Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-14 11:52

Wanneer hak je de knoop door om een eigen paard te kopen

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-14 11:52

Ik heb een paar actieve topics gezien hier over op welke leeftijd je een eigen paard hebt gekocht en een plan van aanpak om het doel te realiseren (die ik met interesse volg

) dus deze topic lijkt er een beetje op...Maar waar ik vooral in geinteresseerd in ben is:

Wanneer en hoe hebben jullie de knoop doorgehakt om een eigen paard te kopen?

Ik richt me hierbij niet zozeer aan mensen die vanaf hun kinder/tienerjaren een paard hebben gehad met financiering van hun ouders (want dan had ik het allang geweten!

). Maar meer op mensen die (net zoals ik) jaren op maneges hebben gereden en verzorg/bijrijd/lease paarden hebben gehad en uiteindelijk toch hebben besloten om een eigen paard te kopen (of juist niet).

Ik zit nu namelijk in de positie dat ik het meer en meer overweeg maar het moeilijk vind de knoop door te hakken. Ik ben nu afgestudeerd, heb een fulltime baan waar ik de komende jaren kan blijven en heb momenteel een fulltime lease paard waardoor ik een erg goed beeld heb van hoeveel tijd een paard kost en wat er allemaal bij komt kijken. Dus misschien dat ik nu eindelijk een eigen paard kan kopen na al die jaren dromen.... maar hoe maak je die beslissing?

Dus ik ben benieuwd naar jullie verhalen! Was het alleen een kwestie van eindelijk het geld ervoor hebben, of werden jullie gewoon enorm verliefd op een specifiek paard? Hoe hebben jullie de beslissing genomen? (Of juist genomen om niet een paard te kopen! - ook interessant

)

**Geplaatst**: 02-10-14 11:54

Re: Wanneer hak je de knoop door om een eigen paard te kopen

Geplaatst: 02-10-14 11:54

ah ik volg!! zit in het zelfde schuitje..

**Geplaatst**: 02-10-14 11:54

Geplaatst: 02-10-14 11:54

Wanneer je 100% zeker weet dat je de verantwoording wil en kan dragen denk ik.

Ik heb een paar keer op het punt gestaan, of tegen mezelf gezegd dat ik 'dan' een paard wil. Maar ik durf de verantwoordelijkheid niet te nemen

**Geplaatst**: 02-10-14 11:55

Geplaatst: 02-10-14 11:55

Toen ik de kans kreeg om mijn bijrijdpaard over te kopen. Anders had ik niks meet te rijden. Bij ons kon dat op dat moment

**Geplaatst**: 02-10-14 11:56

Geplaatst: 02-10-14 11:56

Het geld, de tijd en de liefde was er, dus hup heel nl en België door op zoek naar een paard.

**Geplaatst**: 02-10-14 11:57

Geplaatst: 02-10-14 11:57

Ik heb het zelfde probleem.
Wil vanaf jongs af aan al een eigen paard en sinds een aantal maanden ben ik actief zoekende naar een eigen paard.
Wanner het juiste moment is is altijd moeilijk, ik heb goed naar mijn financiele plaatje gekeken en met zoveel mogelijk mensen erover gesproken.

**Geplaatst**: 02-10-14 11:58

Geplaatst: 02-10-14 11:58

Als je zeker bent van je zaak en je de verantwoordelijkheid kan dragen

**Geplaatst**: 02-10-14 11:58

Geplaatst: 02-10-14 11:58

ik ben geloof ik geen goed voorbeeld...

Ik was verliefd op een hengst.. deze was niet te koop..

Toen zei de boer dat ik in het weiland maar eens moest kijken voor een leuke nakomeling van hem als verzorgpaard.. een 3 jarige schimmel..
Deze had ik 1 week en toen zei ik tegen de boer dat ik geen verzorgpaard wilde maar een eigen paard..

Dus toen had ik opeens een paard gekocht

Wel altijd van een eigen paard gedroomd en veel verzorgpaard gehad/ paarden ingereden. Maar ik was niet op zoek en heb binnen 2 uur een beslissing genomen

