tekenen voor de paarden die ik daarna mak zou maken. Nadat we Henk gedag hadden gezegd gingen we Kyra begroeten, stiekem mijn favo, of nou ja, stiekem. Dat paard voelde ik zo'n enorm klik mee, al van jongs af aan, dat ontging niet veel mensen. En ondanks dat ik haar nu al hele lange tijd niet had gezien voelde dat nog steeds zo. Ik kon het dan ook niet laten even een rondje met haar te rijden. Gewoon zoals wij waren, zonder zadel natuurlijk. Wat een geweldig paard! Kyra stond vlak aan het Dwingelderveld, maar omdat we niet veel tijd hadden was daarheen rijden geen optie. Ik sprak met de eigenaar af dat ik eens terug mocht komen om een mooie rit met Kyra te maken, want zo mooi buiten rijden kon ik thuis niet.
Oktober.
Het afscheid van Kyano naderde, en daarmee de komst van Bibi ook. Gelukkig wilde Jessica wat mooie foto's maken als aandenken aan de mooie tijd met mijn Tinkerfamilie.
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=57229DB3
En ook kwam de inmiddels lang naar uitgekeken rit met Kyra, puur genieten!
Omdat zowel Kyra als ik erg blij werden van een dag als deze besloten we dit maandelijks te organiseren. Ik woonde dan misschien te ver om haar verzorgster te zijn, eens in de maand een ritje komen maken moest prima te doen zijn.
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=57218537
24 oktober hebben we Kyano naar zijn nieuwe thuis gebracht, en tevens Bibi opgehaald. Wat een heerlijk meisje was dat geworden! En wat prachtig dat het vanaf het eerste moment zo mooi klikte met Lola, heerlijk! Lola wist dankzij Kyano als geen ander hoe ze die veulens mee op sleeptouw kon nemen. Aangezien Bibi nog niet zoveel kende maakte ik daar dankbaar gebruik van, niet alleen trots op Bibi dus, maar ook op Lola. Mijn eerste eigen gefokte veulen, nog geen 1,5 jaar oud en nu al een voorbeeld voor de jongere dieren!
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=571AC811
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=570E7579
Oktober eindigde als een enorm roerige maand. Even geleden was mijn ten gehore gekomen dat de eigenaar van Kyra Kyra wilde gaan verkopen. Kyra, het eerste veulen wat ik groot zag worden, waarmee ik de jonge jaren heb beleefd, het eerste paard waarvan ik de eerste was die op haar rug zat. Het paard waar ik de afgelopen twee keer nog steeds zo'n enorme klik had gevoeld. Een merrie die buiten dit alles perfect aansloot op al mijn wensen; pittig, jong, betrouwbaar, vrolijk, vergelijkbaar met Lola ivm toekomstig dubbelspan. Kon ik die kans laten schieten? Nee! Absoluut niet. Als ik van te voren wist wat de toekomst zou brengen, had ik het anders gedaan. Maar zoals een vriendin zei, als Kyra en Lola bij me hebben mijn eindstation was, moest ik maar even door de zure appel heen bijten.
Caily stond al enige weken wat actiever te koop, ik besloot daar nog wat extra aandacht aan te geven en tevens ook Bibi te koop aan te bieden. Ik ben hier echt even stuk van geweest, maar ik kan niet alles houden, dat is teveel werk, teveel verantwoordelijkheid en teveel kosten. En als ik dan een keuze moest maken, zou ik Kyra en Lola bij me willen hebben en voor Caily en Bibi een ander 5-sterren huisje zoeken.
Voor Bibi was er niet zoveel interesse, een veulen verkopen vlak na afloop van het veulenseizoen is ook niet zo handig. Maar 31 oktober kwamen er mensen bij haar kijken, en die waren gelijk verliefd. Niet op wat ze kon of wat haar prijs was, nee, echt op Bibi omdat ze Bibi was. Ik zag het gebeuren en wist, deze kans kan ik niet laten gaan. Bibi hoort bij hun. Al zou de koop van Kyra niet door gaan, Bibi zou bij deze mensen op nummer 1 komen, terwijl ze bij mij altijd na Lola zou komen. Oftewel, Bibi was verkocht.
November.
1 november, de dag nadat Bibi verkocht was, kwamen er kijkers voor Caily. Ik had voor Caily heel veel geïnteresseerden, veel afhakers, maar nog 4 afspraken stonden gepland. Dus ik maakte me niet druk, "we zien wel". Al was er iets in mij dat hoopte dat met deze mensen de klik zou zijn, afgaande op de plek die ze konden bieden en het contact voordien, zou alles perfect zijn voor Caily. Mijn hoop werd werkelijkheid. En zodoende verkocht ik in een weekend Bibi én Caily.
