Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-10-19 09:10

Geplaatst: 04-10-19 09:10

Is dat die schimmel die je een jaartje hebt? Indien ja, dan denk ik dat je met goed les nog een aardig stuk kunt komen, die zit prima in elkaar.
Of gaat het om een ander paard?
Die schimmel is waarschijnlijk ook geen probleem om te verkopen, vraag is of je daar een betere voor terug kunt kopen.
Ik zou eerst eens goed kijken wat je uit kunt geven en of je daar daadwerkelijk een sportpaard van kan kopen.

**Geplaatst**: 04-10-19 09:13

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 04-10-19 09:13

Mijn advies is: of pas je doelen aan aan het paard, ga inderdaad voor een andere tak van sport Working Equitation werd al genoemd en is erg leuk bijvoorbeeld. Zodat jullie er beiden gelukkig van worden/ blijven.

Of als je ambities echt in de springsport liggen verkoop hem dan en koop een springgefokt dier, maar denk dan wat beter na over de aankoop.

**Geplaatst**: 04-10-19 09:14

Geplaatst: 04-10-19 09:14

Heb je al eens op Facebook gekeken bij de De paarden detective? Lijkt me goed om die pagina te volgen voor twijfelende paardenverkopers..
(niet vervelend bedoeld)

**Geplaatst**: 04-10-19 09:45

Geplaatst: 04-10-19 09:45

Ninx schreef:
Lindsey_99 schreef:
Het klinkt l*llig, maar zo is het inderdaad wel... Ik vind het heerlijk als ik 's ochtends begroet wordt met een nicker, en verbind daar mijn eigen waardes aan, maar het gaat hem er eigenlijk alleen maar om dat ik hem van vers hooi voorzie... en dat hij zo braaf is, komt omdat we elkaar precies begrijpen. Een ho, euh, of klakje en hij snapt wat ik wil; die communicatie hebben we samen afgesproken met veel brokjes.
Stel je vindt een andere baas die hem goed behandeld, hem een goed leven kan bieden en hem niet overvraagt; dan is het even wennen, maar schikt een paard zich weer vrij snel in de nieuwe rol. Zo zijn ze nu eenmaal, de ene wat makkelijker dan de andere, maar zo gaat het nu eenmaal.
Ik heb nu twee shetjes, snoesjes, waarvan eentje te leen; het paardje weet echt niet dat ze straks terug mag, ze zijn helemaal thuis op de nieuwe plek...

Zo ERVAAR jij het, zo IS het niet.....

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de emoties van dieren heel wat complexer zijn dan wij weten.
Dat niet iedereen een diepgaande band ervaart of echt connectie maakt op die manier, betekent niet dat het niet zo is.
Dat is jouw persoonlijke beleving, en dat is uiteraard helemaal prima.

Mee eens met Ninx. Zelfs volgens mijn nuchtere oudere veearts hebben paarden wel degelijk een emotioneel leven.Het zijn geen robots en ik vind ze trouwer dan mensen. Maar,dat wil niet zeggen dat je je paard niet mag verkopen als je de juiste klik niet meer hebt. Het kan zelfs ook voor het paard goed zijn als hij elders meer op zijn plek is.Ik zou als paard niet blij zijn als ik steeds moest springen terwijl ik dat eigenlijk niet kan.

**Geplaatst**: 04-10-19 10:02

Geplaatst: 04-10-19 10:02

Ik ga volledig mee met de post van Elisa. Ik begrijp niet zo goed waarom je bij een Fries-kruising bent gaan kijken als je een springpaard zoekt. Niets ten nadele van Friezen, maar het zijn gemiddeld gesproken geen springpaarden.

Dat gezegd hebbende: ik ken meerdere Fries x warmbloed kruisingen die het meer dan leuk doen tussen de witte hekjes (lees: dressuur). Ze hebben vaak van zichzelf al veel front en knieheffing in beweging, en dat scoort nou eenmaal in de dressuurring. En je zal ook niet de eerste “springruiter” zijn die tussen de witte hekjes terecht komt vanwege een paard met beperkte springaanleg.

