
Iedereen is hier natuurlijk bang voor...
Vandaag kwam het alleen wel héél dicht bij. Ik ben net thuis, en nog steeds niet van de schrik bekomen.
Leo heeft een onzienlijke hekel aan vliegenspray. Alleen van de geur al slaat ze op tilt.
Ik had haar net terug aan de kuur (lange ketting aan een pen in de grond. Als ze los loopt springt ze over alle hekken)
en toen zag ik de vles vliegenspray in de bak liggen ; omgevallen en het lekte. De kuur stond nu heel dichtbij het hek, en toen ik het opruimde, rook Leo de lucht en wilde wegrennen.
Nu lag de kuur tussen haar achterbenen, en ze struikelde erover. Bijna viel ze op haar knieen. Had ze dat nu maar gedaan, dan had ik zo bij haar kunnen komen.
Maar nee, ze raakte volledig in paniek, begon te steigeren en probeerde zich al bokkend, springend en zo hard galopperend als ze kon te bevrijden van de ketting, die natuurlijk steeds strakker om haar benen spande.
Leo kan erg gek doen, maar zo wild als vandaag heb ik een paard nog nooit zien doen. Ze leek werkelijk in doodsstrijd.
Meer dan vier keer viel ze spartelend op de grond, raakte nog meer verstrikt en sprong in paniek weer op.
Ik was zo ontzettend bang. Ik kon niets doen! Als ik in haar buurt probeerde te komen, wanneer ze weer viel of even stil bleef staan, sprong ze gelijk kronkelend in de lucht.
Uiteindelijk raakte ik met haar ook volledig over de zeik. Ik wist het gewoon; Het was een kwestie van seconden voor één van haar achterbenen zou knappen, en dan zou alles afgelopen, finito, zijn.

Om én of ander wonder (Zo noem ik het maar, ik ben zo dankbaar!) viel ze weer in een spartelend hoopje neer, en ditmaal bleef ze liggen. (In principe kon ze niets anders, ze was helemaal ingedraaid, tot om haar nek)
Mijn eerste reactie was de pen, die een meter van me vandaan was, uit de grond te trekken. Vervolgens heb ik haar voorzichtig benaderd om de cippen aan het halster los te trekken.
Haar ogen waren uit angst helemaal weggedraaid, ze lag te hijgen en trilde als een rietje. De ketting lag erg strak, en ik weet niet hoe ik het heb klaar gespeeld één clip los te trekken.
Ondertussen was mijn opa ook aangekomen (Hij was op ons gegil afgekomen) en hij maakte de tweede clip los.
Leo sprong gelijk op, en vluchtte weg. Toen ze eindelijk weer aan het hek stond aan een halstertouw, begon ze bij te komen, wel het nog steeds hijgend en trillend.
Ik was erg opgelucht dat ze op alle vier haar benen steunde. Ze heeft flinke wonden op beide achterbenen, maar die zijn oppervlakkig en makkelijk te genezen.
Ikzelf was er niet beter aan toe dan haar. Ook ik trilde van top tot teen, en heb eerst op de grond, naast haar, een flink potje zitten janken om de schrik te verwerken.
De wonden zijn schoongemaakt. Straks brengen we zwachtels met ontsmettingsmiddel. Het vliegenspul heb ik gelijk thuis in de vuilnisbak gemikt, dat komt niet meer in haar buurt.
Ondanks alles moet ze nog steeds aan de kuur staan, het kan niet anders, maar ik denk dat ze wel eerder op stal gezet word na dit incident.
Ik ben ZO ontzettend dankbaar dat ik optijd bij haar kon komen, en dat haar benen zijn gered. Het ging zo ruig, met zo veel paniekerige kracht van die pony, dat het best nog eens, HEEL anders af had kunnen lopen
