Alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik moet weer eens mijn verhaal kwijt. Een paar maanden geleden heb ik een stukje geschreven over mijn veulen Beau, die toen is overleden omdat hij met zijn halstertje was blijven hangen in de stal.
Naast Beau had ik nog een ander veulen: het hengstveulen Breezer, de zoon van de andere nrps merrie. Het was echt mijn ventje, maar ik wist dat hij na vijf maanden verkocht moest worden en daar stelde ik me ook op in. Ik stelde alles op alles om een super goed tehuis voor hem te zoeken, en het leek gelukt: een jong stel met kindje in hoek van holland had zeer interesse in hem. Nou woon ik zelf in noord holland, maar omdat het zo aantrekkelijk leek (strand, bos, ruime stallen, ruime weidegang, super verzorging en aandacht) ben ik in gegaan op deze reactie. We belden een paar keer en toen kwamen ze langs om naar hem te komen kijken. Ze waren meteen verliefd op hem. Ze vertelden dat ze nog een andere merrie hadden, een arabie, en en ze wilden Breezer als kameraadje voor die merrie. Die merrie scheen nogal moedergevoelens te hebben. Ze keken uitgebreid naar hem en besloten daarna om hem te kopen 'het zou eeuwig zonde zijn als we hem laten schieten'.
Een paar weken later zouden we hem (3 uur rijden) naar hoek van holland brengen. Dat viel me nog best wel zwaar, ik was zo gehecht aan hem geraakt en had hem natuurlijk helemaal opgevoed tot (eeeh) braaf hengstveulen. Hij deed alles perfect; meelopen, de trailer in, stil staan, voetje geven, gewassen worden. Ik had nog een cdtje gemaakt met alle foto's die ik van hem had, vanaf dat hij 1 dag oud was om aan de nieuwe eigenaren te geven. De papieren van hem hadden we nog niet binnen, hij was op de provinciale keuring in Assendelft geschetst en het nrps is nou niet altijd even snel dus de papieren zouden we nog opsturen.
Daar gekomen liepen we naar het land toe waar hij zou komen te staan. Tot mijn (toch wel) grote verbazing stond die merrie al tussen 7 andere paarden, dus of ze nou nog een maatje nodig had.. maar goed, een ander probleem was dat het hele land omheind was met prikkeldraad. Dat kende hij niet(wel schrikdraad) en we voorzagen al dat dat niet handig was. Ook om hem tussen dat koppel te zetten met allemaal joekels van paarden leek ons niet zo verstandig. Ze haalde dus de merrie er tussen uit en zette die samen met breezer in het land er naast. Die was van het andere gescheiden door prikkeldraad en een slootje. De merrie wilde natuurlijk steeds naar de kudde terug en breezer rende maar achter haar aan. Zo zijn we weg gegaan.. niet zo'n goed gevoel dus.
Ik had met de nieuwe eigenaren afgesproken contact te houden. Dus de volgende dag belde ik op hoe het gegaan was. En wat bleek; de merrie was over de sloot gesprongen en 's avonds stond Breezer helemaal alleen in dat andere land, luid te hinniken en wist zich geen raad. Toen hebben ze Breezer toch bij de kudde gedaan. De kudde joeg hem zo erg op dat hij het prikkeldraad in is gevlogen. Ik schrok me kapot. Zijn hals en borst had hij lelijk open gehaald en ook zijn hoofd vertelde ze. Veearts had het gehecht en antibiotica gegeven en hij stond binnen samen met een shetlander. Jemig.. dat was echt schrikken..
De volgende dag belde ik opieuw om te vragen hoe het ging. Het ging beter zei ze en ze zou hem buiten doen op het ene land samen met de shetlander. Maar de boer waar die paarden stonden wilden niet dat ze daar voor altijd bleven staan; op den duur zou hij bij de kudde moeten. Dat begreep ik wel maar zo kon hij in ieder geval aan een van hun wennen. Het ging zo een dag of wat goed, ik hoorde een paar dagen niks meer en wilde net gister gaan bellen tot ik achter iets vreselijks kwam.
Een klotestreek is het.
