Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-03 21:45

Ik kan niet meer; het breekt me compleet op.......

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-03 21:45

Menigeen kent het verhaal van Mirage.
Ik moet wachten en geduld hebben.

maar ik kan niet meer, het beheerst m'n hele leven, lig er wakker van, kan niet meer voor 100% functioneren op het werk, ik praat nergens anders over, kortom; het breekt me op. Al 7 maanden draait alles om Mirage, en de komende maanden ook nog steeds en dan alleen maar af kunnen wachten.

Ik moet een beslissing maken, dit gaat zo niet langer
Egoistisch of zelfbeschermend?????????// ik weet het niet

Ik weet dat er VEEL ergere dingen zijn in het leven, maar dit is nu even mijn 'persoonlijke drama.......'

moest het even kwijt

**Geplaatst**: 19-05-03 21:49

Geplaatst: 19-05-03 21:49

Meisje je gaat gewoon even door een diep dal. Schenk voor jezelf een borreltje in of een lekker glaasje warme melk. Pak een boek of een goede film ga lekker in je bed liggen en meld je morgen ziek. Het is vreselijk vervelend wat je mee maakt en het kan je inderdaad leeg zuigen. Toch zal je het straks weer anders gaan zien.........Sterkte

**Geplaatst**: 19-05-03 21:59

Geplaatst: 19-05-03 21:59

Ik kan me dat best voorstellen hoor. Ik pieker me ook altijd suf als er wat met mijn paard is. Kan dan zelfs bijna niet slapen.
Kun je niet lekker een weekje vakantie plannen, zodat je eens even op andere gedachten komt.?

**Geplaatst**: 19-05-03 22:36

Geplaatst: 19-05-03 22:36

Ik kan me voorstellen dat het je allemaal zwaar valt.
En jouw persoonlijke drama, is niet minder dan persoonlijke drama`s van anderen, hoor. Dit is nu belangrijk voor jou!
Misschien is het wel een goed idee om idd even een vakantie in te lassen. Je hoeft niet eens perse weg. Gewoon even tijd voor jezelf nemen. Ach gut

Even je gedachte op iets anders dan Mirage.
Dat klinkt nu zo makkelijker dan dat het is. Maar misschien toch de moeite waard om te proberen.

Ik ben in elk geval erg nieuwsgierig naar Mirage, ik zie je morgen!

**Geplaatst**: 19-05-03 22:46

Geplaatst: 19-05-03 22:46

Ik zou je ook adviseren je ziek te melden. Gun jezelf een weekje rust.
Voor mijn vorige paard heb ik ook na maanden blessures een heel moeilijke beslissing moeten nemen. In de aanloop naar die beslissing heb ik de nodige verkeersongelukken veroorzaakt [op de fiets

] en was ik steeds dingen uit mijn geheugen kwijt. Zo wist ik mijn eigen telefoonnummer en pin-code niet meer en ook mijn eigen geboortedatum was ik finaal kwijt.
Onderschat niet wat zorgen voor je paard met je kunnen doen. Neem op tijd gas terug [en doe niet zo als ik destijds, een gevaar op de weg Bloos

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-03 22:51

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-03 22:51

tja jippie, het klopt precies wat je zegt
ik heb helaas al een tijd thuis gezeten; overspannen..............ben net weer aan het opbouwen met het werk....
m'n geheugen is inderdaad net als bij jou een zeef de laatste maanden...
bedankt voor de steun, de rest ook!
enne, vakantie; kom ik net van terug....

**Geplaatst**: 19-05-03 23:10

Geplaatst: 19-05-03 23:10

Maar het scheelt wellicht als je niet weggaat maar gewoon gaat slapen, denken, bokken, whatever. Als je maar geen verplicht leuke dingen hoeft te doen wanrt daar staat je hoofd gewoon niet naar.....zo moelijk.

