Ik werd gister gebeld door mn moeder, dat het abces dat hij had niet meer te genezen was en dat de beste uitweg was om hem af te laten maken.
We hadden hem al op de wagen gesedeerd, tot 2x toe, omdat het paard zich moeilijk laat behandelen. Daarna hebben we hem meegenomen naar een box en zijn begonnen met allemaal rommeltjes erin te spuiten. 10 min later was het voorbij. Hij bleef vrij lang op zn benen staan en toen hij door zn benen zakte vocht hij nog keihard om maar op te staan.... Daarna kreeg hij een infuus en 2 spuitjes, ik zag toen iets wat ik hij hem nog nooit had gezien, hij gaf op, hij stopte met vechten tegen alle sedaties in. Je zag het leven uit zn lichaam stromen en na 2 ademstoten was het voorbij.
Mijn moeder mn vriendin en ik hebben afscheid van hem genomen en ik ben nog even in mn eentje bij zn levenloze lichaam gebleven... Ik heb nog een tijdje, ik weet niet hoelang op zn hals liggen huilen.
Op de manege heb ik zn naambordje van de stal af gehaald en achter in de auto gelegd. Die krijgt een mooi plaatsje in mn kamer.
Ik weet verder niet wat ik erover moet zeggen, het is het eerste paard dat ik ooit weg heb moeten brengen, ook het paard met de minste gezondheidsproblemen dat ik ooit gehad.
Hier nog de laatste foto die we van hem genomen hebben...

[edit] foto[/edit]