**Geplaatst**: 04-10-19 10:13

Geplaatst: 04-10-19 10:13

Je paard verdient een baasje die er helemaal dol op is en die niet steeds teleurgesteld is in hem of iets van hem wil wat hij niet kan bieden. En jij verdient ook een paard waar je echt gek mee bent.
Als samenwerken steeds teleurstelling of frustratie oplevert zou ik een ander paard zoeken, dat is voor jullie beiden waarschijnlijk prettiger.

Ik zou in het vervolg wel een stuk kritischer zijn als je een paard gaat zoeken; ga alleen kijken bij een paard dat aan je doelstellingen voldoet, dan wordt je ook niet verliefd op het ‘verkeerde’ paard.

**Geplaatst**: 04-10-19 10:19

Geplaatst: 04-10-19 10:19

Dat paarden emoties herkennen is iets anders dan dat ze zelf emoties hebben. Paarden kennen geen spijt, teleurstelling of angst voor morgen. Het toekennen van menselijke emoties aan paarden wordt veel gedaan maar het kost je alleen maar geld. Vaak omdat er veel te lang wordt doorgedokterd en er duizenden euro’s ingaan omdat het ‘jouw liefde’ is en je er alles aan wilt doen zodat hij misschien nog in de wei kan lopen en je maandelijks geld blijft kosten. Ieder zijn eigen keuzes en als je het geld hebt, waarom niet natuurlijk.
Maar paarden hebben hele basale emoties. Tuurlijk herkennen ze mensen. Maar ze vinden andere mensen ook lief als deze ze eten geven en goed voor ze zorgen. Mensen blijven bij andere mensen ondanks dat ze soms slecht behandeld worden, soms zelfs mishandeld. Uit liefde en trouw en ‘morgen wordt het vast beter’ blijven mensen bij een ander. Een paard blijft echt niet bij je als hij de keuze heeft tussen jou zonder gras en een groen weiland verderop. Hij zal zo weglopen naar het weiland als hij eenmaal honger krijgt. Je kan en mag paarden niet met mensen vergelijken. Het is egoïstisch te denken dat jij de enige goede eigenaar bent voor een paard. Als jij hem niet meer kan geven wat hij nodig heeft is hij niet gelukkig. En is hij dus beter af ergens anders.

**Geplaatst**: 04-10-19 10:24

Geplaatst: 04-10-19 10:24

Suzanne F. schreef:
Dat paarden emoties herkennen is iets anders dan dat ze zelf emoties hebben. Paarden kennen geen spijt, teleurstelling of angst voor morgen. Het toekennen van menselijke emoties aan paarden wordt veel gedaan maar het kost je alleen maar geld. Vaak omdat er veel te lang wordt doorgedokterd en er duizenden euro’s ingaan omdat het ‘jouw liefde’ is en je er alles aan wilt doen zodat hij misschien nog in de wei kan lopen en je maandelijks geld blijft kosten. Ieder zijn eigen keuzes en als je het geld hebt, waarom niet natuurlijk.
Maar paarden hebben hele basale emoties. Tuurlijk herkennen ze mensen. Maar ze vinden andere mensen ook lief als deze ze eten geven en goed voor ze zorgen. Mensen blijven bij andere mensen ondanks dat ze soms slecht behandeld worden, soms zelfs mishandeld. Uit liefde en trouw en ‘morgen wordt het vast beter’ blijven mensen bij een ander. Een paard blijft echt niet bij je als hij de keuze heeft tussen jou zonder gras en een groen weiland verderop. Hij zal zo weglopen naar het weiland als hij eenmaal honger krijgt. Je kan en mag paarden niet met mensen vergelijken. Het is egoïstisch te denken dat jij de enige goede eigenaar bent voor een paard. Als jij hem niet meer kan geven wat hij nodig heeft is hij niet gelukkig. En is hij dus beter af ergens anders.