**Geplaatst**: 02-10-14 11:58

Geplaatst: 02-10-14 11:58

Ik heb op dit moment nog geen wiegen paard maar ben wel aan het rondkijken en volgend jaar komt er dan ook 1! En waarom.. Mijn opa had een fjord die ik altijd verzorgd heb als eigen paard. Dus alles regelen en rekeningen vaak ( niet altijd ) door sturen naar m'n opa omdat dag moest van hem. Wat dat betreft weet ik de kosten en kan ik er ook voor zorgen. Ik heb een eigen stal met weiland dus dat zit ook goed. Voor mij is de keuze dan waarschijnlijk ook iets makkelijker. Mijn opa overleef en toen kreeg ik het paard, die 3 maanden daarna ook stierf aan ouderdom en nu anderhalf jaar later, mis ik het nog steeds zo ontzettend veel! Nog steeds en elke dag word het gemis meer. Dus ik weet wat ik wil. Ik wil elke dag vroeg op staan om mijn paard te verzorgen. En natuurlijk te rijden. Dus ik heb die knoop een half jaar geleden doorgehakt en besloten dat als het volgend jaar nog zo erg is ik een nieuw paard mag kopen. Ik ga nu eerst op die van iemand anders rijden.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:00

Geplaatst: 02-10-14 12:00

Eigenlijk gaf mijn vriend de doorslag. Ik was ook al heeeeeel lang aan het twijfelen en hij zei op een gegeven moment gewoon: 'Als je het nu niet doet, doe je het misschien nooit meer!'. Ik was toen ook klaar met school en had een baan, dus een vast patroon. Vanaf toen ben ik actief op zoek gegaan en paarden gaan proberen. Daarvoor zat ik alleen maar internet af te speuren.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:00

Geplaatst: 02-10-14 12:00

Ik ben op mijn 9e begonnen met rijden op een manege (daarvoor was ik als de dood voor paarden

, maar mijn nichtjes gingen op les en ik ging ook eens mee.. van 't een kwam 't ander)
Sindsdien altijd graag een paard willen hebben, maar helaas 'mocht' dit niet van mijn ouders. Mijn nichtjes kregen wel twee pony's, waar ik me ook af en toe nog mee kon vermaken buiten de manege om.
Uiteindelijk werden die verkocht toen ze ouder werden en had ik bijna een van de pony's van mijn vader gekregen, maar mijn oom heeft hem verteld over de mogelijke medische kosten áls er wat zou gebeuren met het paard..
En toen besloot hij het toch maar niet te doen. Balen dat ik deed

Op mijn 14e begonnen aan leasepony's en paarden tot mijn 23e (vorig jaar dus). Toen had ik eindelijk een baan met vaste uren en een leuk spaarpotje + aankoopbedrag voor een degelijk paard. Ben voorzichtig gaan zoeken en rond gaan kijken. Twee paarden werden afgekeurd, en uiteindelijk kwam ik bij Fiëgo.
Een 3-jarige KWPNruin, volledig groen. Ik zocht een 7-jarige zwarte of voskleurige ruin, met al wat ervaring.. totaal iets anders dus

Fiëgo heb ik toen dus gekocht omdat ik eindelijk zelf financiële zekerheid had en een goede spaarpot!
Dat is toch wel iets wat mij de knoop heeft doen doorhakken. Als ik een dier neem, wil ik er ook de zorg voor kunnen betalen die het nodig heeft en nergens op (hoeven) besparen

**Geplaatst**: 02-10-14 12:00

Geplaatst: 02-10-14 12:00

precies, als je zeker weet dat wanneer jij een paard gaat verzorgen, je de verantwoording kunt nemen en de tijd eraan kunt besteden. Bedenkt van te voren goed wat je wil, waar jij en een paard blij van zouden kunnen worden en wat je gaat doet in tijd van nood.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:03

Geplaatst: 02-10-14 12:03

Ik was er na jaren paarden bijrijden klaar mee dat ik zelf geen zeggenschap had

Elke keer paard onder je kont verkocht, eigenaar die het ineens zelf ging doen (en een jaar later toch weer een bijrijdster had), er verteld werd dat je niet meer hoefde te komen, geen klik met paard of eigenaar... Ik was daar zo klaar mee.
Toen dacht ik: ik heb het aankoopbedrag voor een leuk recreatiepaard, ik heb het geld om hem maandelijks te onderhouden, waarom koop ik er zelf niet 1?
Dat was wel de knoop, zelf kunnen bekostigen en daarnaast nog financiële ruimte overhouden voor noodgevallen. Als ik dat niet had gehad, was ik waarschijnlijk nog steeds aan het bijrijden.

Dus eisenlijstje opgesteld en MP en bokt af gaan struinen. Binnen 2 weken had ik een paard, inmiddels ruim 6 jaar geleden en hij is er nog steeds :))

Hij voldeed overigens totaal niet aan mijn eisenlijstje, maar het idee was leuk

Ik was toen 26.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:05

Geplaatst: 02-10-14 12:05

Ik ben een beetje een combinatie van beide factoren. Ik weet niet of je dus iets aan mijn verhaal hebt, maar ga het toch delen.

