En dan wel in 1 rit! In totaal 7x!!!
Sjonge jonge jonge, Isolda is weer helemaal terug, met al haar oude trucjes, die ze dit keer alleen verbeterd heeft!
Het achteruit in de sloot lopen is wel heel lang geleden, maar ze heeft er kenbaar goed over nagedacht, want het ging heel goed.
Zodra ze naar haar zin iets te ver van Udinde weg gaat, gooit ze haar hele lichaam op de rem. Daarna loopt ze door al mijn hulpen heen, zijwaarts want vooruit kanniet, want ik houd haar tegen met de teugels. Dit om te voorkomen dat ze in sprint terug naar de wei gaat. Ze loopt dus zijwaarts naar de sloot, en draait zich dan op het randje om. Ze hoopt hiermee te bereiken, dat ik bang ben om iets te doen, omdat we anders in de sloot vallen. Niet bang, dus in de sloot beland. 5x uitgegleden dus er niet echt in. En 2x met de hele achterhand in de sloot. Ze kon er maar net op haar voorbenen uitkrabbelen. Toen heb ikhet maar even opgegeven en ben afgestapt. Op zich geeft het niet zo dat ze in de sloot komt, maar ikben toch wel bang dat ze haar evenwicht verliest ofzo.
Ben dus maar aan de hand verder gegaan en zo mijnrondje afgemaakt. Zweten geblazen met een heet en springerig paard aan de hand!
Was nog een heel eind lopen, dat stuk wat ik in gedachten had!
Bij het land er weer opgeklommen en nog eens geprobeerd, alleen dan de rit andersom. Daar zijn minder sloten...
Ik heb wel een paar keer in de sloot gezeten in mijn leven, maar zo vaak op 1 dag nog nooit!
Wat zou je er trouwens aan kunnen doen. Isolda loopt over haar schouder weg en dreunt op dat moment door alle hulpen heen. Ik geef vaak een schopje met mijn been, helpt wel iets, maar niet genoeg. Met de zweep een dreun geven is iets te link, ivm steigeren. Geeft op zich niets, maar ikben dus altijd op het randje van een sloot bij deze grappen en grollen van mijn meisje!
Ik voelde me vandaag best een beetje schuldig want ik zat behoorlijk in haar mond. Maar ja, wat moet ik dan? Zij walst op het moment echt overal doorheen!
Verder is ze heel braaf hoor, geen slecht woord over mijn meisje. Ik was heel trots op haar, ze heeft zich verder keurig gedragen. 1x tje een klein beetje aande haal geslagen, maar na een paar meter was het al voorbij.
En mijn Udinniemeissie was al zo'n knappert! Die stond lekker aan haar touw en toen wij onderweg waren, stond zij lekker grasjes te eten zei mijn vader. Grote meid wordt ze al hoor!
(ohjee, wat een boel getiept.... was het te lezen?)