Hier een wat persoonlijker bericht, in de hoop op herkenning en tips. Ik werk nu al een aantal jaar met paarden -weliswaar nog lang geen profesional

Nu ben ik altijd erg bang om het verkeerd te doen bij de paarden die ik verzorg en rijd. Ik wil hen echt niet verkeerd behandelen, of niet duidelijk naar hen zijn, of slecht rijden, of over hun grenzen gaan, enzovoorts...! Als ik dan terugkom van het rijden oid verval ik al snel in een negatieve flow waarin ik denk aan alles wat verkeerd ging bij het rijden. Ik vind het dan zó vervelend voor het paard, en wil het de volgende keer dan helemaal goed doen!
Gelukkig krijg ik tegenwoordig les, wat mij technisch al heel veel helpt! Het onzekere gevoel echter zit er nog. Zodra mijn instructrice er niet meer is, slaat dat toe.
Herkent iemand dut? Heeft iemand tips? Kan iemand mij meer vertellen over de werkelijke invloed die ik zodoende op mijn paard heb?
Wat mij bijvoorbeeld hielp: het besef dat een paard je onduidelijkheden niet als ‘fout’ ziet, maar simpelweg als ‘onduidelijk’. Dat het je niet snapt, betekent niet direct dat het paard dat op jou persoonlijk als ‘fout’ betrekt.
Ik hoop op fijne reacties! Bedankt!