Nogmaals: dat is iets dat jij concludeert op basis van eigen bevindingen. Of het 'waar' is, is iets volstrekt anders.

Met de laatste dikgedrukte zin ben ik het eens.

**Geplaatst**: 04-10-19 11:07

Geplaatst: 04-10-19 11:07

Ninx schreef:
Suzanne F. schreef:
Dat paarden emoties herkennen is iets anders dan dat ze zelf emoties hebben. Paarden kennen geen spijt, teleurstelling of angst voor morgen. Het toekennen van menselijke emoties aan paarden wordt veel gedaan maar het kost je alleen maar geld. Vaak omdat er veel te lang wordt doorgedokterd en er duizenden euro’s ingaan omdat het ‘jouw liefde’ is en je er alles aan wilt doen zodat hij misschien nog in de wei kan lopen en je maandelijks geld blijft kosten. Ieder zijn eigen keuzes en als je het geld hebt, waarom niet natuurlijk.
Maar paarden hebben hele basale emoties. Tuurlijk herkennen ze mensen. Maar ze vinden andere mensen ook lief als deze ze eten geven en goed voor ze zorgen. Mensen blijven bij andere mensen ondanks dat ze soms slecht behandeld worden, soms zelfs mishandeld. Uit liefde en trouw en ‘morgen wordt het vast beter’ blijven mensen bij een ander. Een paard blijft echt niet bij je als hij de keuze heeft tussen jou zonder gras en een groen weiland verderop. Hij zal zo weglopen naar het weiland als hij eenmaal honger krijgt. Je kan en mag paarden niet met mensen vergelijken. Het is egoïstisch te denken dat jij de enige goede eigenaar bent voor een paard. Als jij hem niet meer kan geven wat hij nodig heeft is hij niet gelukkig. En is hij dus beter af ergens anders.

Nogmaals: dat is iets dat jij concludeert op basis van eigen bevindingen. Of het 'waar' is, is iets volstrekt anders.

Met de laatste dikgedrukte zin ben ik het eens.

weer met Ninx eens!

**Geplaatst**: 04-10-19 11:13

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 04-10-19 11:13

Als jij niet gelukkig bent met je paard dan is je paard ook niet gelukkig met jou, je bent geen team.
Verkoop het paard aan iemand die er blij mee is en koop zelf een paard waar je wel gelukkig van wordt.
Een paard onderhouden is te duur om er geen plezier aan te beleven. Jij wordt ook weer vriendjes met een paard, je paard wordt gelukkig met een ander baasje (wees zorgvuldig met verkopen).

Mijn eerste paard heb ik verkocht omdat ik er niet gelukkig meer mee was aan iemand die helemaal blij was met hem. Heb andere kopers afgewezen omdat ik die niet vond passen bij hem. Paard was blij, hij wilde me drie dagen later al niet meer begroeten toen ik kwam kijken waar hij was terecht gekomen.
Heb daarna een paard gekocht die ik heb gehad tot zijn dood, nu weer een paard waar ik samen oud mee ga worden.

**Geplaatst**: 04-10-19 11:18

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 04-10-19 11:18

Ik heb het andersom gehad: ik had een onwijs getalenteerd paard... waar ik NIET mee kon werken. Onder het zadel wel, begrijp me niet verkeerd. Maar zodra we naast elkaar stonden, was het oorlog. En dat werd gevaarlijk.
Ik heb hem verkocht toen hij mijn arm uit de kom trok - en dat was niet de eerste blessure die ik van hem had.

Daarna ben ik op zoek gegaan naar een karakter dat me aansprak. Period.
Van mijn paint ben ik dus op een haflinger uitgekomen. En van western rijden trainen we nu klassiek dressuurmatig en working equitation. En ik ben zó gelukkig met dit paard. Ze is van nature natuurlijk wat minder showy, maar ze WIL wel alles voor me doen.

