
Jurga had echt zoiets van >;) waar ben ik nou weer? >;)
Ik heb eerst even verteld wat de bevindingen van de fysio waren en toen heeft Bert eerst zelf even naar haar gekeken in stap op het harde en in draf en even aan de longe. Hij merkte meteen op dat ze rechts probeerde te ontzien. Dat was dus niet het stijve wat ik steeds zag, het korte lopen achter, maar echt wel wat kreupel.
Jurga is toen door Bas even op de foto gezet op het rechterbeen, de knie, het spronggewricht en de kogel. Ik kan alleen maar zeggen:
Wat is die merrie toch ongelooflijk BRAAF!

Stond netjes stil en wachtte steeds lief wat er ging gebeuren.
Ik moest dus wachten op het ontwikkelen van de foto....

Bert had al iets gevoeld aan de knie, daar zat vocht in. Nogmaals voelden Bert en Bas even en besloten het kniegewricht rechtsachter in te spuiten. Jurga kreeg iets een verdoving en was ineens wel heeeeeeel erg schattig.

Bert zou zelf de fysio even bellen, maar met rust en hulp van de fysio komt onze Jur er hopelijk weer helemaal bovenop. Ik ben zo blij dat alles meevalt. Ze is wel een tijdje uit de running, maar she'll be back! Ik kan dus weer rustig slapen!

Pap's startkaart is ondertussen binnen, dus zo gauw Jurga weer okay is, gaan we ervoor.

Mijn startkaart voor Nimondro kwam ook eerder binnen dan verwacht (duurde maar een weekje!), dus ik kan met hem gaan starten. Ik ben echt heel blij met hem, het gaat hartstikke goed. Ik kan hem nu starten op Jurga's plekjes, eind deze maand, maar ik denk dat ik dat maar niet doe, da's me net te snel. Eind november mag íe dan wel twee keer mee. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan, maar ik heb er onwijs veel zin in!
Morgen even kijken of ik op het Tentenkamp wat dingetjes voor hem kan scoren (zweetdekentje en een wedstrijddekje) en dan zijn we er klaar voor!
Vorige week hebben we de jonge paarden op de trailer geladen. We verwachtten wel wat moeilijkheden, aangezien Voice een eigenwijze stuiter is en Wencke er nog nooit op had gestaan. Wij dus eerst Jurga op de trailer gezet en toen Voice gepakt. Wat hooi en worteltjes en tuthola liep ze naar binnen. Binnen 10 minuten stond ze erop. Toen Wencke. Die zag Jurga in de trailer staan en dacht 'HEY MAMA!' en die stond binnen 5 minuten boven. Pap en ik waren behoorlijk verbaasd en hartstikke trots op die twee lummels.

Kortom: een positieve update!!!