**Geplaatst**: 19-05-03 23:27

Geplaatst: 19-05-03 23:27

Helemaal niet egoistisch. Je wilt gewoon een situatie scheppen zodat je weet waar je aan toe bent. Die onzekerheid kan je helemaal kapot maken. Probeer meer afstand te nemen van je paard. Geef de zorg eens een dagje over aan een ander die jou op de hoogte houdt. Het klinkt makkelijk, maar probeer het maar. Veel sterkte.

**Geplaatst**: 19-05-03 23:36

Geplaatst: 19-05-03 23:36

Het is niet makkelijk, maar probeer het te relativeren,
Beest gaat niet dood, en mischien kan je er niet vaak meer op rijden, je kan ze nog altijd verzorgen.
Probeer wel jezelf happy te houden met dat wat je gaande hebt in je leven, dat is veel belangrijker dan lopen tobben om een paard. Dat paard is er voor jou, niet andersom. Het paard mag niet een last worden, dat moet je eigenlijk zien te voorkomen...
Sterkte met je put...je komt er wel uit hoor!

**Geplaatst**: 19-05-03 23:46

Geplaatst: 19-05-03 23:46

Helaas heb ik dit ook met vlagen nog steeds. Dit omdat 1 van mijn paarden al 3 jaar definitief niet meer gereden wordt door een onverklaarbare blessure.
Ook dit beheersde mijn leven en nog met vlagen. Ik kan je niet veel advies geven. Ik heb mijn paardje nog maar ik neem aan dat het bij jou ook om een beslissing van houden niet houden gaat of pijn.......(ik ken je verhaal niet echt eignelijk).

Iig veel sterkt, zelfs ik kan je geen goed advies geven......

**Geplaatst**: 20-05-03 02:18

Geplaatst: 20-05-03 02:18

Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar het klinkt wel bekend. Ik maak mezelf ook gek als er iets is met de paarden, ook als er niets is pieker ik me suf. Soms denk ik weleens: probeer het eens wat los te laten.

Sterkte iig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-03 08:19

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-03 08:19

misschien zou het helpen als ik d'r een paar maanden aan de andere kant van het land zou zetten bij wijze van. Ik kan d'r geen afstand van nemen, zie d'r nog bijna elke dag en zo lukt afstand nemen niet helaas.
Hier in de randstad zomaar houden is niet zo'n optie......

Ik kom toch telkens terug op de beslissing; verkopen. Ik weet zeker dat ze nog als recreatiepaard MINSTENS kan fungeren, en waarschijnlijk met een niet al te zware persoon nog wel als meer, maar ik kan niet meer.
Er spelen bij mij nogal wat dingen mee, helaas niet alleen die blessure, maar de rest zijn allemaal persoonlijke dilemma's.......... Frusty

Ik ben er wel al een klein beetje uit maar ik houd zoveel van d'r he.......dat is het hele probleem.........

**Geplaatst**: 20-05-03 08:43

Geplaatst: 20-05-03 08:43

Als je denkt dat ze als recreatiepaard een goed en gelukkig leven kan hebben, zoek dan op je gemak iemand voor haar? Maak een contract dat je haar terug kan halen als je ziet dat het niet goed gaat.

Ik heb gedurende de 3 jaar dat ik mijn paard heb nog elke week emailcontact met zijn vorige eigenaresse ennnn we praten bijna alleen maar over 'ons' paard. Zie hem nog steeds ook een beetje als haar paard. Ze komt af en toe en rijdt hem dan ook nog. Ik ben apetrots als ze weer ziet hoe goed het hem vergaat en zij apegelukkig dat hij zo goed terecht is gekomen.

Moet hij ooit weg, wil ik het op precies dezelfde manier. Het zal misschien lang zoeken zijn, maar het zal je lukken. Lees eens hoeveel bokkers gek met hun paarden zijn, een goed adres valt altijd te vinden.

Als je dat wat rust geeft, kun je misschien bezig gaan zijn met dit idee. Als er wat met mijn paard is, ben ik na een maand al bijna overspannen, dus herken het wel. Zorgen maakt een mens kapot, ze 1 voor 1 proberen op te lossen.