Onderschat dus écht het belang van karakter niet, en vraag je af of karakter voor jou belangrijker is dan sport. Is sport het belangrijkste, wil je dan een concessie doen op de klik/ band?

Ik kan enkel voor mezelf spreken: de klik en band zijn voor mij echt het belangrijkste. Ik kan nu weer genieten van mijn paard en dat kon ik met mijn vorige niet. Die is naar een fanatieke sportruiter gegaan en heeft zich niet onverdienstelijk gepresenteerd in de team penning. Paard blij, ik blij, en nieuwe eigenaar blij...

**Geplaatst**: 04-10-19 11:22

Geplaatst: 04-10-19 11:22

In jouw profiel staat dat je 15 jaar bent, wat vinden je ouders hiervan? Zijn die bereid om een echt sportpaard voor jou te kopen als deze weg is? Daar hangt wel een ander prijskaartje aan. Ik denk dat je het eerst eens met hun moet overleggen.

**Geplaatst**: 04-10-19 12:10

Geplaatst: 04-10-19 12:10

Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje... Meelezen van dit topic heeft me al best wat laten realizeren maar ik weet nog steeds niet wat ik moet doen.

Momenteel ben ik bezig met mijn examenjaar van vwo. Hierna ga ik studeren in een andere stad (en waarschijnlijk op kamers) dus dan hou ik niet veel vrije tijd meer over.

Ik heb nu bijna 2 jaar een eigen pony. Ik vind hem (meestal) hartstikke lief, maar hij en ik zijn eigenlijk geen goede combinatie. Dit heb ik de afgelopen jaren gemerkt door hoe vaak ik gefrustreerd raakte als het niet ging zoals ik wou, zowel met rijden als op de grond.

Mijn pony is heel dominant, ik juist niet. In het begin moest ik echt leren hiermee om te gaan en het gaat nu al wel stukken beter. Tijdens het wandelen wordt hij zo sterk dat hij eerder met mij aan de wandel gaat. Met dresssuurmatig rijden botst het soms heel erg, en soms gaat het juist super. Het springen ging aan het begin meer dan poedersuiker. Hier zijn we inmiddels doorheen en nu springt hij thuis eigenlijk best fijn (al zijn er nog steeds momenten dat hij alles weigert).

Ik wilde eigenlijk een eigen pony om mee te kunnen doen aan spring- en crosswedstrijden. Je raadt het al, dit is nooit gelukt. Vorig jaar 1x een oefencross gedaan en 1x een tripalon. Beide keren weigerde mijn pony werkelijk alles. Wel had ik ervaren dat de cross echt is wat ik wil, ik vond het heeerlijk. Afgelopen maand weer een tripalon gedaan (dit keer samen met twee anderen) en die ging stukken beter. Helaas, paar dagen later leek hij ineens spierbevangen. Dit was hij gelukkig toch niet, maar wel zo stijf waardoor we opnieuw moesten opbouwen. Hierdoor heb ik de ADT gemist, waar ik super verdrietig over ben geweest.
Dit gebeurt nou altijd. Telkens als ik een wedstrijd oid wil doen, is mijn pony niet fit. Maar dat is dus niet alles.
Het klikt gewoon niet tussen ons denk ik. Heb de afgelopen maanden al meerdere keren nagedacht over verkopen maar er zijn dingen die me tegenhouden.

Ik ben namelijk ontzettend bang dat ik hem ga missen. Ik vind het heerlijk om 4 dagen p/week op de manege rond te dwalen. Behalve als ik het druk met school heb maar daar gaat het nu niet om. Door mijn pony sport ik dus ook 4x in de week en dat zou wegvallen als ik hem zou verkopen. Een nieuwe pony weet ik dus niet zo goed omdat ik over grofweg een jaar aan het studeren ben in een andere stad.

Maar moet ik hem nou verkopen of niet? Er is één meisje in mijn rijles die een pony zoekt en zij gaat binnenkort een proefritje op die van mij maken maar ik ben bang dat het niks wordt. Zij is namelijk een beetje hetzelfde als ik en dat past gewoon niet bij deze pony. Daar is hij te dominant en te sterk voor...

