Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 15:29

Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 15:29

Ik weet niet meer wat ik wil...
Even snel een korte geschiedenis over mijn paardenleven tot nu toe.
Heb altijd op verschillende manege's gereden. De 1 meer recreatief als de andere. Op het laatst heb ik op een springstal die pony's verkoopt gereden, ook in de vorm van lessen. En ging ook op jumping met deze pony's.
Dit heb ik gedaan tot ik het gevoel had niet verder te komen. Een eigen paard/pony was geen optie.
Dan ben ik ook gestopt met rijden. Was toen 16jaar.

Als ik 19jaar was heb ik zelf mijn eerste eigen paard gekocht, want dan kon ik voldoende bijklussen om mijn paard te onderhouden. Het was een oudere merrie waar ik erg veel plezier aan heb gehad. Ik was erg gemotiveerd en ging op wedstijd en kon ermee lezen en schrijven zeg maar. Ondanks dat haar karakter niet echt paste bij de mijne.
Jammergenoeg heeft ze een ernstige blessure opgelopen. Na een jaar valideren was ze nog niet correct, wat bleek dat ze ook nog artrose had. Ik heb haar een tijdje aangehouden (lees: 2jaar) en meer dan de helft van de tijd gestapt en gesukkeld. Dan ben ik in contact gekomenmet mensen die een paardje zochten, braaf, waarmee ze recratief zouden gaan wandelen en ze zou bij hen thuis komen te staan, heb hiermee ingestemd, en daar staat ze nog steeds erg gelukkig. Ondertussen had ik ook al een nieuwe merrie. 4 Jaar oud. Was erg stroef te rijden maar had er meteen een klik mee.
De bedoeling was om dressuurmatig te rijden en op wedstrijd te gaan.
Helaas is dit paard al vanaf de eerste week een enorm probleem geweest. (lees maar eens mijn berichten geschiedenis... Het is bangelijk)
Ze is spierbevangen geweest, liet haar niet meer rijden. Verschillende trainers gehad, verschillende vee-artsen, verschillende fysio's, foto's gaan nemen van de rug en hals. Iedereen die haar bekeken heeft, heeft wel iets gevonden, maar nooit niets problematisch, waardoor ze het zo moeilijk zou hebben met het werk die wordt gevraagd.
Ondertussen zijn we 2,5 jaar verder. Paard is ondertussen 7 jaar.
Rijden is nog altijd moeilijk. Wel te doen, maar niet erg ontspannend. Ik moet altijd erg op mijn hoede zijn. Altijd erg bij de pinken zijn, anders rijdt ze gewoon rond met mij.
Heb een lesgeefster die 2 a 3 xper week mij komt helpen. Wat mij uiteraard een fortuin kost. Zonder mijn lesgeefster kan ik er niet echt goed mee rijden.
Ook voel ik van mezelf niet meer die drive, die gemotiveerdheid om het echt goed te doen. Want ik heb niet het gevoel dat ik dat terug krijg van mijn paard.

Ik ben altijd een ruiter geweest die echt wil presteren en werken aan mezelf en het paard. En altijd verbetering wil zien.
Maar na 4 jaar sukkelen heb ik eigenlijk enkel zin om eens ontspannen met paarden bezig te zijn, denk ik.
Weet eigenlijk ook niet wat te doen als ik op een paard zit, zonder dressuurmatig te trainen.
Wandelen is ook geen optie. Want krijg haar niet van het erf af.

Dus ik heb echt een paarden 'midlife' crisis.

Ik sta nu ook op een echte sportstal a la 350 euro per maand. Dat speelt ook mee. En mijn paard staat daar zo goed!
Dus als ik besluit niet te rijden dan vind ik het verloren geld.

Ik heb nu de kans gehad om 2 stallen te huren, voor degelijke prijs. Met weide, maar zonder piste.
Vandaar dat het twijfelen toeslaat. Misschien moet ik een braaf wandelpaardje bijkopen. En gaan wandelen met de nieuwe.
Maar ben ik dat dan niet beu na 5x?