Op mijn 12e kreeg ik van mijn ouders een paard, wat zij ook volledig financierden. Na een aantal jaar ging dit over in gedeeltelijk en was het grootste gedeelte van de kosten voor mij. Dit zou het enige paard zijn wat door mijn ouders bekostigd zou worden.
Afgelopen zomer is dit paard ingeslapen en een volgend paard zou volledig op mijn kosten zijn. Eventueel in de aanschaf zou ik wel wat mogen lenen, maar de maandelijkse lasten moet ik dan wel op kunnen brengen.
Dit is een overweging geweest en ik moet er best wat dingetjes voor laten, ik ga weinig op vakantie, ga weinig uit ed.

De verantwoording kende ik al een aantal jaar, dus daar maakte ik me niet druk over. Wel de kosten... Meerdere plaatjes heb ik gemaakt en uiteindelijk besloten dat ik de kosten ook volledig kon dragen en weer een paard gekocht. Tot op heden heb ik daar geen seconde spijt van gehad.

Voor mij was de keuze dus vooral gebaseerd op de maandelijkse kosten. Kon ik die opbrengen? Ja.
Plekje op stal ed had ik nog van mijn vorige paard, veel spullen had ik ook en die passen prima. Daarin heb ik wel een voordeel gehad.

En ik ben heel blij dat ik het "gewoon" gedaan heb. Ik werk in de horeca, werk enorm onregelmatig en naast het paardrijden heb ik geen hobby's. Voor mij is het dus ook een stukje ritme(voor zover mogelijk in de horeca), iets wat je "dwingt"(tussen haakjes, want ik beleef er enorm veel plezier aan) om de deur uit te gaan en niet je leven te laten bestaan uit werken en slapen..

Als jij voor 100% zeker weet dat je het financieel kan dragen en voor 10000% weet dat je de verantwoordelijk kan en vooral wil dragen, zou ik er voor gaan.
Maar vergis je niet in die verantwoordelijkheid, ik heb voor ik mijn paard kreeg ook jaaaaren verzorgpony's/bijrijdpaarden ed gehad en dat is toch heel anders, soms verlang ik enorm naar die tijd terug(en die tijd zal over jaaaaren ook wel weer terug komen voor mij).

**Geplaatst**: 02-10-14 12:06

Geplaatst: 02-10-14 12:06

Op het moment dat je zelfstandig bent, een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebt en een dusdanig regelmatig leven hebt qua vrije tijd, inkomsten en toekomstplannen dat je naar alle waarschijnlijkheid dat paard de rest van zijn leven een fijn thuis kan bieden.

Waarbij je er rekening mee houdt dat het dier niet altijd jong en gezond zal blijven en het ook dan nog jouw verantwoordelijkheid is om er voor te zorgen.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:07

Geplaatst: 02-10-14 12:07

Ik werd verliefd op de bonte merrie uit mijn profiel.

Was niet van plan om een paard te kopen, maar had wel een vaste baan dus financieel kon het wel. Maar had niet voor een paard gespaard, dus heb (zeer tegen mijn principes in, ben altijd van het eerst sparen dan kopen) behoorlijk rood gestaan om paard+uitrusting+stallingskosten vooruit te kunnen betalen.

Maar geen moment spijt van gehad.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:07

Geplaatst: 02-10-14 12:07

Hier ook na jaren dromen eerst besloten dat het toch te veel was nog.

Maar toen er sprake was dat mijn verzorgpaard weg zou moeten heb ik met tranen in mijn ogen toch de knoop doorgehakt.
Scheelt wel dat ik hem niet hoefde te betalen.
Maar de verantwoordelijkheid is groot.
Daarnaast kende ik hem al en wist ik wat voor vlees ik in de kuip had. Dat was voor mij ook een groot pluspunt.

Nog geen dag spijt van gehad!

**Geplaatst**: 02-10-14 12:09

Geplaatst: 02-10-14 12:09

Ben je tevreden met je leasepaard? Ben je tevreden over wat je wel en niet met hem mag doen? Ben je tevreden over de zeggenschap die je hebt over dit paard als het gaat om bijvoorbeeld inroepen veterinaire hulp? Is er het risico dat je je verschrikkelijk gaat hechten aan je leasepaard, en hij onder je kont vandaan wordt verkocht?

Voor mij was het belangrijk absolute zeggenschap te hebben over mijn paard, zodat ik de beslissingen kon nemen die voor haar welzijn belangrijk waren.

