Geplaatst Het verhaal einidigde dat het meiske met paard een berg op galoppeerde en riep:
Vang de wind "paardennaam", Vang de wind! En toen ging het paard bovenop de heuvel liggen en stierf.....
Nou vraag je je af: wat moet je nu nog met dat verhaal.....
Op een of andere manier is dat verhaal mij altijd bijgebleven en dan vooral het vrijheid-gevoel met de wapperende manen en harde galop en dan de wind erbij.......
Zelfs zoveel dat ik, toen ik 30 werd, een tatoo heb genomen nav dit verhaal. Een galoperend paardje met wapperdende manen. Dit is voor mij het ultieme symbool voor vrijheid geworden vanaf dat ik dus dat verhaal gelezen heb.
Ik ben nu 41 en zou het leuk vinden als er iemand is die deze penny met dit verhaal nog heeft. Wellicht is het later nog een keer in de Penny geplaatst ofzo.
Ik begrijp dat het lastig is om dit verhaal te vinden, maar niet geschoten is altijd mis!!!
.
Die heb ik hier wel staan als dat em is, Marieke. Maar die is uit begin jaren 90, da's nog geen 30 jaar geleden. 
. Maar bijna wel zeker dat het in kleur was..... Maar als ieand het verhaal in zart/wit heeft is het natuurlijk ook super! 