Heeft iemand hier nog tips voor mij?

**Geplaatst**: 04-10-19 12:21

Geplaatst: 04-10-19 12:21

Alleen jij kan de juiste keuze maken.

Maar staar je niet blind op die goede springpaarden; wie weet blijkt jouw toekomstige springpaard erg sterk, of schrikt ie van blauwe hindernissen, of heeft ie toch geen goede techniek, ik noem maar wat. Er zal gerust wel iets zijn.
Zou je dan spijt hebben dat je je paardje hebt weggedaan? Of zou je dan lekker verder trainen totdat je nieuwe paard wel meewerkt?
Als je dan spijt zou krijgen dan zou ik dit paard houden.

Wellicht weet je dit al lang, maar hou er ook rekening mee dat een springpaard al gauw qua prijs een stuk hoger ligt dan een fries kruising.

Is het ook een idee te kijken naar andere sporten? Misschien kan je wel met working equitation aan de slag bijvoorbeeld?

**Geplaatst**: 04-10-19 12:34

Geplaatst: 04-10-19 12:34

Prima2Donna schreef:
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje... Meelezen van dit topic heeft me al best wat laten realizeren maar ik weet nog steeds niet wat ik moet doen.

Momenteel ben ik bezig met mijn examenjaar van vwo. Hierna ga ik studeren in een andere stad (en waarschijnlijk op kamers) dus dan hou ik niet veel vrije tijd meer over.

Ik heb nu bijna 2 jaar een eigen pony. Ik vind hem (meestal) hartstikke lief, maar hij en ik zijn eigenlijk geen goede combinatie. Dit heb ik de afgelopen jaren gemerkt door hoe vaak ik gefrustreerd raakte als het niet ging zoals ik wou, zowel met rijden als op de grond.

Mijn pony is heel dominant, ik juist niet. In het begin moest ik echt leren hiermee om te gaan en het gaat nu al wel stukken beter. Tijdens het wandelen wordt hij zo sterk dat hij eerder met mij aan de wandel gaat. Met dresssuurmatig rijden botst het soms heel erg, en soms gaat het juist super. Het springen ging aan het begin meer dan poedersuiker. Hier zijn we inmiddels doorheen en nu springt hij thuis eigenlijk best fijn (al zijn er nog steeds momenten dat hij alles weigert).

Ik wilde eigenlijk een eigen pony om mee te kunnen doen aan spring- en crosswedstrijden. Je raadt het al, dit is nooit gelukt. Vorig jaar 1x een oefencross gedaan en 1x een tripalon. Beide keren weigerde mijn pony werkelijk alles. Wel had ik ervaren dat de cross echt is wat ik wil, ik vond het heeerlijk. Afgelopen maand weer een tripalon gedaan (dit keer samen met twee anderen) en die ging stukken beter. Helaas, paar dagen later leek hij ineens spierbevangen. Dit was hij gelukkig toch niet, maar wel zo stijf waardoor we opnieuw moesten opbouwen. Hierdoor heb ik de ADT gemist, waar ik super verdrietig over ben geweest.
Dit gebeurt nou altijd. Telkens als ik een wedstrijd oid wil doen, is mijn pony niet fit. Maar dat is dus niet alles.
Het klikt gewoon niet tussen ons denk ik. Heb de afgelopen maanden al meerdere keren nagedacht over verkopen maar er zijn dingen die me tegenhouden.

Ik ben namelijk ontzettend bang dat ik hem ga missen. Ik vind het heerlijk om 4 dagen p/week op de manege rond te dwalen. Behalve als ik het druk met school heb maar daar gaat het nu niet om. Door mijn pony sport ik dus ook 4x in de week en dat zou wegvallen als ik hem zou verkopen. Een nieuwe pony weet ik dus niet zo goed omdat ik over grofweg een jaar aan het studeren ben in een andere stad.