Ik weet niet wat je paard mankeert, maar kan hij niet tot oktober op een grote wei met 1 of meerdere paarden gezet worden? Je zult de eerste paar weken wel gaan kijken, maar als je weet hoe gelukkig hij ermee is, kun je het loslaten en met je zelf bezig zijn.

Ik heb hem vorig jaar zomer 2 maanden bij een ander op de wei moeten zetten omdat ik een operatie had en niet voor hem kon zorgen. Ik had de maanden ervoor al moeite met de verzorging en rijden kwam er niet meer van. Toen ik zag hoe gelukkig hij was en hoe ontzettend goed hij er uit ging zien, kon ik het loslaten en heb lekker 2 maanden rust kunnen hebben.

Succes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-05-03 09:12

Geplaatst door de TopicStarter : 20-05-03 09:12

russel schreef:
kan hij niet tot oktober op een grote wei met 1 of meerdere paarden gezet worden? Je zult de eerste paar weken wel gaan kijken, maar als je weet hoe gelukkig hij ermee is, kun je het loslaten en met je zelf bezig zijn.
.

\

bedankt voor de tip russel!
ze staat nu op het land, maar ik zie d'r nog bijna elke dag, omdat ik daar op stal een ander paardje rijd..........(ik maak het mezelf ook niet makkelijk)

**Geplaatst**: 20-05-03 09:22

Geplaatst: 20-05-03 09:22

Ik heb ook nogsteeds contact met de meid waar ik mijn paard gekocht heb, super toevallig hebben we allebij dezelfde intresse voor cross en sgw. Dus als mijn paard wat verder komt, (hij is pas onder het zadel), dan wil ik misschien ooit ook wel eens een crosje met hem starten.
Ik heb ook een keer bemiddeld tussen een kennis en een meid van de manege, haar pony was ook afgekeurd voor de sport en zou als recreatie pony voor een klein kind super zijn. Die mensen hadden een weitje en stalletjes aan huis en hun zoontje was toch iets te oud aan het worden voor zn eigenwijze shet. Die twee bij elkaar gebracht en die pony staat er nu, 7 jaar later volgens mij nogsteeds.

**Geplaatst**: 20-05-03 10:38

Geplaatst: 20-05-03 10:38

Ik heb ooit een soortgelijke situatie meegemaakt, en dat was met Pepe (zie profiel). Het ging heel slecht met hem en de kans zat er in dat ik hem naar de slacht moest brengen. Ik ging toen net zo slecht functioneren als Ingrid en werd er bijna overspannen van. toen de beslissing gevallen was heb ik me ook ziek gemeld om het te verwerken. Toen het afgelopen was, kon ik weer verder met mijn leven. Het is die onzekerheid, die vreet zo aan je.

**Geplaatst**: 20-05-03 13:15

Geplaatst: 20-05-03 13:15

Hoi, hoi, heb je een PB'tje gestuurd.

groetjes , Corrie

**Geplaatst**: 20-05-03 14:05

Geplaatst: 20-05-03 14:05

Ik weet precies hoe je je voelt. Ook hebben we het hier over gehad via de PB.
Probeer toch wat rust voor jezelf in te bouwen. Je paardje staat nu lekker op de wei en zal zich naar alle waarschijnlijkheid zich daar prima vermaken.
Volg het voorbeeld van je paardje en doe hetzelfde en dan zie je wel weer in september.

Veel sterkte toe gewenst.

**Geplaatst**: 20-05-03 23:15

Geplaatst: 20-05-03 23:15

Het lijkt of de geschiedenis zich herhaald Verward

En ik denk dat je in dit geval beter af bent door haar los te laten en een bestemming te geven die ze wel aankan.

Loslaten,zoals russel het al aangaf...

Loslaten betekent niet dat je spijt moet hebben van het verleden,maar groeien en leven voor de toekomst.

