Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Elisa2 schreef:Als ze schrikken en ze willen daarbij op mij springen of over mij heen lopen krijgen ze gewoon een tik, want mijn ruimte is mijn ruimte ongeacht wat er gebeurd. Dat is ook wat een goede leider zou doen, daarnaast haal je ze ook uit het gedrag. Ik hoef ook geen kopstoten als ze opgewonden zijn.
Het is natuurlijk fijn als je zelf nooit gevaarlijke situaties hebt meegemaakt met een schrikkend paard, dat zegt dan wellicht ook voldoende over de ervaring.
Het is precies wat Denise zegt, zo zacht als kan en zo hard als het moet als het noodzakelijk is.
denisesilver schreef:Wat betreft geheel on topic op het artikel. Ik vraag me werkelijk af of een paard op die manier denkt. Oh die vent op mijn rug verveelt mijn, doet mij misschien wel een beetje pijn, laat ik maar over die hindernis springen. Ik denk dat iemand zo kundig (als dat hij zichzelf vindt), ook met normaal gelijk aanrijden op de hindernis, het paard eroverheen had gescheept. Blijf het een vreemde benadering vinden van het probleem.
superpony schreef:Elisa2 schreef:Als ze schrikken en ze willen daarbij op mij springen of over mij heen lopen krijgen ze gewoon een tik, want mijn ruimte is mijn ruimte ongeacht wat er gebeurd. Dat is ook wat een goede leider zou doen, daarnaast haal je ze ook uit het gedrag. Ik hoef ook geen kopstoten als ze opgewonden zijn.
Het is natuurlijk fijn als je zelf nooit gevaarlijke situaties hebt meegemaakt met een schrikkend paard, dat zegt dan wellicht ook voldoende over de ervaring.
Het is precies wat Denise zegt, zo zacht als kan en zo hard als het moet als het noodzakelijk is.
Ach kom op, je zoekt altijd wat..........
Het zegt meer over de basis opvoeding van paarden als ze op je springen.
En een goede leider tikt helemaal niet als ze schrikken en te dicht op elkaar komen. Dat zie je vooral als maar een deel schrikt bijvoorbeeld. En dan komt er vaak wel een waarschuwing, maar 99% van de tijd tikt een paard niet gelijk naar een ander paard zonder waarschuwing of echte reden. Schrikken is natuurlijk gedrag en daarvoor straffen ze elkaar niet.
En echt iedereen met paarden heeft er weleens tussen gestaan of wat meegemaakt. Maar ervaren mensen kunnen ook situaties voorkomen of zien aankomen............
Maar een paard springt normaal niet op je. Ik zie ze wel zelfs tijdens het schrikken nog alle moeite doen om elkaar niet zinloos te raken, of bijv een ander dier, een boom etc.
superpony schreef:Elisa2 schreef:Als ze schrikken en ze willen daarbij op mij springen of over mij heen lopen krijgen ze gewoon een tik, want mijn ruimte is mijn ruimte ongeacht wat er gebeurd. Dat is ook wat een goede leider zou doen, daarnaast haal je ze ook uit het gedrag. Ik hoef ook geen kopstoten als ze opgewonden zijn.
Het is natuurlijk fijn als je zelf nooit gevaarlijke situaties hebt meegemaakt met een schrikkend paard, dat zegt dan wellicht ook voldoende over de ervaring.
Het is precies wat Denise zegt, zo zacht als kan en zo hard als het moet als het noodzakelijk is.
Ach kom op, je zoekt altijd wat..........
Het zegt meer over de basis opvoeding van paarden als ze op je springen.
En een goede leider tikt helemaal niet als ze schrikken en te dicht op elkaar komen. Dat zie je vooral als maar een deel schrikt bijvoorbeeld. En dan komt er vaak wel een waarschuwing, maar 99% van de tijd tikt een paard niet gelijk naar een ander paard zonder waarschuwing of echte reden. Schrikken is natuurlijk gedrag en daarvoor straffen ze elkaar niet.
En echt iedereen met paarden heeft er weleens tussen gestaan of wat meegemaakt. Maar ervaren mensen kunnen ook situaties voorkomen of zien aankomen............
Maar een paard springt normaal niet op je. Ik zie ze wel zelfs tijdens het schrikken nog alle moeite doen om elkaar niet zinloos te raken, of bijv een ander dier, een boom etc.
Ayasha schreef:Maar ze zitten niet in een natuurlijke situatie. Vaak zijn ze beperkt in hun beweging. Vorige week liep ik met twee jonge paarden door de paddock naar de stal. We doen dit elke dag, vorige week was er iets, geen ide wat. Beide paarden schrikken. Ik ben gewond aan mijn hand dus ik laat ze los gezien ze toch nergens heen konden behalve de weide. Maar reken maar dat het nipt was om niet tussen ze te zitten. Ze ontweken inderdaad elkaar.ik was in dat moment van paniek niet hun prioriteit. Mijn paard sprong van me weg maar het andere dier dat hier staat van iemand anders had echt díe prioriteit niet.
