Geplaatst 
Maandag nog anderhalf uur op de grond gelegen. daarna op de bank getild. Ik schreeuwde het uit van de pijn.
De hele week op bed gelegen. Kon dus ook niet naar de w.c en heb dus luiers omgekregen. jeetje wat beschamend!
Donderdag dan eindelijk naar het ziekenhuis gegaan. Niemand wilde de verantwoordelijk op zich nemen en dus kon ik niet eerder. Lang leven de zorg!
In het ziekenhuis was van alles getest. Ze wilde geen foto maken, dat vonden ze niet nodig. Ze hebben mijn refelexen getest en die waren goed. Ik merkte wel duidelijk verschil tussen mijn benen. In mijn rechterbeen heb ik eigenlijk geen kracht.
Ik kreeg mee dat ik maar zoveel mogenlijk moest bewegen dan zou de pijn vanzelf wel over gaan.
Maar ik had zoveel pijn dat ik niet eens kon zitten laat staan lopen. Dus hebben ze een rolstoel geregeld. Daar eenmaal in was/ben ik dus iets mobieler. Maar wat doet het een pijn! Ik wil niet klagen maar mijn gezicht spreekt voor zichzelf. Ook de rolstoel vooruit krijgen doet enorm pijn. Dus duwen ze me meestal.
Nu ben ik thuis en zit dus eventjes achter bokt. Niet lang want dan kan ik niet meer opstaan.Ik zak letterlijk door mijn benen. Van de pijn? geen kracht?
(typen gaat trouwens ook moeilijk want ik moet ergens op steunen om mijn rug te ontlasten)
In ieder geval zal ik dit weekend veel rusten en toch maar proberen te bewegen. Wat zowiezo moeilijk is want mijn rug zit van onderen vast want de wervels zitten op elkaar toen ik destijds mijn rug brak.
In ieder geval heb ik pijn, pijn en nog eens pijn!
En voel me behoorlijk hulpeloos.
pfff hoe lang zal dit gaan duren??
wat moet je je daar ellendig bij voelen!)
Hoe komt dat dan? Te zwaar getild? Ik wens je igg veel beterschap. Wat stom dat niemand je eerder naar het zieknhuis heeft gebracht! En dat ze niet eens een rontgenfoto nemen! 
. 