Ik blijf maar twijfelen. En het rijden (lees proberen tot rijden) wordt mij teveel. Verkopen vindt ik niet echt een optie. Want wie wil nu een paard waarbij het rijden steeds zo moeilijk gaat. Fokmerrie kan wel, maar tegenwoordig heb je er niets voor. En wat als blijkt dat ze niet drachtig raakt... Durf er niet aan denken.

Laatst bijgewerkt door ChocooPrins op 19-08-13 15:41, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-08-13 15:30

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 19-08-13 15:30

RT-P -> PP

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 15:40

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 15:40

En waarom ik dit op bokt vraag is: Als ik er met iemand over praat op stal, of mensen in de paarden die mij kennen, zeggen allemaal dat ik moet doorzetten met mijn huidige merrie en dat het allemaal wel goed komt.
Maar pfft ik heb er precies geen energie meer voor.

**Geplaatst**: 19-08-13 15:52

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 19-08-13 15:52

En als je nu even een stap terug doet. Bijv. met een ruiter wissel en zelf een 'tijdelijk' bijrijpaard. Even wat anders en dan nog eens kijken. Eerlijk kijken voor beiden.
Even pauze voor alle twee dan hopelijk het plezier terug te vinden.

weet je ook gelijk of het frustratie tegen frustratie is of meer.

**Geplaatst**: 19-08-13 16:12

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 19-08-13 16:12

bovengaand vind ik een goed advies.

Even een pauze inlassen.

En zoals ik begrijp uit het verhaal ben je door de geschiedenis met dit paard niet echt bepaald a-relax als je er op stapt en dat heeft ook uitwerking op het dier.

Misschien eens kijken hoe het dier reageerd op een andere ruiter. Want wellicht omdat jij bewust/onbewust zo gespannen op paard zit dat merkt het dier ook en daardoor kan het stroef verlopen.

Of is het misschien een optie om met grondwerk/VD beginnen om een beter band te krijgen en ook want meer vertrouwen in elkaar is dat geen optie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 16:13

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 16:13

Pfft We hebben eigenlijk al genoeg pauze's gehad. (Een 4 a 5 maanden terug, heeft ze 6 maand stilgestaan wegens een peesblessure, ook daarvoor enkele pauze's ingelast omdat het niet goed aanvoelt) Ook kan ik echt niet zomaar een andere ruiter erop zetten. Het moet dan al echt iemand zijn die aardig goed kan rijden en echt stevig in de schoenen staat. Mijn huidige instructrice is de eerste die echt er goed mee wegrijdt.
Ook aangezien ik op een sportstal sta, heb je niet echt bijrijpaarden,... Iedereen rijdt zelf zijn paard.

Tijdens de peesblessure heb ik wel nog met andere paarden gereden. En merkte vooral dat mijn gevoel in paarden wat weg is. Omdat ik nu steeds maar aan het overleven ben op mijn paard en niet echt aan het rijden. Dus mijn eigen rijvaardigheid is een beetje weg. En heb zelfs geen zin om er terug aan mezelf te werken. Heb al zoveel moeite gedaan om het zo optimaal mogelijk te krijgen. Vroeger deed ik allerhande cursussen voor mijn zit, centerd riding, clinics, lessen. Zoveel mogelijk kennis opdoen. Ruiteroefeningen,...
En ik heb het gevoel dat het bij dit paard niets uitmaakt.
Heb ik eens een goede rit achter de rug dan ben ik weer een tijdje goed, en ga ik er weer voor. Maar deze zijn te zeldzaam volgens mij.

**Geplaatst**: 19-08-13 16:16

Geplaatst: 19-08-13 16:16

Stal voor twee paarden huren kan een fijne oplossing zijn. Ik weet niet of je dan veel duurder uit bent dan nu maar als het goedkoper is dan doen, eventueel kun je je merrie eens een keer door een hele goede kliniek helemaal door laten lichten, ik denk dat na zoveel tijd martelen en lessen het niet meer aan de ruiter hoeft te liggen. Als je niet meer drie keer in de week lest kun je daarvan je paard laten screenen en misschien komt er toch wat uit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 16:21

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 16:21

haffylover schreef:
bovengaand vind ik een goed advies.

Even een pauze inlassen.

