Geplaatst 
wat heb ik me klote en machteloos gevoelt die avond...
ik zag dat afkur zoveel pijn had... al 2 dagen... en ik voelde het aankomen dat dit zou gebeuren..
ik kan me alles nog precies herinneren... wat iedereen zei en wat er allemaal gebeurde...
ik mis afkur zo ontzettend erg...
ik vind het ook heel moeilijk om `savonds op de stal te komen waar hij stond...
gelukkig vind ik het niet meer moeilijk om paard te rijden... ik heb na afkur zijn dood 3 maanden niet gereden... toen heb ik de eerste keer op total gereden, het paard van laura (lautjuh85) ik vond het wel moeilijk... daarna ben ik weer begonnen met rijden op de manege(waar ik reed voordat ik afkur kreeg) dat heb ik een aantal keer gedaan maar ik ben er toen helemaal mee gestopt... ik vond het niet leuk meer... ik kon er niet meer van genieten...
ik rij nu af en toe (omdat ik geen eigen verzorgpaard heb mag ik soms op het paard van een vriendin van mij) ik merk nu wel dat ik het heel erg mis en dat ik wel weer toe ben aan paardrijden...
maar ik weet wel... dat gevoel dat je hebt als je paard is overleden... het vercheurd je helemaal..... dat gemis...
R.I.P Afkur
