Geplaatst Ik heb innie zo'n 3 jaar geleden gekocht. Ze was toen niet makkelijk te rijden maar ik zag er wat in en besloot dat ze met me mee naar huis ging. Mijn toenmalige instructrice was het er helemaal niet mee eens en noemde haar een groot secreet.. En bedankt! Opzoek naar een andere instructrice, die ik snel vond en ze een stuk beter ging lopen en mij langzaamaan ging accepteren. Eerste wedstrijd ingeschreven en was meteen 2 keer 2e en 3 winstpunten rijker. Dat smaakte naar meer
Hoewel ik goede moed had ging het toch steeds slechter met rijden. Ik dacht dat het kwam omdat ik niet helemaal lekker in mn vel zat en we druk bezig waren met verhuizen.Het rijden heb ik toen op een laag pitje gezet en heb haar een maand vrij gegeven. Daarna heb ik haar rustig opgepakt, een nieuw zadel aan laten meten en de osteo laten komen. Die gaf aan dat ze wat strak was in de spieren en alleen even losgemaakt moest worden. Na een tijdje weer opgepakt en ze bleef lastig. Omdat de stalhouders niet zo netjes waren met de verzorging en innie wel eens de wei uitsprong heb ik gekozen om haar te verplaatsen naar de buren en weer les te gaan nemen. Ook weer een startkaart aangevraagd en geprobeerd om haar erdoor te rijden. Osteo is nog meerdere malen geweest maar kon niks vinden. Ze werd wel steeds lastiger. Toen heb ik besloten om samen met een dressuuramazone hier uit het dorp haar samen te koop aan te bieden. Ik dacht dat ik het probleem was en zij is innie toen gaan rijden. Ze bleef lastig maar het ging wel beter. Tot ik op een gegeven moment haar weer een keer zelf ging rijden, het was gewoon gevaarlijk. Ze steigerde zo hoog dat we bijna achterover gingen. Dag erna gelijk afspraak bij de dierenarts gemaakt. Foto's laten maken en er was gewoon niks te vinden, niet in de hals helemaal niks. Dierenarts schreef bute voor en zei ga maar rijden, als ze nu braaf is weet je in ieder geval dat ze pijn heeft. Zo gezegd zo gedaan. Ze was ineens weer een stuk beter te rijden en had dus pijn. Maar waardoor? Niemand wist het.
Ik was de wanhoop nabij en wist niet meer wat ik moest doen, ik had alles laten checken en er was gewoon niks te vinden.. Uit wanhoop heb ik een kraker uit de buurt gebeld. Hij geeft aan dat hij van het paard doorkrijgt waar het probleem zit. Ik geloofde er totaal niet in maar moest het toch maar proberen. Die man komt binnen, heeft haar alleen in de verte zien staan en zegt oh die is een keer gevallen en heeft haar schouder scheef staan.
Nou goed hij heeft haar behandeld en ik ben weer gaan rijden volgens zijn trainingsschema. En ze was zo enorm braaf echt bizar! Nu ben ik ongeveer 8 maanden verder en ben inmiddels L gestart en van het weekend hebben we enorm fijn gereden en onze eerste L winstpunt gehaald.
Het is een heel verhaal geworden, maar ik ben zo enorm blij dat ik mn gevoel gevolgd heb! Paarden zijn niet zomaar lastig en dat blijkt ook maar weer uit dit verhaal.
Eerste keer er op toen ze bij mij was
Net bij mij
Eerste wedstrijd
Wedstrijd ongeveer 2 jaar geleden
Verkoopfoto
Twee maanden geleden springen ook maar weer opgepakt
Twee maanden geleden concours
Buitenritje
En afgelopen weekend
Hier moest ik in middendraf innie dacht echter aan galop
maar ze vertrekt wel mooi van achter
We hebben nog veel te werken aan tempobeheersing en meer op de achterhand komen. Maar alles op zijn tijd. Verder ben ik erg hard aan het werk om aan mijn houding te werken dus wees een beetje lief
. 
. 