En zoals ik begrijp uit het verhaal ben je door de geschiedenis met dit paard niet echt bepaald a-relax als je er op stapt en dat heeft ook uitwerking op het dier.

Misschien eens kijken hoe het dier reageerd op een andere ruiter. Want wellicht omdat jij bewust/onbewust zo gespannen op paard zit dat merkt het dier ook en daardoor kan het stroef verlopen.

Of is het misschien een optie om met grondwerk/VD beginnen om een beter band te krijgen en ook want meer vertrouwen in elkaar is dat geen optie?

Neen ik ben echt niet relax... Probeer wel maar door al het voorgaande ben ik enorm bang dat ik de controle verlies en dat het bergaf gaat.
Andere ruiters heb ik er meermaals opgezet. Want commentaar lang de kant is veel makkelijker dan er effectief mee rondrijden ;-)

. En enkel mijn huidige instructrice rijdt ermee weg.
Ook heb ik van iemand die Nh-gericht met zijn paarden werkte een mini-les gehad. Was wel leuk, maar ik heb meer de indruk dat ze het opvat als een kunstje (afstand houden, wijken voor druk, als ik zus doe, moet jij zo). Ze deed wat je vroeg, vrijwel meteen. Maar niet met haar volle aandacht. Wil ze door je heen denderen zou ze het ook gedaan hebben.
En zo gaat alles wel een beetje met haar. Ze vat niet echt iets serieus op.

Bigone: Het zou mij indd veeeel goedkoper uit komen. Ik heb nu wekelijks meer kosten aan lessen dan aan stalgeld. En zelf daar met 2 paarden zou het mij aan stalgeld alleen al goedkoper uitkomen, dan enkel stalgeld, en reiskosten op mijn huidige stal.
Maar ze staat er zo goed. Winter en zomer weidegang, een stal van 6-4m. En rustig! En 2 top piste's Haha vandaar mijn crisis.
..

**Geplaatst**: 19-08-13 16:26

Geplaatst: 19-08-13 16:26

Naast je paard laten checken, wat zeker niet verkeerd is.

Klinkt alsof je het hele plezier in de paarden kwijt bent/ begint te raken..

de bijrijpaard suggestie is een goeie omdat te checken. Gewoon een fijn dier waar je niet contact op alert staat. Simpelweg om te zien of het de combi met je paard of in jezelf zit.
en waarom perse iets op je eigen stal zoeken?

het gaat er nu net om die spanning/ frustratie kwijt te raken zodat je eerlijk kunt kijken.
Een fijn buitenrij paard voldoet net zo goed als een fijn opgeleid sportpaard die voor schoolmeester kan "spelen"

**Geplaatst**: 19-08-13 16:33

Geplaatst: 19-08-13 16:33

Weet je, het klinkt zweverig, maar ik was het ook zat, dus een medium gevraagd of die met mijn paard wou praten.
Het heeft mij 40 euro gekost, en ik was er blij mee. Misschien iets voor jou?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 17:12

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 17:12

samirah schreef:
Naast je paard laten checken, wat zeker niet verkeerd is.

Klinkt alsof je het hele plezier in de paarden kwijt bent/ begint te raken..

de bijrijpaard suggestie is een goeie omdat te checken. Gewoon een fijn dier waar je niet contact op alert staat. Simpelweg om te zien of het de combi met je paard of in jezelf zit.
en waarom perse iets op je eigen stal zoeken?

het gaat er nu net om die spanning/ frustratie kwijt te raken zodat je eerlijk kunt kijken.
Een fijn buitenrij paard voldoet net zo goed als een fijn opgeleid sportpaard die voor schoolmeester kan "spelen"

Ze is eigenlijk wel zo goed als volledig gecheckt, naar de kliniek zijn we al geweest.