Ik mis vaak wel de realiteit van elke dag met meerdere paarden werken die je niet altijd zelf opgevoed hebt in dit soort topics. Hel recent nog in een eigen topic…
superpony schreef:Ayasha schreef:Maar ze zitten niet in een natuurlijke situatie. Vaak zijn ze beperkt in hun beweging. Vorige week liep ik met twee jonge paarden door de paddock naar de stal. We doen dit elke dag, vorige week was er iets, geen ide wat. Beide paarden schrikken. Ik ben gewond aan mijn hand dus ik laat ze los gezien ze toch nergens heen konden behalve de weide. Maar reken maar dat het nipt was om niet tussen ze te zitten. Ze ontweken inderdaad elkaar.ik was in dat moment van paniek niet hun prioriteit. Mijn paard sprong van me weg maar het andere dier dat hier staat van iemand anders had echt díe prioriteit niet.
Ik mis vaak wel de realiteit van elke dag met meerdere paarden werken die je niet altijd zelf opgevoed hebt in dit soort topics. Hel recent nog in een eigen topic…
Welk eigen topic?
Ik heb hier niet alles vanaf veulen hoor. En door de jaren heen ook paarden gehad die echt basis opvoeding miste.
En veel les gegeven waar je toch nog meer problemen van alledag tegenkomt bij mensen. Maar juist dan zie je wel wat in de basis mist en wat mensen al jaren wordt aangeleerd en wijsgemaakt.
Ik snap de schrikreactie je beschrijft en zal spannend zijn, maar zoals je zegt, ontweken ze je wel. Net als ze 99% van de tijd elkaar ook gewoon ontwijken.
Dat er soms iets kapot gaat door de beperkte ruimte is wel logisch. Maar als paarden genoeg ruimte en uitwijkmogelijkheden hebben En hun omgeving goed kennen, valt dat vaak ook weer mee.
Maar goed, de paarden roepen.........
superpony schreef:Elisa2 schreef:Paarden kunnen heel goed op je springen zodra ze schrikken of in paniek raken. Ligt echt geheel aan het type paard.
Als jouw theorie zou kloppen dan zouden er ook nooit paarden verongelukken die schrikken, in paniek raken en dan vol ergens in of tegenaan lopen...was het maar zo mooi.
Maar als jij wilt geloven dat zulke dingen aan basis opvoeding liggen. Helemaal prima..zegt genoeg.
Kijk, en het is gewoon zielig dat je dat laatste zinnetje moet gebruiken. Het zegt helemaal niks.
Elk paard schrikt anders en dat staat echt los van ras, maat, geslacht.
Dit zegt alleen genoeg dat je zelf heel weinig ervaring hebt in echte kuddes lezen en begrijpen. Je weet alleen wat je hebt geleerd of nu de laatste jaren van internet haalt.
En het zijn altijd dezelfde smoesjes die mensen gebruiken voor hun eigen onkunde. En die worden vaak ook nog algemeen geaccepteerd, want zo zijn er meerdere en gelijke zoeken elkaar. Dat is makkelijker dan echt leren en ontwikkelen.
Als jouw eigen paarden zo reageren, zegt dat inderdaad genoeg aan je basis opvoeding. Of je moet meer tijd met ze doorbrengen. Zo belangrijk is Bokt niet.
denisesilver schreef:Ook jij maakt fouten, superpony. Geloof het of niet. Dat Elisa dat laatste zinnetje plaatst is jammer, dat jij er nog een persoonlijke aanval bovenop doet helemaal. “Dit soort” topics moeten altijd uitmonden op zoiets.
De een doet iets op zijn manier, de ander op een andere manier. Zolang daar geen lichamelijk of mentaal letsel mee gemoeid is, hoor je mij niet. Dat is inclusief een corrigerende tik wanneer nodig.
Wat Ayasha zegt helemaal mee eens. De meeste mensen hebben niet de luxe een paard van geboorte af aan mee te maken. Sommige zijn zo idioot een verwaarloosde pony te kopen, die nog veel uitleg nodig heeft. En dat gebeurt zeker 1 op 1, maar de dagelijkse zaken gaan gewoon door, en dan kunnen er voorvallen zijn waarbij eenmalig harder dan gewild ingegrepen moet worden voor lijf behoud. Zulke dingen kunnen ook voorvallen met paarden die je al jaren kent en fantastisch zijn opgevoed. Je kan paarden nog zo goed lezen, maar iedereen mist weleens een signaal. Zelfs paarden missen soms signalen van elkaar. Iedereen maakt fouten. Dat geeft niet, als je maar zelfreflectie toont, en je hand in eigen boezem steekt in plaats van een vinger te wijzen naar wie dan ook.
Gini schreef:Onterecht en overbodig zou ik de tik niet noemen. Je zou wel - puur filosofisch en achteraf pratend natuurlijk - je kunnen afvragen of die tik echt absoluut de enige tool was die het gewenste resultaat oplevert. Waarmee ik de tik in kwestie niet veroordeel, laat ik dat duidelijk stellen.