Keyoma vond de rolstoel eerst maar niets, tot ze zag dat ik een zak met brood had die de eigenaresse me te voeren gaf. Heel stom, zo lang heb ik dat paard niet gereden maar het was toch wel ff "slik"

Cinzano vond de rolstoel helemaal niet eng en dacht gelijk, heeeeeee daar hebbie die griet die opeens naast me lag

Anyway, ik heb hem geknuffeld en 2 dikke zoenen op z'n mond gegeven, gevaarlijk paard toch die Cinzano........

Het was heerlijk weer even paardengeur op te snuiven enzo en al weken hangt de vraag in m'n hoofd "hoe gaat mijn paardentoekomst eruit zien" ................mag ik nog rijden/kan ik nog rijden/WIL ik nog rijden na 2 redelijk ongelukkige ongevallen en zo nee, wil ik dan gaan mennen (heb al een aanbod als groom mee te kunnen met iemand...

Vragen die door m'n hoofd spoken maar waar ik nog geen antwoord op kan geven, eerst maar 'ns weer normaal gaan lopen, dat zou al heel wat zijn.......
Maar toch he..................paarden.............................
