Geplaatst ik moet jullie toch even mijn verhaal kwijt.
vorig jaar mei raakte mijn BRP nicky kreupel. ze was toen net 20 jaar geworden. het was een peesblessure, geen ernstige gelukkig, en ik had er helemaal vertrouwen in dat het goed ging komen.
zo stapten wij een ruim drie weken trouw 10 minuutjes per dag rond over het asfalt:
totdat ik op een dag in de ochtend zag dat Nicky d'r been loeidik was. ik raakte gelijk in paniek, en wist dat dit echt niet goed was.. drie dagen hierna kwam de DA weer, om te kijken wat er aan de hand was. slecht nieuws dus. Nicky had zich tijdens haar revalidatie wéér verstapt, en dit keer erger. met een echo werd duidelijk dat de aanhechting van de pees bijna was afgescheurd, en dat ik het wel kon vergeten om ooit nog met haar te kunnen rijden. het zou zelfs zo kunnen zijn, dat als zij op dat moment een sprintje zou trekken, het helemaal zou afscheuren, en ik haar had moeten laten afmaken.. wat verschrikkelijk was dat! we hebben haar gewoon op het weiland gezet samen met haar vriendinnetje, en hopen dat ze zich niet al te druk zou maken, en het wat zou gaan genezen. ik hield m'n hart ook telkens vast als ze in een vrolijke galop op me af kwam gegallopeerd. http://www.mijnalbum.nl/Foto-MBPOJX4V.jpg
het ging in het begin wel goed, maar later zag ik haar zo af en toe lichtjes kreupel lopen in draf. ik was bang dat het steeds erger zou gaan worden, maar gelukkig is dat vanzelf over gegaan.
haar pees leek steeds dunner te worden, vooral bij koud weer was het net alsof er niks aan de hand was. en zo hebben wij negen maanden gewacht en gehoopt.
26-03-12. mijn verjaardag.
na negen maanden hebben wij de DA toch maar weer laten komen om nog een echo te maken. hij zei dat hij met lood in zijn schoenen bij ons het erf op kwam. maar Nicky heeft iedereen versteld doen staan, want haar pees is weer helemaal genezen!
ze is nu ook weer lekker naar huis gekomen.tranen van blijdschap op mijn verjaardag, het beste cadeau ooit!
ik ben zóoo blij!