Op een andere stal iets zoeken is net iets moeilijker aangezien ik kwa tijd dan tekortschiet.
Ik werk telkens van smorgens tot savonds. Dan ga ik naar mijn paard. En aangezien ze bijna 50 kilometer verderop staat kan ik daarna niet nog eens een ander paard gaan rijden.
Als ik een tijdje met andere paarden gereden heb dan had ik er wel 1 tussen waarvan ik het leuk vond mee te rijden. Een ouder paard die nooit echt doorgereden is geweest met 1 oog.
Moest wennen maar vond het wel leuk. Het was geen paard waarvan je iets kon verwachten, gewoon een leuk recreatiepaard. Heb er zelfs niet mee gegalopeerd want hij werdt niet vaak gereden en hij was al moe. En ik denk dat ik zoiets wel leuk zou vinden. Gewoon leuk, niet omdat het moet.
Ik kan wel vragen aan de staleigenaresse als ik hem terug mag rijden.... (Het paard is van haar vader, die eigenlijk niet rijdt)

Gouda40 ik geloof er eigenlijk niet in... En er zijn nu al zoveel mensen bij mijn paard geweest dat ik het niet meer kan tellen. En ze vinden altijd wel iets, geven een oplossing maar niets die resultaat geeft...

En zo blijf ik ook bezig. Altijd hoop zetten op iets nieuws. Heb ondertussen al 4 verschillende zadels. Misschien een ander bit, een andere lesgever, die fysio, die chiropracter, iemand van happy athlete, een homeopathische vee arts, verschillende gewone vee artsen, eens naar de kliniek en telkens hoop je op verbetering en eigenlijk veranderd er niet veel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 17:24

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 17:24

En jah plezier in paardrijden. Ik weet precies niet meer wat dat betekend.
Plezier in paardrijden heeft voor mij altijd betekend een doel behalen. Als ik ponyruiter was was dat 90 cm springen, een lijntje goed hebben.
Als ik ouder was met mijn oude merrie was het haar zien verbeteren, mooie bespiering zien. Een leuk gevoel hebben op mijn paard omdat ze los was, dressuuroefeningen tot een goed einde brengen. Ze goed tussen 2 teugels te hebben, makkelijk te kunnen schakelen. En mijn paard na een training ontspannen en voldaan zien staan.
Dat gaf mij plezier.
Daarom dat ik ook niet weet dat puur gaan wandelen en paarden hebben om te hebben, net zoals je een kat of hond hebt iets voor mij is.
Ook al lijkt me het nu fantastisch om gewoon op te zadelen en een ontspannend ritje door het bos te maken.

**Geplaatst**: 19-08-13 17:31

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 19-08-13 17:31

tjaa je woont denk ik beetje uit mijn buurt anders zou ik zegge kom een keer een ontspannen ritje rijden op mijn haflinger. gewoon relaxend door het bos verder niks

**Geplaatst**: 19-08-13 17:34

Geplaatst: 19-08-13 17:34

Volgens mij is je plezier weg omdat je paard zo moeilijk is...ik zou kijken naar een ander paard om te rijden en voor je merrie een andere oplossing zoeken..zo te horen is het ook gewoon geen rij paard..sommige paarden zit nu eenmaal teveel in de weg voor wat wij van ze vragen.

**Geplaatst**: 19-08-13 17:40

Geplaatst: 19-08-13 17:40

Zoek een instructrice die je het plezier weer terug kan geven..
Mijn dochter zat ook langdurig in een dip met haar paard. Op stage zeiden ze dat het dier waardeloos was en maar verkocht moest worden als manegepaard. Ondanks dat het paard altijd haar grote vriend was, wilde mijn dochter het paard zelfs gaan verkopen.
Uiteindelijk is ze gaan lessen bij mijn altijd positieve en leuke western!instructrice. Zij is altijd enthousiast, denkt 'out of the box' en weet van iedere les een feestje te maken. Kortom, mijn dochter kreeg weer plezier in het rijden en ze gingen vooruit! Recent zijn ze M2 gestart en hebben de eerste winstpunt binnen.

Je zou misschien ook kunnen overwegen om eens een andere discipline te gaan doen. Niet enkel bosritten, volgens mij haal jij daar geen voldoening uit. Zijn er in Belgie ook TREC wedstrijden? Of endurance? Dan kan je nog steeds ergens naartoe werken en doelen voor jezelf stellen. Maar dan even zonder de spanning van de dressuur die niet wil lukken momenteel. Het is zo jammer als je echt je lol in de paarden verliest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 17:55

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 17:55

haffylover schreef:
tjaa je woont denk ik beetje uit mijn buurt anders zou ik zegge kom een keer een ontspannen ritje rijden op mijn haflinger. gewoon relaxend door het bos verder niks

Haha dat vind ik lief!

