Geplaatst na een onwijs lang weekend staat Ava thuis.
Mijn vader is haar helemaal alleen in Polen gaan halen terwijl ik op Paard&Koets zat.Ik heb me het weekend dan ook af en toe behoorlijk rot gevoeld omdat het niet liep zoals de planning was.
Op de heenweg ging het al de mist in toen mijn vader een paar uur moest wachten op iemand die hem de grens over zou helpen maar niet op kwam dagen.
vervolgens is hij tussen 3 uur en 11 uur "zoek'" geweest.
Wij maakten ons doodongerust maar gelukkig dankzij Theun en Greetje was hij redelijk snel getraceerd. Hij lag doodmoe in bed bij diegene waar Ava stond.
Zaterdag ochtend belde mijn vader valk voor 8.00 dat hij op de veearts stond te wachten en dan rond 9 uur ongeveer bij de grens zou zijn.
Hij hoopte dat hij rond 10 uur naar nederland terug kun reizen.
Dat liep allemaal even anders.
Er zat geen koopcontract bij en dus kon het paard wel eens gestolen zijn. Mijn vader is alle loketten afgestuurd en rond half 4!!!!!!!! was hij bij het laatste loket.
Om 4 uur sloot de grens teminste de veeartsen dus en dan kon het paard maandag weer opnieuw aangemeld worden.
Wat dus betekende dat mijn vader Ava terug moest brengen en met een lege trailer naar huis ging...
Als hij meer wist zou hij weer bellen.. pffff wat heb ik in spanning gezeten en eindelijk om kwart over 4 werd ik gebeld! Hij was de grens over!!!!!
Bij het laatste loket besloten ze dat een koopcontract niet nodig was de eikels daar,gewoon om te pesten hadden ze mijn vader zo vast gehouden.
Alle exportpapieren waren in Orde dus binnen 5 min was de stempel bij de duitse douane binnen.Daar hadden ze ook nooit van een koopcontract gehoord.
Alle papieren stonden immers op mijn naam?
Mijn vader was aan het twijfelen over door rijden of ergens overnachten.
Uiteindelijk is hij toch doorgereden.
Ava heeft van 9.00 tot 0.10 op de trailer gestaan en ze heeft geen kick gegeven.Dsat zegt wel wat over haar karakter.
Mijn ouders zijn er helemaal weg van en ik sinds ik haar zondagavond eindelijk zag ook.
Niet alleen is het een schat van een paard het is ook een plaatje om te zien.
Ze is nu al mega groot en ze gaat Hinke vrees ik ook wel inhalen.
met haar 7 maanden is ze even groot als Waldfee die in februari 2 jaar wordt.
Greetje, Theun en Jos bedankt voor het regelen en het aanhoren van mijn gestress dit weekend maar ze was/is de moeite waard! (ik doe het alleen nooooooooit weer
) 
, hoor, dat hij haar helemaal alleen heeft opgehaald en dat onder die omstandigheden. Ik kan me de opluchting wel een beetje voorstellen toen je eindelijk het verlossende telefoontje kreeg dat je vader over de grens was. Je moet wel stalen zenuwen hebben wil je hier niet van van de wap raken.
! 
Maar fijn dat ze nu goed en wel lekker bij jou is. Ik moet maar weer eens langskomen geloof ik 