Wel een punt om in je overwegingen mee te nemen: als je een paard koopt, heb je er dan ook de komende tien, vijftien, jaar de tijd voor? Wil je eventueel ook nog kinderen? Fultime baan + kind + paard kan moeilijk zijn.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:11

Geplaatst: 02-10-14 12:11

Toen het paardje die ik al zeven jaar reed op de manege verkocht zou worden. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar naar de slager te laten gaan (zou verkocht worden aan een handelaar, vanuit daar zou ze zeer waarschijnlijk naar de slager gaan)
financieel kan ik het betalen, het is druk, maar ik weet zeker dat ik het juiste hebt gedaan

**Geplaatst**: 02-10-14 12:13

Geplaatst: 02-10-14 12:13

Trouwens ik weet niet of je al een rijbewijs hebt? Ik heb dus besloten om eerst m'n rijbewijs te halen en daarna voor een paard te kijken! Voor een rijbewijs betaal je eenmalig de kosten en voor je paard levenslang!

**Geplaatst**: 02-10-14 12:20

Geplaatst: 02-10-14 12:20

Ook hier is de knoop doorgehakt toen alles qua financiën op een rijtje stond. Het spaarpotje voor de aanschaf van het paard zelf en het toebehoren was er eindelijk, de medische kosten hebben hun eigen potje en dan begint de zoektocht! Na 18 jaar dromen over een eigen paard is dat toch wel heel bijzonder.

Gelukkig staat vriendlief er ook volledig achter, als dat niet zo was geweest had ik het misschien nooit gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-14 12:38

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-14 12:38

Interessant jullie verhalen allemaal!

Sommige klinken ook erg bekend.

Ik ben blij met mijn leasepaard, het is echt een schatje en we hebben plezier samen. Maar we verschillen uiteindelijk erg veel qua karakter/rijstijl en de dingen die ik het liefst doe met paardrijden (springen en buitenrijden) kan ik niet met hem (af en toen een klein hindernisje kan maar hij is vooral dresuurmatig te rijden en er zijn geen uitrijmogelijkheden waar hij staat). Dus ik leer nog steeds veel van hem maar ik ga met steeds minder plezier naar stal. Ik heb de mogelijkheid om hem over te kopen maar met alle geld, tijd en liefde dat in een eigen paard gaat, wil ik een paard kopen dat bij mij past.

Het heeft ook veel te maken met zeggenschap inderdaad. Na jaren bijrijdster te zijn wil je op een gegeven moment zelf de beslissingen kunnen maken. Mijn vorig verzorgpaard werd onder mijn kont verkocht en van mijn eerste en huidige paard zijn de eigenaren nogal 'controlerend/dominant'

Verder moet ik inderdaad nog erg goed nadenken of ik de tijd en het geld ervoor heb (ook over 10, 15 jaar). Ik heb al een rijbewijs maar zou voor een paard wel eerst goed moeten sparen. En met mijn vriend moeten overleggen

**Geplaatst**: 02-10-14 12:43

Re: Wanneer hak je de knoop door om een eigen paard te kopen

Geplaatst: 02-10-14 12:43

Mijn eerste paard kreeg ik van mijn ouders, dit paard bleek niet de ideale match voor mij en heb haar toen verkocht. Ben 1.5 jaar paard loos geweest en miste het zo erg dat ik van mijn spaargeld toen een nieuw paard kon kopen. Geen gezeik meer met eigenaren van mijn verzorgpaarden en ook niemand die zonder mijn beslissing een paard van me af neemt want dat is me te vaak overkomen.

**Geplaatst**: 02-10-14 12:43

Geplaatst: 02-10-14 12:43

Meraki schreef:
Wanneer je 100% zeker weet dat je de verantwoording wil en kan dragen denk ik.

Ik heb een paar keer op het punt gestaan, of tegen mezelf gezegd dat ik 'dan' een paard wil. Maar ik durf de verantwoordelijkheid niet te nemen

Herkenbaar, uiteindelijk heeft mijn vriend de knoop voor mij doorgehakt door te zeggen dat ik mijn wens uit kan en moet laten komen anders zal ik het mezelf niet vergeven en dat was inderdaad zo.
Daarvoor heb ik me af gevraagd of andere opties voor mij reëel waren; bijrijdpaard, manege, leasepaard en dat niet bleek te zijn. De wens om een eigen paard te hebben is totaal anders waardoor ik ben gaan kijken of ik op alle manieren een eigen paard kon houden, tijd, financieel, kennis/ervaring en les. Dat bleek zo te zijn waardoor ik ben gaan kijken naar een eigen paard, die ik volgende maand alweer 4 jaar heb

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-14 12:49

Re: Wanneer hak je de knoop door om een eigen paard te kopen

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-14 12:49

Dat is ook belangrijk om te overwegen inderdaad, zijn de andere opties reëel en word je daar gelukkig van.