Elisa2 wat bedoel je precies? Wat zou er in de weg kunnen staan?

Trec heb ik ook al zitten denken. Vind de foto's op bokt altijd zo leuk! Maar weet niet als er zoiets in de buurt wordt georganiseerd.
Zou wel goed doen voor het vertrouwen tussen ons 2 want nu kan ik niet rondgeraken in de buitenpiste omdat ze het gras er rond hebben afgereden. :(:)

Endurance zou ik ook super vinden. Maar raak nu momenteel niet van het erf met haar. Dus zou een partner moeten vinden en een veilig pad waar ik mee kan beginnen.
Vanuit stal vertrekken is moeilijker aangezien we eerst een pad opmoeten met ofwel prikkeldraad lang de kant ofwel een gracht. Haar verzet is ook niet voorwaarts maar achterwaarts en heb echt niets te zeggen erover.
En nu ga ik naar stal, heb les -O-

ben eens benieuwd...

**Geplaatst**: 19-08-13 17:58

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 19-08-13 17:58

Mocht je wel echt met je paard verder willen op dressuurgebied..dan zou ik zeggen..neem een hele grote spiegel en kijk eens naar jezelf. Bedoel het niet aanvallen oid..maar veel ruiters zijn bezig met "beter leren rijden" terwijl de grootste blokkades bij henzelf tussen de oren zit. Onbewust uiteraard...en wat ik bedoel bij je paard,sommige paarden hebben gewoon lichamelijke/mentale blokkades en niet de juiste persoon om ze er doorheen te helpen..waardoor beide het plezier in het werken verliezen.Verkoop {of een andere soortgelijke oplossing} is imo dan beter...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-13 21:58

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-13 21:58

Elisa2 schreef:
Mocht je wel echt met je paard verder willen op dressuurgebied..dan zou ik zeggen..neem een hele grote spiegel en kijk eens naar jezelf. Bedoel het niet aanvallen oid..maar veel ruiters zijn bezig met "beter leren rijden" terwijl de grootste blokkades bij henzelf tussen de oren zit. Onbewust uiteraard...en wat ik bedoel bij je paard,sommige paarden hebben gewoon lichamelijke/mentale blokkades en niet de juiste persoon om ze er doorheen te helpen..waardoor beide het plezier in het werken verliezen.Verkoop {of een andere soortgelijke oplossing} is imo dan beter...

Je hebt helemaal gelijk! Ik ben niet de juiste persoon voor haar hierdoor te krijgen.
Ik krijg haar niet goed actief, en als ik toch zover kom dan wordt ze kijkerig, en ze is absoluut geen bang paard. Eerder nieuwsgierig als er zich iets nieuws op haar pad komt.
Dus allemaal trucjes van haar omdat ze weet dat ik op een bepaald moment wel opgeef. Ook onbewust hoor. Dan heb ik haar voor mijn gevoel er haar kunnen langsrijden maar dan is ze niet meer actief en gaat ze onwijs veel duwen op het bit. En dan begint het terug opnieuw.
Mijn instructrice trekt haar er niet van aan. Springt ze weg krijgt ze een tik, nog niet goed, nog 1 en dan hup galopperen, paard springt dan van links naar rechts, ze zit dan vaak ook buiten de piste :')

(piste heeft buiten geen bakrand).
En dat gaat wel elke keer opnieuw, precies dat ze elke keer toch de grens opzoekt. Nooit eens gewoon opstappen en wegrijden. Dat zit er nog niet in. Eerst de nodige portie drama.
Volgens mijn instructrice komt dat wel goed. En we zijn wel al onwijs veel vooruitgegaan op korte periode. En dan hoe ze vandaag met mijn instructrice liep wil ik dan ook niet opgeven...
En vindt daarvoor ook maar eens de juiste ruiter. Mijn instructrice heeft verschillende paarden op gp-niveau getraind en uitgebracht. Dus zij kan er wel weg mee. Maar ze is nu ook geen paard die een ruiter van dat niveau zou in geïnteresseerd zijn.
Ze is goed voor op een hoger basisniveau uitgebracht te worden. Beetje door genre ruiter zoals ik...