De week die volgde heb ik nog aardig wat kilometers gereden. Mijn meisje, mijn droompaard. Deed ik hier wel goed aan? Zoveel twijfels en tranen, maar diep vanbinnen wist ik dat het goed was. Lieve Caily zou het daar nog beter krijgen dan bij mij. Houden van is ook loslaten, we waren gewoon uit elkaar gegroeid. Waar Caily steeds minder in was voor avontuur, wilde ik juist steeds meer. Dankzij haar dochter Lola bleef er altijd een stukje van Caily bij mij, dat gaf troost.
De dag voordat zowel Caily als Bibi opgehaald werden is vriendin Nathalie Krijthe nog op bezoek geweest om wat mooie afscheidsfoto's te maken.
En daar sta je dan, na een hele zomer 4 paarden in de wei, waren er nu in een klap nog maar 2. Gelukkig wel twee hele leuke. Bo die zo enorm gegroeid was onder het zadel, en Lola, mijn poppetje. Enerzijds voelde het erg leeg, aan de andere kant als een last van mijn schouders. In plaats van de druk om alle noodzakelijke dingen voor de paarden gedaan te krijgen kon ik nu ook weer genieten, echt de tijd voor ze nemen. Onder andere weer eens te gaan wandelen met Lola, in gezelschap van een stalgenootje en haar ervaren paard. En ik kon voorzichtig uit gaan kijken na de komst van Kyra.
December.
Sinterklaas. Dit jaar had de goedheiligman ook voor mij een cadeautje. Cadeautje? Nou ja, zoiets dan. Kyra kwam! Wat een onwerkelijke dag. 6 jaar kende ik haar inmiddels, als verzorgpaardje. Na haar heb ik op verschillende andere paarden gereden, met mijn eigen Tinkers op 4 verschillende stallen gestaan, mijn eigen paarden kwamen bij huis. Maar Kyra hoorde daar waar ze altijd al woonde. En nu opeens stond ze hier in de weide. De kennismaking met Bo ging boven verwachting goed. Drie musketiers zoals met Caily, dat is het helaas (nog) niet, maar ik mag absoluut niet klagen, hooguit over de dominantie van Lola. Maar ach, Kyra was net zo op die leeftijd, en dat is ook helemaal goed gekomen.
Langzaam maar zeker overtuigd Kyra mij ervan dat ik een goede keuze heb gemaakt. Zowel in de bak als buiten doet ze alles enorm goed! In de omgang is ze veruit de makkelijkste. We hebben afgelopen weekend al meegedaan aan een Trailtraining, ook hier heeft Kyra zich dubbel en dwars bewezen! Bo heeft inmiddels een hele toffe bijrijdster waardoor we gezellig samen op pad kunnen. Met een beetje hulp van Bo durfde Kyra ook best het water in op buitenrit! En ook Lola is niet vergeten, gisteren hebben we onze eerste grootste wandeling samen gemaakt, zonder anderen erbij. Ondanks dat ik het aan het begin wat spannend vond om te gaan, hebben we onwijs genoten. Dan besef ik weer hoe gek ik op dat kleine boefje ben. En ook Lola is erg stoer buiten, kijkt nergens van op en durft ook zonder pardon het water in te lopen.
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=5709D329
https://scontent-ams3-1.xx.fbcdn.net/hp ... e=56D6550D
En zo kwam aan 2015 alweer een einde. Of alweer? Het was voor mijn gevoel best een lang jaar, nog nooit heb ik van zoveel paarden afscheid genomen. Als iemand mij afgelopen zomer had verteld dat aan het einde van het jaar Kyra terug in mijn leven zou zijn, en niet als verzorgpaard maar gewoon helemaal van mij, dan had ik je voor gek verklaard, net als wat betreft het verkopen van Caily trouwens.
Op naar 2016! Wat het jaar ons gaat brengen? Ik heb geen idee. Ik hoop voor een jaar eens geen afscheid te hoeven nemen van paarden en volgend jaar met dezelfde drie goed gezonde paarden in mijn weide hier te kunnen zitten. Veel plannen heb ik nog niet. Vooral heel veel genieten! Met Kyra kilometers maken onder het zadel en met Lola kilometers maken aan de hand, en voor de rest zien we wel wat op ons pad komt!
Ik wens alle bokkers fijne feestdagen
en ja het was nogal een jaar van veranderingen, sommige leuk en andere minder leuk 
maar het had allemaal een doel en nu je dat weet is het toch een heel goed jaar geworden 
Eerst begreep ik het niet zo goed maar toen ik zag hoe groot de klik (nog steeds) aanwezig was tussen jou en Kyra, dan kon ik niet anders dan helemaal instemmen met wat er tussen jou en Kyra was, is en altijd moet zijn geweest 
je koopt en verkoopt ze alsof het warme broodjes zijn! 
