
Zoals jullie een paar weken geleden konden lezen mocht ik Fleur bij gaan rijden. Een hartstikke leuke merrie bij ons op stal. Marjan, de eigenaresse, reed alleen met mooi weer en dan wat buitenritjes dus Fleur stond al een tijd stil (sinds Marjan haar gekocht had en ze bij ons staat....). Ik ben met Jur gestopt met lessen en mocht van Marjan Fleur gaan rijden, zelfs meenemen naar rijles. Ik natuurlijk hartstikke blij!

Afgelopen woensdag had ik haar voor het eerst mee naar les en dat ging boven verwachting. Fleur kan thuis ongelooflijk dwars zijn en is het er helemaal niet mee eens dat ze nu dressuren moet. Maar ik had het idee dat het toch erg leuk ging en ik echt wel wat met haar bereikte.
Op les ging het eigenlijk goed en ik had het gevoel dat ik de problemen die ik bij haar tegenkwam, goed op aan het lossen was in mijn training thuis.

Ik dus heel tevreden op mezelf, want ik heb geen hoge dunk van mijn rijkunsten normaal gesproken, dus heel trots!

Kwam daar straks bij het eten mijn oma binnen met een vraag verhaal over Fleur en Marjan en een nieuwe eigenaresse.



Meidje is de vriendin van de zoon van Marjan en krijgt zo 'ff' een paard cadeau omdat Marjan te weinig tijd voor haar had. Voor hetzelfde geld is het over een paar weken/maanden uit tussen die twee en is het meisje een paard rijker. Ik had al niet het idee dat ze er veel verstand van had ook en ze deed een beetje raar tegen Fleur naar mijn mening.
Ik werd er ook nogal door overdonderd.
De ene dag doe jij het paard nog fulltime en ineens is het over. Ik mag van haar Fleur nog doen op woensdag en zaterdag, want dan zit zij krap in haar tijd (dus dat komt haar wel uit....

Ik reed Fleur nu alleen, kon doen en laten wat ik wilde. Had eindelijk een paard onder mijn kont waarmee het super klikte! Eindelijk het gevoel dat ik kon rijden en dan ook echt naar mijn mening iets kon. Ik had een uitdaging en een dressuurpaard......

Ik heb het idee dat ik dat meidje niet zo mag, niet mijn type persoon. Ik weet niet of ik daar nu al een mening over mag geven, maar dat gevoel heb ik.

Ik ben terug bij af. Moet zien te worstelen met Jurres. Begrijp me niet verkeerd, ik ben stapelgek op die merrie en sta te trappelen om weer op haar rug te springen, maar in Fleur had ik een rijpaard, ik kon van Fleur zoveel leren en ook echt dressuurmatig verder komen, iets wat ik erg graag wil.
Ik voel me al een tijdlang weer niet zo goed, zit niet goed in mijn vel. Ik ben steeds maar op zoek naar uitdagingen, dingen die me erdoorheen slepen, waar ik mijn aandacht op kan richten.... Ik had er een, met nadruk op HAD.

Ik zie het echt niet zitten om voor haar Fleur te blijven rijden, hoe gaaf ik dat paard ook vind en hoe goed het ook klikte. Ik wil haar niet 'delen'. Voor hetzelfde geld rijdt zij minder goed met Fleur als ik doe, kan ik steeds blijven worstelen om haar weer voor elkaar te krijgen. Misschien heb ik het mis en rijdt ze beter dan ik, maar dan ook heb ik er geen zin meer in.
Het was zo mooi. Ik had een dressuurpaard voor mezelf. Marjan was altijd heel makkelijk, ik mocht alles doen met haar. Zij zou alleen met mooi weer ritjes maken, de rest kon ik haar rijden, dat had een hele tijd zo kunnen gaan.Maar ja, helaas besliste zij anders.
Dag droom eens te kunnen starten met een goed paard

