
Eerst nog even dicht..
''Zou het ook eetbaar zijn?''
Toen deed ik hem uit.. Was erg spannend

En Veerle ging er even vlug vandoor

Toch wel nieuwsgierig ..
'' Mhh ik weet niet of ik het nu wel moet vertrouwen

'' Wat moet ik hier mee Joyce?! ''
''Duwen?''
''Hmm opeten?''
'' Ik neem hem mooi mee

'' Wat zou er onder dat rare ding zitten?

''Van boven af een kijken of ik er iets mee kan..''
'' Er op staan dan??! ''
''Ik geef het op.. Geen idee wat ik er mee moet

Toen hield ik hem vast en ging ik er onder lopen, want zo kom je ze nou eenmaal op de weg tegen

'' Wat is dit nu weer?? ''
'' Zou het dan toch echt niet eetbaar zijn? ''
Het lijkt op deze foto's wel of ze het helemaal niet eng vond, maar ze schoot zo af en toe vlug even een paar galoppasjes weg, maar kwam steeds super geinteresseerd weer terug.
Uiteindelijk stonden we zo:
Jammer genoeg staat haar hoofd er niet op