Maar moet ik hem nou verkopen of niet? Er is één meisje in mijn rijles die een pony zoekt en zij gaat binnenkort een proefritje op die van mij maken maar ik ben bang dat het niks wordt. Zij is namelijk een beetje hetzelfde als ik en dat past gewoon niet bij deze pony. Daar is hij te dominant en te sterk voor...

Heeft iemand hier nog tips voor mij?

Als jouw pony spierbevangen en niet fit wordt en hindernissen weigert,dan kan hij dit soort werk misschien niet? Misschien passen jullie dan inderdaad niet bij elkaar?Je zou kunnen kijken of het met dat meisje wat hem wil kopen beter gaat,misschien heeft zij andere ambities met rijden die wel bij je pony passen.Als je hem echt wilt verkopen dan zou ik een goede kans grijpen en niet wachten totdat hij bijv. een peesblessure krijgt of iets anders,want dan moet hij zeer lang revalideren voordat hij weer verkoopbaar zou zijn.

**Geplaatst**: 04-10-19 14:43

Geplaatst: 04-10-19 14:43

Amalarab schreef:
Heb je al eens op Facebook gekeken bij de De paarden detective? Lijkt me goed om die pagina te volgen voor twijfelende paardenverkopers..
(niet vervelend bedoeld)

Er zijn wel erg veel mensen die spijt hebben van een verkoop,of steeds nog aan hun verkochte paard blijven denken.Je moet het dus inderdaad wel zeker weten,want verkocht=verkocht en in het algemeen ben je ze dan kwijt.

**Geplaatst**: 04-10-19 16:04

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 04-10-19 16:04

Kijk anders eens of je een springpaard mag trainen van een andere eigenaar. Ik heb ooit mijn eerste paard gekocht van een ruiter met springambities maar die is uiteindelijk nooit verder gekomen en heeft altijd spijt gehad van de verkoop.

**Geplaatst**: 04-10-19 16:27

Geplaatst: 04-10-19 16:27

Jessix schreef:
Kijk anders eens of je een springpaard mag trainen van een andere eigenaar. .

Dit vind ik nu eens het beste advies.

Ik zou je huidig paard verkopen aan iemand die hem gelukkig kan maken.
Vervolgens zou ik aanraden om anderen hun paard te trainen. Van zodra je zelf een zeker niveau hebt, heb je hier nogal snel de kans toe.
Met andere paarden rijden zal je kijk op de verschillende mogelijkheden verbreden, zodat je niet weer de verkeerde koopt. Je zult ook wel ondervinden dat er aan elk paard wel iets schort en ontdekt misschien ook waar jij als ruiter nog moet aan werken.

**Geplaatst**: 04-10-19 21:49

Geplaatst: 04-10-19 21:49

Ninx schreef:
zo ERVAAR jij het, zo IS het niet.....

Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de emoties van dieren heel wat complexer zijn dan wij weten.
Dat niet iedereen een diepgaande band ervaart of echt connectie maakt op die manier, betekent niet dat het niet zo is.
Dat is jouw persoonlijke beleving, en dat is uiteraard helemaal prima.

Wat is? Wetenschappelijk is dat onbewezen. Die diepgaande band komt echt niet vanuit het paard, dat is omdat wij dat willen...Laat een paard paard zijn met soortgenoten en hij heeft geen mensen nodig.
Die band is aangeleerd, en komt niet voort uit een intrinsieke emotie van het paard zich te willen verbinden aan een mens. Dat ze dat wel kunnen, en ook prettig vinden, wil niet zeggen dat ze het ook nodig hebben om gelukkig te zijn. Daarvoor hebben ze soortgenoten nodig, want daarmee hebben ze hun echte gevoelsleven. Bij mensen kunnen ze prima ontspannen zijn, zich fijn voelen maar om daar nou menselijke emoties aan te verbinden...ik kan er geen enkel wetenschappelijk bewijs van ontdekken, en anders wil ik ze graag lezen.