**Geplaatst**: 20-08-13 10:17

Geplaatst: 20-08-13 10:17

Als je ambities in de sport liggen en om je plezier in het rijden terug te krijgen zou ik eerlijk gezegd toch kijken naar een makkelijker en fijner paard om te rijden... Op deze manier raak je je plezier in je hobby kwijt en neem aan dat je meer voldoening zou willen hebben in het zelf rijden, dan in veel geld uit geven om iemand anders te betalen om je paard goed te zien lopen...

Ik heb zelf een ruintje van 22 met gebreken en een geblesseerde merrie met gebreken staan, en merk dat voor mij de lol er ook een beetje af is met rijden. Vooral het rijden in de bak. Buitenritten zijn lastig te plannen met een klein kind, en gebrek aan gezelschap. Alleen is niet zo'n succes, maar samen zijn stapritjes nog wel leuk en gezellig. Maar dan moet je wel wat conditie opbouwen bij de paarden. En dat gebeurd ook niet als je er 1x in de zoveel weken eens opstapt.

Ze gaan niet weg omdat ze oud en geblesseerd zijn, maar zou er 1 wegvallen dan komt er alleen een echt leuk paard waarmee ik kan wat ik wil voor in de plaats.... En toen mijn merrie gezond was, vond ik het wel echt een leuk paard om mee te trainen en buiten te rijden met anderen. Ze was niet makkelijk, maar ze was niet gemeen. Meer een uitdaging voor jezelf om slimmer en handiger te worden.
Maar ja, na 3 jaar alleen maar kunnen stappen in de bak... heb je dat ook wel eens gezien...

Sterkte met je keuze.

**Geplaatst**: 20-08-13 10:26

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 20-08-13 10:26

Wil je mijn eerlijke mening dan zeg ik: die merrie is nu 7 jaar, is nu nog goed te verkopen. Ruil haar in bij een handelaar tegen een gewoon fijn braaf makkelijk ongecompliceerd paard waarmee je wel plezier kunt hebben. Je betaalt nu elke maand goud geld aan een paard waar je niks mee kunt (en misschien iemand anders wel) en geen plezier aan beleeft. Nu kun je die keuze nog maken, als je vijf jaar verder bent, kun je het paard echt aan de straatstenen niet meer kwijt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-13 10:48

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-13 10:48

Ik heb eens opgezocht. TREC België--> Wordt ik naar een site gestuurd in Frankrijk. Blijkbaar hebben ze daar betere voorzieningen ervoor.
Endurance via de VLP heb je wel. Daar vind ik enkel de wedstrijden terug natuurlijk. Pfuw allemaal erg ver hoor. En ja voor op wedstrijd te kunnen moet ik natuurlijk ook oefenen :')

Wandelen gaat ook erg moeizaam.

Heb mijn instructrice ook gesproken hierover. Indien zij het zou zien zitten om eens te wandelen. Omdat ze wel meer respect heeft voor haar. Zodat het voor mij makkelijker wordt om haar erdoor te krijgen indien nodig.
Mijn instructrice vindt dat ze eerst in de piste beter moet leren luisteren.

Als ik aangeef dat ik het eigenlijk wel beu ben, en twijfel haar te verkopen, dan krijg ik als antwoord dat ik teveel verwacht van haar en dat ze het best goed doet. Want we zijn nog maar 4 maand bezig met 2 a3 x per week les...
Maar ze vergeten wel dat ik al 2 jaar ervoor een andere trainer had waar ik ook 2 a 3x per week les heb van gehad. In het begin 3x, en op het einde 2x.
Maarja iedereen vindt zijn methode, werkwijze heilig natuurlijk.
Ik heb zelfs al een steen geworpen dat ik haar wil verkopen aan haar (mijn instructrice) voor een schappelijke prijs. En dat ze haar zelf mag doorverkopen voor gelijk welke prijs dat ze wil. Want zij krijgt haar wel goed aan het lopen. Maar dan krijg ik het antwoord dat ze paarden genoeg heeft.

