Ik geloof dat ik een beetje heb besloten de paarden voor gezien te houden.............nu na 5 maanden kan ik nog veel te weinig en ik begin te beseffen dat het toch wel een ernstig ongeluk is geweest al met al......

Ik heb regelmatig nog veel pijn en als m'n SI gewricht zo'n auw blijft doen heb ik kans dat ik alsnog onder het mes moet ook en dat ze pinnen in m'n bekken gaan zetten..................dat is nog niet zeker, maar volgens de fysio zit daar een dikke kans in.............
Ook heb ik in juli natuurlijk m'n paardje verkocht en nu ik al zo'n 5 maanden zonder doe geloof ik dat het nog geen eens zo erg mis......
Ik houd nu opeens veel geld over, kan er hele leuke dingen voor doen die ik jarenlang niet heb gekund. En dat vond ik ook niet erg, want dat was een keuze. Maar ik geloof dat ik op een punt ben gekomen dat ik het wel best vind zo en andere dingen belangrijk ga vinden in het leven.
Ik werk parttime en nu kan ik dus de tijd die ik vrij heb lekker genieten van m'n vrije tijd, m'n geld en leuke dingen doen. 'ns een keertje zo, 'ns een keertje zus............ik geloof dat ik er wel van geniet.
Wel wil ik nog met paarden om blijven gaan, ik kan altijd naar m'n bijrijdpaard van voor het ongeluk gaan om ermee te trutten en wat dan ook te doen. Verder heb ik nog 2 vriendinnen met paarden die ik ook altijd mag pakken dus ach...........
Maar echt rijden............

Heb gelijk besloten m'n wedstrijdoutfit te verkopen, beetje verloren droom zo..........