Daarom is het helemaal niet zo verschrikkelijk om een paard wat eigenlijk niet aan de verwachtingen voldoet te verkopen aan iemand anders, mits die er uiteraard goed voor zorgt etc. en weer een band opbouwt. Dat karakters van paard en mens een rol spelen is ook helder. De ene matched beter dan de andere.

Citaat:
Mijn eerste paard heb ik verkocht omdat ik er niet gelukkig meer mee was aan iemand die helemaal blij was met hem. Heb andere kopers afgewezen omdat ik die niet vond passen bij hem. Paard was blij, hij wilde me drie dagen later al niet meer begroeten toen ik kwam kijken waar hij was terecht gekomen.

Overigens heb ik een uitstekende (voor anderen opvallende) vertrouwensband met mijn paard opgebouwd, dat moet ook wel omdat we door stad en land gaan samen. Als dat niet zo zou zijn en hij zou zich niet prettig/veilig voelen bij mij, had ik hem verkocht. Maar ik vermenselijk het niet.

**Geplaatst**: 05-10-19 08:52

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 05-10-19 08:52

Ik heb vorig jaar mijn tinkerruin verkocht omdat ik dacht dat hij niet gelukkig werdt van dressuurwerk... hij kan dan best lastig zijn, dus ik dacht als ik nu een maatje zoek die met hem wil buiten rijden, zoek ik er een voor mij voor t dressuur ding...

Nou misselijk als ik was en de tranen die vloeiden toen ik daadwerkelijk mijn Milan verkocht heb ik het wel doorgezet... hij zou t perfecte leven krijgen was me beloofd, uberchique stal, wei... lekker aan hun huis.

Ik had een kwpn gekocht, mijn droom schimmel. En we zijn lekker aan t werk gegaan.....

Een maand later telefoon... Milan was levensgevaarlijk!! Bokte haar er steeds af, en dan echt rodeo om haar af te krijgen... oke, Miel is de makkelijkste niet... maar dit kon ik me niet zo voorstellen.. ze ging les nemen... t werdt toen nog erger... dus besloten om hem terug te halen, mn hart maakte ergens een sprongetje, ook al schaamde ik me dat miel zo stout was 8)7

Ik kwam op een avond daar aan, in dat oh zo mooie paradijs.... euhhhhh

Mooie stal ja, maar zo koud en kil... negens lag iets wat voer,hooi of stro geweest zou kunnen zijn en miel stond rondjes te draaien in een laag stront!!! De deken kreeg ik niet mee, die deed ze af... ik kreeg de schrik van mn leven.... miel was zeker 100kg kwijt, alles stak uit!!! Maar ze had toch goed gevoerd.. ja ja.. ik heb t geld terug gegeven en zo snel miel op de trailer gezet.. ach wat was ie blij... thuis in een dikke laag stro gezet...en hij heeft 2 dagen liggen slapen....

Een paard zou geen emoties hebben of voelen... maar hij was er dood ongelukkig!!

Ik ging door met mn schimmel, gaf miel de tijd om te " genezen" lichamelijk en geestelijk.... lekker in de wei met zn beste vriendinnetje...
Na een half jaar nam ik hem voor de fun ook eens mee naar de manege, meer voor dochter lief eens te laten hobbelen... mijn man viel t op dat mijn smile die ik op mn gezicht had toen ik weer voor t eerst eropzat enorm was :oo

haha
Maar mijn tijd door de week is beperkt.. en om een heel lang verhaal kort te houden was t voor schimmel beter om iedere dag gereden te worden en is hij verhuisd naar een super lief meisje... zo bang als ik.voor een verkoop was geworden zo goed heeft hij t gekregen.. kwpn en ik gaan gewoon niet zo goed samen -:)

Miel ben ik nu 3x per week aan t rijden, mijn ambitie is was uitgesteld haha.. maar miel is enorm veranderd in die tijd en loopt als een zonnetje... we hebben lol met elkaar en hij gaat ook nog eens lekker vooruit en trainen stilletjes voor t Z $_/-\o_$

Lang verhaal, maar ambitie is niet alles, en bij verkoop kunnen beide partijen dood ongelukkig zijn.... of niet... dat is een gok. Ik heb er veel moeten weg doen na scheiding en alleen die wat bij mn ex staan zijn ongelukkig en verwaarloosd... dus t kan alle kanten op... maar miel was een bijzonder verhaal wat ik toch even wilde meegeven hier..
Sorry voor mijn lange tekst, ik hoop dat je doet wat je hart je ingeeft!

