meestal zoek ik altijd ruzie... als het slecht is gegaan.. maar mijn instructriece is altijd mee, en die zegt dan altijd wat er fout ging, maar daarna ook gelijk wat er wel goed ging(ook al was dat maar een klein iets) bv: ik zeg dat de volte's in de gallop 10 keer niets waren. dan zegt zij: dat klopt, maar je sprong wel rechts aan, en je had verder mooie figuren ofzo. dus ik heb da niet echt last van..
Ik vind het ook vervelend. Als het niet goed gaat (die enkele keren dat ik dressuur rij per jaar ben ik erg perfectionistisch) zegt ze altijd van: er zaten ook wel mooie stukjes tussen.
Maar ik heb dat ook in het parcours. Als hij niet lekker liep, moet mn moeder daarna niet zeggen dat het er goed uit zag. Na een slechte proef/ parcours moet je gewoon ff niks zeggen tegen me
Dat heb ik ook weleens... dan baal ik gewoon zo, ben ik moe etc etc. dan kan je mij het beste met rust laten... dan ga ik snauwen en dan is me moeder weer beledigd.... poeh.. gezeur
Nee geen last van ruzie Ik ben altijd erg kritisch op mezelf & mijn moeder zegt wel eens dingen wat wel goed ging of wat minder ging.
Vind ik helemaal niet erg om te horen, kan ik voor mijn volgende proef daar extra op letten en leer er gewoon van, net als wat er op mijn protocol staat.
Als m'n parcour slecht is gegaan ,durft m'n vader niet tegen me te praten ik ben altijd zo boos,en als ik dan commentaar krijg van mijn ouders begin ik helemaal te flippen. na een uurtje is dat meestal wel over,en dan pas geven ze de commentaar
als me vader of moeder dat doet denk ik gewoon in me hoofd niet op reageren of zeg tegen hun dat het nu echt verkeerd gaat als je commentaar hebben. en dan denk ik altijd aan de dingen die wel goed gingen
op het moment heb ik er geen last van, de pony waar ik nu paar keer me op ondeling ben geweest is nog maar 3 en moet alles nog betje leren. en ik doe het voor me lol. dus als ze over mijn gaan zeuren laat ze dan de volgende keer mooi thuis zou ik zeggen
ik heb eht met men vader dan roept hij vanaf de kant je moet het zo en zo en zo doen en dan schreeuw ik 'de lesgever zal wel zeggen wat ik moet doen' en dan is hij kwaad
Haha ik snap wel wat je bedoeld! ik heb dat ook altijd als het niet zo goed gaat, ik weet dan ook wel dat ik het zelf fout heb gedaan.. maar ik kan nooit zo goed tegen kritiek als ons pap het zegt, als iemand anders het zegt bijvoorbeeld als ik les heb ofzo wel, maar van ons pap niet echt.. dus ik heb dat net na mijn proef ook niet echt nodig
Ik heb daar juist helemaal geen last van! Myn ouders zyn altyd trots op me als ik heb gereden . Misschien is dat by my omdat ze er byna geen verstand van hebben. Maar als myn ouders boos op me zyn omdat ze vinden dat ik iets niet goed heb gedaan zeg ik altyd dat ze het zelf maar lekker moeten doen!
Heb ik ook altijd, komt me vader kijken heb ik niet zo'n goeie punten ( vind ik helemaal niet erg ik rijd wedstrijdjes voor de lol gewoon punt hoger bij de F ) . Gaat 'ie commetaar geven terwijl hij nog NOOIT op een paard/pony heeft gereden . Terwijl ik zelf wel weet wat ik fout doet. Ik zeg dan meestal terug; Ga paardrijden dan . Gevolg dikke ruzie .
idd, maar soms ook wel is met mijn paard! maar ik heb gewoon tegen mijn ouders gezegt dat ik het zelf wel weet, en geen commentaar hoef, ik zie wel wat er op mijn coupon staat, en dan ga ik er met mijn ouders over praten wat ik dan wat beter kan doen.