Ik had er al mijn twijfels bij dat waar ze haar paard had staan een half uur (met de auto!) rijden was van haar huis. Dat vond ik al vreemd, ook omdat de boerderij waar ze stond niet bepaald geweldig was voor die paarden.
Toen ik gisterochtend les had sprak ik mijn instructrice (de eigenaar van de papa van breezer, de dekhengst dus van mijn merrie en ze fokt zelf ook veulentjes) over waar hij nu heen was en vertelde haar er wat over. Goh, wat grappig zei ze; ik heb mijn veulentje 4 weken geleden ook verkocht aan mensen ergens inhet zuiden van het land, en over 2 weken gaat die er heen. Ik vertelde wat meer over de mensen en het bleken dus uiteindelijk dezelfde mensen te zijn. Ik vond dat nog vreemder omdat ze nooit had gezegd dat ze nog een veulen erbij ging nemen, ze had het er altijd over dat ze meerdere veulens had gezien maar dat ze uiteindelijk bij Breezer uit waren gekomen. Precies hetzelfde hadden ze tegen mijn instructrice gezegd, en hetzelfde verhaal opgehangen over het kameraadje voor hun merrie. Ik was van plan haar 's middags te bellen over hoe dat zat. Met Breezer ging het al niet goed tussen de kudde en hoe zou dat dan gaan met nog een veulen. Het raarste was nog wel dat ze dat veulen van mijn instructrice een dag na Breezer hebben gekocht. Ik had er echt zo mij twijfels bij..
Een uurtje later werd ik gebeld.
Je veulen staat te koop op internet.
Schok.
Ik werd gek! Ben meteen gaan kijken en ja hoor! niet 1 keer maar wel 15 keer staat hij te koop aangeboden:
87,60% arabische hengstveulen NRPS
E 1350,- of een goed bod !
Zeer mooie en goed gelijnde NRPS hengstveulen.Onze hengst is een mooi Nrps veulen met veel arabisch uiterlijk.Mooie ruime gangen en zeer goede papieren en stamboek.Gooit zijn staart mooi hoog en recht op.Kan goed showen. Is eerste geworden bij de dagkampioen bij de keurig van zuid-holland. En heeft de 2e premie behaald bij de provinciale keuring Assendelft.Vader is de Beroemde NRPS hengst BACCARAV van der CORIJON.( staat in de NRPS goedgekeurden hengsten boek)Moeder ster merrie met zeer goede bloedlijnen.
foto`s aanwezig van ouders.De hengst is zeer lief en heel erg aanhankelijk.Een plaatje om te zien ! Om hem in actie te willen zien of voor meer foto`s graag even mailen.
Kijken mag altijd !Goed geschikt voor de show !
Even ter vergelijking; we hebben hem voor 500 verkocht.
De helft is gelogen: zijn moeder is 4 jaar en hulpstamboek merrie (dus GEEN stermerrie en ONMOGELIJK zz dressuur) hij heeft ongeveer 40 % arabisch bloed (dus GEEN 87,60 : hoe komen ze erbij???) Hij heeft NOOIT meegelopen bij de keuring in zuid-holland, alleen in assendelft.
Verdomme.. die foto waarmee hij te koop werd gezet was ook nog eens van mij.. Ze hebben hem gewoon 2 dagen nadat ze hem hadden (nog voor het prikkeldraad gedoe) al te koop gezet..
Ik was laaiend toen ik dit zag, hoe ze het in hun hoofd haalden! Alles gelogen wat ze verteld hadden. Ik belde meteen mijn instructrice, verblind van woede en door mijn tranen heen vertelde ik haar dat zij het inderdaad waren. Ze heeft de koop meteen afgezegd, want wat die mensen doen klopt niet.
Ik heb het gevoel nog een veulen verloren te zijn.. ik weet niet wat er met hem gaat gebeuren.. ik ga zometeen die eigenaar bellen; vragen hoe het nou zit. Waarschijnlijk zal ik geen antwoord krijgen van haar, maar dan heb ik in ieder geval het gevoel er iets aan gedaan te hebben. Ik voel me zo machteloos. Ik mis mijn ventje Breezer, en dit maakt het alleen maar erger. Hoe mensen zoiets kunnen doen..

Katinka