Liefs Mascha

**Geplaatst**: 05-10-19 08:55

Geplaatst: 05-10-19 08:55

Liefde en vriendschap zijn nooit iets wat wetenschappelijk te bewijzen valt.Ook niet als het tussen mensen is.

**Geplaatst**: 05-10-19 10:41

Geplaatst: 05-10-19 10:41

Jessix schreef:
Dat kan je alleen zelf bepalen. Mijn paarden blijven altijd, het zijn mijn maatjes en meer heb ik niet van ze nodig. Ik heb nog niet half het talent wat hun hebben, in ons verhaal ben ik de kneus.

Maar goed, er zijn genoeg mensen met een paard voor de sport of fokkerij of welk ander doel dan ook. Jij moet er gelukkig van worden en waar je gelukkig van wordt weet je zelf het beste. Ik kan je alleen als tip geven om te wachten bij twijfel. Verkopen kan altijd nog.

Eens!

En same here; bij ons ben ik ook de kneus. Heb wel eens gehoord dat het paard zo goed is als je zelf bent. Ik ben niet zo goed

maar houd onvoorwaardelijk van mijn 2 dames en we hebben veel plezier.

Dus TS: als je plezier weg is dan kun je misschien een plekje voor hem zoeken bij iemand die helemaal weg van hem is. Twijfel je nog of je tóch zelf diegene kunt zijn voor hem (want dat verdient hij!), wacht dan nog even. Een verkoop kun je meestal niet terug draaien. Er zijn tig topics te vinden van mensen die wensten dat ze de verkoop van hun maatje ongedaan konden maken.

**Geplaatst**: 05-10-19 11:10

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst: 05-10-19 11:10

@anjali
Dat is dus het gekke. Bij zijn vorige eigenaresse heeft hij met gemak L springen en L cross gelopen. Met mij wil het gewoon niet lukken. Het lijkt alsof hij mij niet genoeg vertrouwd om over de doodenge hindernissen te springen.

Gisteren te horen gekregen dat het meisje die hem uit zou proberen, al een andere lease-pony gevonden heeft -O-

Stel dat ik hem nu verkoop, blijft hij dus niet dichtbij. Zo lastig dit!

Dat van een springpaard trainen vind ik ook een goed advies (voor zowel TS als voor mij). Alleen balen dat bijna iedereen op mijn stal dressuurmiep is en geen bijrijdster nodig heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-10-19 10:19

Re: verkoop ik mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-10-19 10:19

Oke, dus stel ik verkoop
Mijn paardje.
Wat zou dan een goede prijs zijn. Daar heb ik namelijk niet zo veel verstand van.
Het is een kruising Fries die goed dressuurmatig is doorgereden en erg betrouwbaar is. Als hij jou ziet als baas doet hij alles voor je.
Hij kan alleen en samen naar buiten, kan lange lijnen en de beginselen van vrijheidsdressuur.

**Geplaatst**: 06-10-19 10:57

Geplaatst: 06-10-19 10:57

Als je weet dat je paard jou ambities niet bij kan benen dan had de aankoop al niet moeten plaatsvinden. Je ben constant teleurgesteld ondanks dat je van hem houdt en hebt zels spijt van de aankoop. Ik zou sterk aanraden hem te verkopen aan iemand waarvoor hij wel 'genoeg' is, en je zelf lekker één kopen waarbij je niet in de B mee blijft steken.