Kop op je kan het!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-03 11:38

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-03 11:38

Marlinde schreef:
.
Probeer toch wat rust voor jezelf in te bouwen. Je paardje staat nu lekker op de wei en zal zich naar alle waarschijnlijkheid zich daar prima vermaken.
Volg het voorbeeld van je paardje en doe hetzelfde en dan zie je wel weer in september. .

en wat te doen als dat gewoon echt niet lukt? de rust inbouwen bedoel ik..

Laatst bijgewerkt door IngridM op 22-05-03 11:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-05-03 11:40

Geplaatst: 22-05-03 11:40

MirageGidran"]
[quote="Marlinde schreef:
.
Probeer toch wat rust voor jezelf in te bouwen. Je paardje staat nu lekker op de wei en zal zich naar alle waarschijnlijkheid zich daar prima vermaken.
Volg het voorbeeld van je paardje en doe hetzelfde en dan zie je wel weer in september. .

en wat te doen als dat gewoon echt niet lukt?

[/quote]

Nu nog niet bij stil staan. Nu moet je er nog in geloven, straks dan is er misschien weer een andere oplossing. Maar zolang je niet weet waar je aan toe bent is er helemaal geen oplossing.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-03 11:47

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-03 11:47

jij zegt precies wat m'n vriend zegt desiree, maar het gaat er nog geen eens zozeer om van " komt ze weer goed of niet" want ze zal voor 90% zeker goedkomen, minstens als recreatiepaard.
Er spelen HEEL ERG VEEL persoonlijke factoren een rol hierbij en juist dat maakt het zo moeilijk.
Ik ben nu geneigd ervoor weg te lopen en d'r nu maar te verkopen als gezelschapspaardje, omdat ik er gewoon niet meer tegen kan, en dit is helaas niet overdreven....................

**Geplaatst**: 22-05-03 11:52

Geplaatst: 22-05-03 11:52

MirageGidran schreef:
Er spelen HEEL ERG VEEL persoonlijke factoren een rol hierbij en juist dat maakt het zo moeilijk.
Ik ben nu geneigd ervoor weg te lopen en d'r nu maar te verkopen als gezelschapspaardje, omdat ik er gewoon niet meer tegen kan, en dit is helaas niet overdreven....................

ooooooooooooooooo, maar alles komt altijd tegelijk! wist je dat nog niet? En dan denk je 'ik heb nu wel genoeg gehad!!!!!!! Boos!

" en vervolgens krijg je weer iets anders voor je kiezen om te incasseren. Ja, dat is heel deprimerend. Maar probeer mirage nou eens effe los te laten. Ze staat op de wei, je hebt er verder geen omkijken naar. Probeer het effe zakelijk te zien: als je haar nu verkoopt verdien je er helemaal niets op want ze is nog niet hersteld. Als ze straks meer hersteld is, brengt ze meer op. Verkopen kan dus altijd nog, en beter later dan nu.

**Geplaatst**: 22-05-03 11:54

Geplaatst: 22-05-03 11:54

Misschien is het een goede optie om het voor jezelf onmogelijk te maken om het paard vaak te zien. Je weet (verstandelijk) dat je nu niks voor het dier kunt doen, dat het met weidegang en rust allemaal weer goed moet gaan komen.
Dus waarom probeer je niet om 'm een (heel) flink eind van je huis te stallen, in een groep op het land, zodat je stomweg afstand MOET nemen? (natuurlijk wel bij een vertrouwd adres)

Ik kan helaas niks meer doen dan je sterkte wensen en bij deze een Boktknuf geven.....

Sonja

**Geplaatst**: 22-05-03 11:56

Geplaatst: 22-05-03 11:56

Zet haar op een land ver weg, bij mensen die je vertrouwd. Idd dat je haar niet meer ziet. En je zult zien dat je na een paar weken helemaal bij bent gekomen.
Wat er verder gezegd is: je paard lijdt niet aan een acute ziekte, dreigt niet acuut dood te gaan. Probeer afstand te nemen. Denk eerst aan jezelf, maar bega niet de fout om meteen Mirage te verkopen omdat jij op dit moment niet los kunt laten...

Edit: Sonja, great minds think alike ?:D