Het kan goed zijn dat je paard idd niet tegen drukte en lawaai kan. Wij hebben er ook zo eentje. Onze vorige stal had een manege-gedeelte en als er lessen waren, dan was er de hele dag door drukte en lawaai voor en rond zijn stal. De manegepaarden werden vastgezet aan de stallen van de pensionpaarden om gepoetst en gezadeld te worden, er was geen opzadelruimte. Ons paard werd er verschrikkelijk neurotisch van, vooral op zaterdag als er de hele dag door lessen waren, dan was er geen land met hem te bezeilen. Ik ging dan het liefst de hele dag met hem het bos in. Op zondag waren er geen lessen, hooguit eens een buitenrit. Dan was het rustig op stal en dan was het een totaal ander paard. En hij was toch al 11 jaar toen hij daar stond, je zou zeggen dat hij wel wat gewend was.
Nu staat hij op een pensionstal. Bij zijn box is rust, opzadelen gebeurt in de opzadelruimte en er lopen geen gillende kinderen rond. Een stuk rustiger voor hem en voor ons. Hij kan nog steeds narrig doen als het lawaaiig is, maar het is een heel stuk beter dan op die manege en hij voelt zich weer fijn.
Je zou het nog even kunnen aankijken, misschien went je paard eraan. Maar ik denk dat je er sowieso goed aan doet om te kiezen voor het welzijn van je paard: eerst eens met de staleigenaresse om tafel gaan zitten en je probleem bespreken, en als er geen verandering mogelijk is, dan toch op zoek gaan naar een rustiger plekje voor je paard. Dit is niet iets waarbij je je paard kunt 'dwingen' met de situatie om te gaan. Die van ons werd op een gegeven moment mager en had bijna chronische mok en rotstraal, wat binnen de kortste keren over was toen we naar een andere stal waren verhuisd. Waarschijnlijk toch uitingen van stress.
Succes!