Geplaatst 
)Ik heb buikgriep en ben al een aantal dagen niet meer bij de paarden geweest, dus zij haalde Bas aldoor binnen.
Ze had er een tijdje staan te klooien en kreeg hem niet.
Toen heeft ze hem met een bakje biks gelokt in de hoop dat hij achter haar aanliep mee naar stal.
Dat deed hij in eerste instantie wel, maar toen hij uit de wei op het erf was , bedacht mijn vriendin zich en heeft hem maar weer terug gejaagd het land in.
Ze was bang dat hij misschien de weg op zou raken en dan krijg je hem helemaal niet meer ( Vind ik best logisch dat ze hem dan toch weer teruggejaagd heeft)
Nu staat Basje dus zonder halster buiten vanacht, opzich geen probleem want hij heeft vacht genoeg voor een dikke sneeuwstorm met 10 graden onder nul, maar toch vind ik het op een of andere manier wel sneu...
Die kreupele vriendin van mij zei dat ik morgen zelf mag proberen hem te vangen ( als ik weer beter ben )
Natuurlijk ook wel logisch, een pony vang je net even iets makkelijker met 2 gezonde armen.
Dus dat wordt een uurtje in de wei zitten met een lasso
en een bakkie biks Moest wel even lachen toen ze vertelde hoe ze stonden te stunten: Haar vader die zwaar ongeduldig is aan de ene kant te brullen ( Hij heeft niks met Bas, noemt hem Klein Rotknijn ) en zij met haar kreupele armpje aan de andere kant lief en schattig toe te spreken
Veel succes morgen of wanneer je beter bent. 
Toen liet ik los natuurlijk. Na enkele minuten heb ik 'r opnieuw gevangen toen en toen trok ze niet mee zo hard. 
Weenie heur... 
