Het is zo ontzettend oneerlijk, en ik voel me echt heel raar.. allemaal gevoelens door elkaar.
Ik weet niet eens wat ik moet typen, m'n tante vecht echt al jaren tegen de kanker, helaas mag het niet baten, ze gaat zo hard achteruit..
Misschien.. is het beter, heeft ze geen pijn meer..
Waarom moet zoiets juist de sterktste treffen, degenen met zoveel vecht- en levenslust..
