Zonnetje81 schreef:Voor mij is de overweging zo gegaan:
Ik ben zelf bij een kalverslachterij geweest tijdens mijn opleiding aan een agrarische school en heb bij het destruciebedrijf gewerkt.
Voor slacht:
- Paard loopt naar binnen en pang is meteen dood.
- Paard wordt ter plekke netjes uit elkaar gesneden en verwerkt.
Tegen spuiten:
- Paard wordt geconfronteerd met een dierenarts (sommige reageren daar erg op)
- Een paard GOED afspuiten schijnt erg moeilijk te zijn.....
- Paard wordt geconfronteerd met het val gevoel waar ze tegen kunnen vechten.
- Paard moet dan verplaatst worden, slepen over de grond.
- Paard wordt door rendac in te wagen getakeld en geploft.
- Paard wordt op de grote hoop bij rendac neergeknalt (ook bij individueel transport).
- De verwerking zelf heb ik geen moeite mee.
Ik heb er een 'humaner' gevoel bij en je wordt minder geconfronteerd met de situatie na zijn dood.
Ik ben van mening dat slachten minder stressvol is. Daar is geen tijd voor, hij is meteen weg.
Daar zijn net zo goed kanttekeningen bij te plaatsen.
-Paard moet vervoerd worden, niet bij alle gaat dat zonder stress.
- Paard is misschien wel zo ziek dat staan op een trailer ook een niet humane reis word.
-Paard word geconfronteerd met vreemde omgeving.
-paard word geconfronteerd met vreemde man die bij zijn hoofd wat wil doen.
Paard knal hersendood neer, hopen we, maar is pas dood als het hart ook echt stopt na verbloeding, helemaal weten wat ze meekrijgen doen we ook niet.
-voor consumptie word hij verwerkt, maar als dat niet meer mag door medicijnen:
- Paard wordt door rendac in te wagen getakeld en geploft.
- Paard wordt op de grote hoop bij rendac neergeknalt