Helion was in een supergoed humeur, het zonnetje scheen, de "bak" lag er netjes bij (gisteren en eergisteren hard aan gewerkt) en ik vond dat het er maar eens van moest komen.
Vorig voorjaar heb ik voor het laatst op Helion gezeten, na een gedwongen stop van een jaar.
Dat ging in eerste instantie wel goed, maar omdat ik door een auto-ongeluk een mankement aan m'n nek/rug had opgelopen, heb ik na een paar keer rijden af moeten haken.
Zodoende staat m'n mannetje al min of meer 2 jaar stil.
De laatste week heb ik hem bijna dagelijks gelongeerd.
Vorig jaar heb ik dit een week of 6 volgehouden voordat ik er op ging zitten, maar deze keer wilde ik het anders doen.
Gewoon even rondslingeren

Het rare was dat ik helemaal niet bang of nerveus was, hoewel ik geen idee had wat ie zou gaan flikken en in hoeverre ik dit "geweld" lichamelijk zou kunnen doorstaan.
En het lukte nog ook !!!
'k Heb gewoon net gedaan of er niks aan de hand was, ben opgestapt, weggestapt en zo een minuut of 10 rondgereden.
Zelfs nog even een stukje gedraafd, welliswaar maar een stuk of 20 passen, maar toch

Helion was erg braaf en had er duidelijk zin in !
Kortom: ik ben supertrots op m'n mannetje en ook wel een beetje op mezelf