Dus ik heb het gevoel volledig vast te zitten.

Ik geniet er wel van als ik zie dat ze goed gereden wordt door mijn instructrice, maar kan natuurlijk niet blijven betalen omdat ze zou gereden worden, dat gaat ook boven mijn budget.

**Geplaatst**: 20-08-13 10:54

Geplaatst: 20-08-13 10:54

ChocoBesnier schreef:
Als ik aangeef dat ik het eigenlijk wel beu ben, en twijfel haar te verkopen, dan krijg ik als antwoord dat ik teveel verwacht van haar en dat ze het best goed doet.

Maar je instructrice hoeft de rekeningen niet te betalen. Nog sterker: zij verdient erop dat jij niet verkoopt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-08-13 10:58

Geplaatst door de TopicStarter : 20-08-13 10:58

Joyce B en Urielle--> Dat is ook het probleem dat ik niet zo goed weet dat ik nog zin heb om de sport in te gaan.
Het is nu 4 jaar dat ik eigenlijk op de sukkel ben. En eigenlijk heel het wedstrijdgebeuren volg ik zelfs niet meer. Terwijl ik vroeger altijd alle startlijsten en resultaten meer dan 1x per week bekeek.
Ik heb een advertentie zien staan en gebeld voor het huren van 2 stallen. Met wei zonder piste. En aan de ene kant trekt mij dat aan. Een 2-tal kilometer verderop ligt een grote stal waar ik wel een piste heb. Moest ik een braaf paard bijkopen, waarmee je kan wandelen, maar ook aardig mee rijden. Dan zou ik te voet naar daar kunnen gaan en rijden als ik zin heb ofzo?
Maar dan staat mijn huidige merrie daar ook maar te staan. Terwijl mijn instructrice echt gelooft dat het goedkomt. Voor haar is het gewoon simpel. Niets mis met het dier, enkel een echte merrie, met een karakterkop.
En ja als ik dan een braaf paard heb die ik leuk aan het lopen krijg, zou het wel kunnen dat het dan terug begint te kriebelen, maar met mijn 2 boxen zonder piste dan kom ik ook niet ver. En volpension voor 2 kan ik niet bekostigen.
Handelaar wil ik (nog) niet. Ben eigenlijk helemaal weg van mijn eigenwijze merrie, met al haar streken, en haar specifieke wensen. Haha

**Geplaatst**: 20-08-13 11:01

Geplaatst: 20-08-13 11:01

Urielle schreef:
ChocoBesnier schreef:
Als ik aangeef dat ik het eigenlijk wel beu ben, en twijfel haar te verkopen, dan krijg ik als antwoord dat ik teveel verwacht van haar en dat ze het best goed doet.

Maar je instructrice hoeft de rekeningen niet te betalen. Nog sterker: zij verdient erop dat jij niet verkoopt.

Wilde net zeggen, dat is lekker. Jij betaalt én stallingsgeld, én 3x per week de intructrische (die er zelf dan ook nog even lekker op rijdt) en jíj hebt er geen plezier meer in. Sterker nog, je begint bijna een afkeer te ontwikkelen.
Ik vind dit niet eerlijk tegenover jezelf, en tegenover je paard. Dat het rijden elke keer voor jou een strijd is, is het dat ook voor je merrie..
Soms is de klik er gewoon niet. En ja, dat is knudde, maar kies dan voor beide geluk en ga jullie eigen wegen.

**Geplaatst**: 20-08-13 11:17

Re: Paarden 'midlifecrisis'

Geplaatst: 20-08-13 11:17

Ik ga helemaal met Urielle en Sabine mee. Ook het eerste wat in me opkwam. Ik snap dat het moeilijk is maar ik zou het toch in overweging nemen. Wat heb je te verliezen? Ja je paard, maar daarvoor komt er wel een ander n de plaats waar je ook een klik mee kan hebben, en die je niet het plezier ontneemt. Ik denk dat je jezelf alleen maar tekort doet door dit paard aan te houden, op alle vlakken.