Geplaatst Ik zal even bij het begin beginnen met een korte uitleg.
Jurga was een paar maanden geleden van de een op de andere dag stijvig. Tijdens de les merkte ik ineens dat ze niet liep zoals anders. Ze is zowiezo geen bewegingswonder, maar nu was het net alsof ze niet vooruit kwam, hoe ik ook aandreef. Mijn instructrice merkte ook op dat ze niet goed liep, alsof ze stijf was, ze was verder niet echt kreupel.
Ik heb haar daarna een paar daagjes gelongeerd en rustig met haar gewandeld. Jurga is zelfs na hele zware wedstrijden of iets dergelijks nooit stijf, dus het was wat vreemd en ik had de dagen ervoor niets bijzonders gedaan. De zaterdag erop een wedstrijd gestart, aangezien ik de dagen na de les niets bijzonders zag. Maar goed, met losrijden liep ze dus weer niet en ik zat met tranen in mijn ogen op mijn paard, dit was Jur niet, er moest iets mis zijn. 
Toch de proeven gereden, in de bak liep ze ineens weer okay, maar ja, ik was er totaal niet meer bij en vertrouwde het voor geen meter. Ik heb er toen een fysiotherapeute bij gehad, aangezien ik al langer vermoedde dat Jurga iets aan haar rug had, maar nee, de rug was heel erg goed, geen centje pijn en mooie bespiering. (Het zadel heeft dus absoluut geen schade aangericht!) Wel waren de spieren in de achterhand, vooral de broekspieren enorm kort en strak en kon ze daar amper aankomen. Daar reageerde ze enorm fel op. De fysio adviseerde ons om toch een bezoek te brengen aan de dierenartsenpraktijk, wat we dus ook gedaan hebben.
De dierenarts constateerde een kreupelheid op rechtsachter, waarna er foto's van dat been werden gemaakt. Ik was erg bang dat daar de meest vreselijke dingen op te zien zouden zijn, maar de foto's waren puntgaaf.
Na nog wat bekijken trokken ze de conclusie dat er vocht in de rechterachterknie zat en daarop is Jurga ingespoten. De dierenarts kon verder geen oorzaak aanwijzen en het bleef allemaal behoorlijk vaag. Dat zei ook de fysio, nadat ze telefonisch contact heeft gehad met mijn DA. Hij had geen idee wat het zijn kon, ze moest maar kijken of ze Jurga goed kon krijgen. Daarna is de fysio dus nog drie keer geweest. Na de tweede keer leek het allemaal erg goed op te knappen. Jurga was weer rad in stap en later ook in draf en ik mocht gaan uitbouwen tot drie kwartier stap en tien minuten draf rechtuit. Ik helemaal blij natuurlijk, want ze voelde goed. Tot afgelopen week. Ik vond haar steeds maar zo zo.
Echt kreupel kon je het ook niet noemen, maar helemaal regelmatig was ze niet. Toch licht doorgereden in het bos, maar wat minder draven en kortere afstandjes. Maar het zat me steeds gewoon niet lekker. De week ervoor nog uitspattingen in galop en flinke uitgestrekte drafjes en dan ineens amper draven willen en niet rad lijken in stap. 
Zaterdag heb ik Roy er dus opgezet en ik op de fiets ernaast zodat ik zelf eens kon kijken. Stap was op de onverharde weg onregelmatig en op de verharde weg goed
en draven wilde ze niet echt doen. Dan zit je wel weer even met een rotgevoel.Vandaag kwam de fysio dus weer en dit zou in principe de laatste keer zijn. Ik dus alles verteld terwijl zij een check deed. De spieren voelden erg goed aan, waren veeeeeel losser dan de eerste keer dat ze kwam en alles veerde mooi mee, zowel op de lendenen als op de achterhand en de broek. *zucht van opluchting*
Toen ik er dus op. Eerst even op het bevroren weiland. Daar was ze rad. Toen even de bak in waar een prachtige geul in staat als hoefslag
. Stap was: beter dan ze tot nu toe had gezien! Wel wat kort en stijf, maar naarmate ik langer stapte verbeterde dat wel. Toen aandraven. Madam had overduidelijk zoiets van 'doe het lekker zelf' en wilde niet echt een arbeidstempo aannemen. Ik al voelen en ik voelde gewoon niets.... De fysio bleef maar kijken en ik had echt zoiets van 'nu gaat het komen.... ze is kreupel...' MAAR.... ze bleef RAD 
Ook weer wat kort in de beweging, maar dat is ze in principe altijd geweest en als ze weer in training komt, wordt ze vanzelf weer losser en soepeler. Ook nog gegaloppeerd en jaaaaaaaaaaaaaaah ze bleef goed! Ze had er moeite mee hoor, maar de fysio zag echt helemaal niets aan haar! Ja, dat ze af en toe haar rug wegdrukte en een valse aanleuning nam, maar dat is rijtechnisch op te lossen. Muts meende op een gegeven moment dat de balken naast de bak wel erg boos naar haar keken, dus toen kon er wel een flinke draf vanaf met een lachende fysio tot gevolg. 
Na het rijden voelden de spieren nog steeds okay, geen blokkeringen of iets dergelijks.
Dusssss... in principe mag ik de training weer uit gaan bouwen!!!! Ik was echt zo bang dat het fout zat! Natuurlijk kan ze maar zo morgen weer kreupel zijn. Wie weet zit er echt iets anders mis. Dan zal ik toch weer naar de DA moeten. Laten we hopen dat dit een dipje was afgelopen week en dat het nu voorbij is en dat SuperJurga back is. Ik voel me nu echt tegenstrijdig. Ben nog steeds doodsbenauwd dat het vandaag even goed was en zo weer verkeerd, dat het niet meer goedkomt. De dierenarts en de fysio kunnen allebei niet echt een oorzaak vinden, het is echt heel vaag.
Morgen neem ik Jurga mee naar les om haar weer eens te rijden op een goede bodem. Lekker rustigaan wat rondjes werken in de binnenbak. Pleaseeeeeeeee help me hopen dat dit het was en Jurga in januari haar debuut kan maken in de wedstrijdsport met papa!!!!
Echt Jurga, you're the one!
[/edit]
