Geplaatst Ik had alles eens op papier gezet en vond het toch wel heel erg maar ook wel leuk om misschien te delen.
Sommige stallen waren gewoon een slechte keuze en doen zich echt mooier voor dan ze in het echt zijn.
Ik heb niet echt veel noten op de zang maar zo komt het wel over.
Het enige wat ik wil is iedere dag buiten, in de zomer mogen ze in overleg ook snachts buiten, hooi en water.
Verder hou ik van afspraken en moeten deze nagekomen worden, maar over alles is te praten.
Ik zal ook nooit ergens blijven waar ik het niet naar mijn zin heb of waar mijn paard niet op zijn plek is.
Nou ja ik zet het ook eens even hier neer:
-1994 kreeg ik mijn pony Jessica van mijn ouders en zette deze op de pensionstal waar ik al een tijd paardjes van anderen reed.
Alles ging goed tot de pensionhouder een vriendin kreeg, zij maakte de dienst uit en de stallen werden niet meer zo netjes gedaan.
Ook mochten we niet in de rijbak als de vriendin van de pensionhouder in de bak was, ook gebeurde het voeren niet meer zoals eerst er werden zelfs paarden overgeslagen als die vriendin voerde.
Na een tijd toch maar eens op zoek naar een ander plek.
-we konden naar een plek bij mensen thuis, de dochter moest alles regelen en verder stond er alleen hun eigen paard.
Na een tijd was de lol er voor haar vanaf en werd er nauwelijks meer uitgemest ook hooi voeren deden ze liever niet.
Verder was er alleen een paddock, maar hij zou een stuk land aan de overkant gaan kopen om daar wei van te maken.
Ook mocht mijn merrie niet meer op de wei omdat haar ruin op mijn merrie sprong.
-toen naar een andere stal maar daar kon ik niet blijven omdat het te ver was, had ikzelf slecht over nagedacht.
-toen naar een manege, waar alles netjes in een contract werd vastgelegd en het allemaal goed geregeld was, helaas krijgt zo’n stal dan de financiering niet rond en moet sluiten.
Dus weer op zoek.
-Toen naar een stal die uiteindelijk te duur was voor me, ze stond daar 24/7 op een grond natuurgebied maar dat betekende dat ik doordeweeks niks kon na mijn werk in de winter, op stal was gewoon te duur.
-Terug naar de stal die eerst te ver weg was, maar nu had ik een auto, deze stal was betaalbaar en toen was ik tevreden.
Al gauw bleken er wat dingen veranderd, zo werd een paard dat eens binnen moest blijven buiten in weer en wind vast gebonden, geen stro in de stal of heel weinig, paarden bleven snachts buiten ook in de winter.
Voeren deed hij niet en als je eigen voer of een supplement voor je stal zette voerde hij dit ook andere paarden.
Mijn veulen heeft hier diverse malen op de weg gelopen en een keer door de draad gegaan omdat hij ze buiten had gelaten en het veulen in paniek was.
Ik heb het veulen verkocht toen dat ging en ben op zoek gegaan naar iets anders.
-Toen naar een stal waar ook vaak de paarden buiten bleven en als er geen brok was werd er geen brok gevoerd en dan kregen ze als er weer brok was wel een schepje extra, huh.
Hier had ik het eigenlijk wel naar mijn zin en nu blijkt het daar een stuk beter te gaan.
-Toch iets anders gevonden, hier werden gouden bergen beloofd en daar is er nog niet eens van waar gemaakt.
Hij had niet eens hooi bleek later, uitmesten deed hij niet, voer deed hij ook niet en hij wilde mijn honden overrijden.
-Toen naar een stal die verder van huis lag maar waar alles netjes geregeld was, goed voer en toen kreeg ik het aanbod om Jessica bij mijn shet te zetten bij mensen thuis.
-dus daar naartoe, hier had ik alles zelf in de hand. In totaal heb ik hier 9 jaar gestaan met die shet, jessica bijna 3 jaar.
Helaas is de vrouw gestorven en de man kreeg een nieuwe relatie en verkocht alles om bij de vriendin in te wonen en ik moest weer gaan.
-Naar een weitje waar ik samen moest werken met iemand waarmee ik totaal niet op een lijn lag.
Zo liepen haar kinderen de paarden steeds brokken te voeren.
Ze kiepte rustig een halve ton in de wei en zij zag dat niet, ook slingerde alles altijd door de wei, poep ruimen daar piepte ze zich altijd onderuit en water vullen gebeurde ook niet.
We hadden de taken verdeeld zodat je soms eens niks hoefde te doen, maar dit werkte dus echt niet.
-Toen naar een stal waar het in de regel wel goed was, maar ze soms ook erg laks konden zijn met water vullen.
De paddock van de ponys was veel te vol omdat ze geen nee kon zeggen en alles maar liet komen.
Met een dominante merrie en twee hengstjes is mijn pony toen kreupel van de paddock gekomen en nooit meer hersteld en bedankt.
-Toen weer een weitje gevonden want die shet kon daar niet op de paddock blijven, ik wist dat dit tijdelijk was omdat ook dit te koop stond.
Dit was heel onzeker.
-een plek in Duitsland gevonden, hier konden ze 24/7 buiten en dat ging in de zomer prima maar in de winter was de shet weer bevangen.
De sneeuw en vocht waren teveel voor hem en de dierenarts adviseerde een stalletje voor hem.
Ik wilde dit eerst niet want dat betekende weer verhuizen.
-Heb een plek gevonden waar de pony een stal kreeg en zienderogen opknapte, maar helaas wel 50 km van huis, hier sta ik nog steeds en de bedoeling was nooit meer te verhuizen.
-Tot zich van de week een optie voordeed die ik niet af kon slaan.
Een plek bij mensen thuis waar ik alleen sta en maar 7 km van huis dus eind augustus hoop ik de laatste keer te verhuizen.
Ik ben geen heilige en ik zal vast ook mijn fouten hebben, maar ik word zo moe van al die beloftes en niks word naagekomen.
Nu ga ik dus weer verhuizen dichter bij huis, waar ik me erg op verheug en toch is er een soort achterdocht.
Wat zal het addertje zijn.
Ik weet nu wat ik heb en de enigste reden dat ik ga verhuizen is om de reistijd.
Ik sta nu 50km van huis en dan staan ze op 7km afstand.
Ook voel ik me schuldig vooral tegenover mijn grote paard die inmiddels 20 jaar is, die als een zigeunerpaard overal mee naartoe is gegaan.
Misschien omdat sommige keuzes toch niet zo doordacht waren.
vanaf mijn 16e betaal ik mijn paarden zelf en maakte ik deze keuzes dus ook.
Het voordeel is wel dat ze hierdoor heel gemakkelijk is, maar nu wil ik toch echt vastigheid.
Ik wilde dit gewoon even kwijt en misschien zijn er meer mensen met veel plekken.
Ennuuuuhhh willen jullie duimen dat de keuze die ik nu hebt gemaakt een goede is.
