Wat is er nou mooier dan 's avonds op je paard te rijden, terwijl de zon langzaam wegzakt en er een zachte wind waait. Om je heen is er niets dan rust, behalve het geluid van dieren in de verte. De andere paarden die af en toe hinneken uit de stal... de lammetjes in de wei naast de bak die rennen en bokken en drinken bij hun moeders terwijl hun staartjes kwispelen...de koeien die in de verte zachtjes loeien...eenden die kwaken...
Je paard dat lekker sjouwt door de bak, af en toe op kijkt als ze het gehinnik van de anderen hoort, dat tevreden op het bit kauwt. Dat bijna wel de oude lijkt, hoewel je weet dat je daar niet op mag rekenen. Dat zo fijn loopt dat het lijkt alsof je weer Z dressuur rijdt, net als 'vroeger'...
Je ziet de uitgestrekte weilanden voor je liggen, en je weet, dat je daar binnenkort in rengalop over heen mag gaan, helemaal naar achteren en weer terug. Zo hard, dat de tranen over je gezicht rollen...
Deze boerderij is echt geweldig...elke dag hebben ze wel iets nieuws bedacht om het makkelijker voor ons te maken... een tuinslang die aan de muur hangt om de benen af te spuiten, een ring aan de muur waar we de paarden kunnen vastzetten, een rek voor de hooivork, bezem en schep, een draad dat rechtstreeks naar de wei is gespannen zodat de paarden los naar de wei kunnen lopen, een pomp in de wei zodat ze niet uit de sloot hoeven drinken...
Fijne mensen die meedenken en nog goedkope stalling ook. Zoiets heb ik nog nooit meegemaakt. Ook al is het maar voor tijdelijk, aangezien ik naar Breukelen wil, deze stal is een lot uit de loterij...
Er is volle maan en als ik weg rij van stal, nadat ik de paarden heb gevoerd en ze tevreden hoor knabbelen op hun hooi, krijg ik opeens een heel apart, gelukkig gevoel...