Ik ben halsoverkop het pand uitgerend, had nog de tegenwoordigheid van geest om transportbeschermers mee te nemen en vond het ook nodig om mijn schoenen eerst nog om te wisselen omdat degene die ik eerst aandeed niet echt stonden onder de broek die ik aanhad


Aangekomen op stal bleek dat Meagan in de wei bovenop een paaltje terecht was gekomen. De paal is links in haar borst naar binnen gedrongen en had daar schade aangericht. Hoe dit alles is gebeurd weten we niet, niemand heeft precies gezien hoe en wat.
De veearts adviseerde om meteen naar Utrecht te rijden en zei wel dat de schade op het eerste gezicht meeviel.
Ondertussen was Wouter (Limo hier op Bokt) ook aangekomen en hebben we uiteindelijk onze eigen trailer gepakt omdat die een vooruitstap heeft aangezien Meagan nooit achteruit een trailer afdurft. Mijn instructeur is achter ons blijven rijden om te kijken of alles goed ging en is de hele behandeling inUtrecht ook bij haar gebleven. Ik was (zeker in het begin) te gespannen om haar op haar gemak te kunnen stellen dat merkte ik ook al nog thuis op stal.
In Utrecht werden we meteen geholpen en is de wond (doorsnede 20 à 25 cm) gespoeld en gehecht. Er hing namelijk een hele grote lap vel nog aan de wond en die hebben ze opnieuw gebruikt. Er bleken inderdaad geen spieren kapot te zijn, geen slagaders geraakt te zijn (dan was ze er niet meer geweest) en ook het bot was niet geraakt. Letterlijk door het oog van de naald dus. De belangrijkste vraag is nu of het vel dat ze gebruikt hebben goed blijft, of dat het afsterft. Dat bepaalt namelijk de tijd dat ze in Utrecht moet blijven ivm het schoonhouden van de wond.
Voorlopig ga ik er vanuit dat ze een week of twee moet blijven en at ze zeker tot de kerst helemaal is uitgeschakeld. De prognose is goed is me verteld, dus daar houd ik me aan vast.