Geplaatst Kom ik op stal: Krijg ik te horen dat een fjordje van stal maandagziekte heeft.
Woensdags had de eigenaresse dr opgehaald uit het land, geborsteld, gezadeld en op naar het bosritje. Dr broertje zat erop toen ze de dam afstapten, tunneltje door en het bos in. Maar op het bospad aangekomen blijft Orlanda staan en begint helemaal te shaken. Dus de eigenaresse snel dr broertje naar stal gestuurd om iemand op te halen.
Deze hebben samen Orlanda weer naar stal geduwd. Eenmaal in de stal aangekomen ging ze meteen door de benen en begon enorm te zweten. Njah veearts erbij: Maandagziekte. Dus aan het infuus en maar zien.
Nu vrijdag was er nog geen verbetering. Ze had vanochtend heel eventjes gestaan op 3 benen, maar daarna ook niet meer....
De veearts had 'r al opgegeven gisteravond, maar ze wouden nog een ding proberen.....een warm bad.
Vandaag dus....Orlanda moest eerst naar buiten gesleept, dus omgerold op een brancard, vervolgens buiten weer omgerold op een rubberen mat die vervolgens in de "container" getrokken werd. Met veel panieken kregen we dr toch goed in. Daarna de schotten voor en achter er tegenaan en de bak laten vullen met het water.
Als het water dan bijna bovenaan was, dan drijft het paard mooi en kan deze uit zichzelf als het goed is op de benen gaan staan.
Maar het werd veel geheisa, paniek etc. Ze kon wel op dr voorbenen staan, maar achter bleef moeilijk. En ondanks dat stond ze zeer onrustig met voor te schrapen.
Na een half uur kreeg ze het toch vrij benauwd van het hangen met dr hoofd over de rand en ze was ook goed uitgeput.
Toen werd het dus beslissen....wat nu!??
Vrij snel werd er toch de knoop doorgehakt dan het zo niet meer kon en de veearts maar gebeld moest worden.
Het bad werd weer leeg laten lopen, wederom paniek, met name op het eind, toen het halster van dr oren gleed!! We hadden 3 halstertouwen vast zodat we dr hoofd voortdurend boven water konden houden, maar door de druk en het nat wezen gleed het halster over de oren. Ik maar meteen over de reling gehangen om dr hoofd vast te pakken en zo goed mogelijk uit het water te houden. De eigenaresse even hulp gevraagd van anderen om het halster weer om te krijgen. Dus de man van de bak helpen:
Hij proberen de nek omhoog te houden en ik het halster weer goed omkrijgen, maar dat is ook nog wel even panieken, want zelf had het paard de energie niet meer om het hoofd hoog te houden en je kunt dr ook niet laten verdrinken!.....
Toch gelukt, daarna kwam de veearts al. Het voorschot voorzichtig los gemaakt, zodat al het water weg kon......
Daarna ben ik vlug weggelopen.....wou het niet zien dat ze dr lieten inslapen. Echt niet.....dus met de eigenaresse en nog een stalgenoot in de kantine gaan zitten en wat traantjes weggepinkt!!
Uiteindelijk ook de eigenaresse van stal erbij:....Ze gingen dr schieten, want spuiten werd niks, gezien ze te overstuur was en maar om zich heen mepte en tevens was het na al die dagen liggen lastig om aders te vinden!!
Nou jah, uiteindelijk was het dan gebeurd. Orlanda had rust.....
9 jaar....zo plotseling....het moest niet mogen....
!!!zullen dr missen!!! Arme Lena
.... 
Heel triestig.. 
