Bokt.nl

Sjolvir schreef:

Komt uit de lucht vallen......

Vraagt zich iets af....

Hoe wil je een paard verzamelen en bij elkaar rijden zonder teugel hulpen?
Je komt een een eind met houding en zit hulpen, echter ergens in de opleiding heb je toch echt een
verbinding met voor nodig.

Zeker als je geen topruiter bent, hoe krijg je anders je paard in correcte stelling en buiging een wending door?
En hoe communiceer ik met hem dat hij meer moet sluiten en op zijn achterbeen moet komen?

Begrijp me niet verkeerd, heb honderden km's met waslijnen gereden, heb dan een rem, gas en stuur,
maar dat is in geen vergelijk met het correct proberen te rijden en je paard proberen te verbeteren in het
gebruik van zijn lijf.

Weet dat er in 1 van de eerst topics wel leuk filmpje stond van iemand die zonder hoofdstel dressuur reed,
echter ook dat paard was alles geleerd met.

xxxjanna schreef:

Goed oefenen.. haha
Maar wat we net zeiden wil niet zeggen dat je helemaal geen contact moet hebben voor, het was gewoon om aan te geven dat je ook kan sturen terwijl je minder contact hebt voor.

Met je zit kun je vaak voor een groot deel al verzamelen, dit heb ik gewoon altijd al geoefend terwijl ik wel mijn handen er goed bij had, dus dan kan je dat ook als je de teugels langer hebt.

Ik zeg niet dat ik een dressuur proef zou rijden zonder teugels, met teugels gaat het bij mij ook beter hoor
Maar het was gewoon even om aan te geven dat je niet altijd alles met je hand op hoeft te lossen.
Dat bedoelde ik er in ieder geval mee te zeggen

S_en_Z schreef:

Hahaha. Ik zie teugelhulpen meer als "verfijning". Je benen en zit doen het meest. Je handen kunnen de puntjes op de i zetten. (Denk aan doorvragen/begrenzen etc)

Maarja.. Annemieke heeft t over voorwaarts gaan denken. Paard plant haar hoofd in annemieke haar handen, word achter "lui" en is slecht aan het been. Vind het helemaal niet gek dat ze eerst bezig gaat met reactie en op eigen benen lopen. Hoofd zelf dragen. En wanneer paard stabiel is weer contact aannemen. Gelukkig loopt die van haar niet als een sterrenkijker.

Bovenstaande met teugelhulpen kan natuurlijk niet als je paard niet aan je hulpen staat.


Denk dat verzameling nog niet aan de orde is Sjol



Ik zeg niet dat je nooit contact nodig hebt om je paard te verbeteren. Maar wel dat je niet persee je teugels op maat moet hebben om een voltetje rond te "sturen". Wanneer ze het "grove" kunnen op je been en zithulpen kun je de paarden met teugelcontact verfijnen

Babootje schreef:

tja, dat bedoel ik ook Sjolvir (daarom vroeg ik het ook). ik kan me voorstellen dat het voor ontspanning goed is om eens met zo'n losse teugel te rijden om te voelen wat er onder je gebeurt, en wat je met je zit en gewicht kan doen ( en ook absoluut nodig ) maar zo kun je niet blijven rondrijden natuurlijk. Alsje paard aan je handen gaat hangen als je de teugels aanneemt, loopt ie op de voorhand; hem loslaten zal daar niet veel verbetering inbrengen. Behalve voor ontspanning ben ik dus niet zo voor dat losaten.

Veulen84 schreef:

Loslaten en loslaten is 2. Het kan heel goed zijn om een paard helemaal los te laten. Met hang teugeltjes en al. Een kijken in hoe ver hij eigenlijk op z'n eigen benen kan lopen en niet omvalt in onbalans. Ze moeten zich in een paar passen even herinneren hoe ze zelf lopen.

Er is ook loslaten door mee te nemen en te geven. Je test of het paard niet taai is in je hand en je durft te volgen. Je drijft het paard naar voren en voelt hoe de meer aan ruimte je paard laat verlengen in hals en lichaam. Dit doe je niet te ver, dan vallen ze uit elkaar. Het is een test voor 2-zijdig contact.

Maar de foto's laten eigenlijk geen van beide zien. Ze laten wel een klassieker beeld zien. Een paard met een gestrekt bovenlijf, dat z'n achterhand niet meer is gaan gebruiken maar juist de voorhand. De vermeerderde zichtbare ruimte in de achterhand komt door de meer bolling in de rug.
Voor barokke modellen is dat vaak een probleem. Zeker voor friezen, ze hebben geen sterke rug en meestal zijn ze wat te hol. Door dat natuurlijke hol kunnen ze wat moeilijker hun bekken kantelen. Geef je ze meer rug ruimte (door halsstrekken) dan komt die rug wat omhoog (probeer zelf maar eens uit op je eigen lichaam). Hoeft het bekken wat minder hard te werken om onder te komen.
Voor de meeste van ons oogt het ook prettiger. Die kortere passen zijn wat weg, de voorbenen grijpen namelijk verder onder het lichaam, waardoor het beeld meer ruimte geeft.

Het probleem in dit plaatje zie ik meer in de lengte van de hals. Op de foto's is te zien dat er halsverlengd word. Maar ik zie geen ruimte in de teugel. Dat betekend dat zodra het paard op het diepste punt (laatste foto) komt. Er geen ruimte meer is om de neus er uit te drukken of de hals verder te laten vallen. En voor goed halsstreken is het ook een voorwaarde dat het paard z'n neus op kniehoogte voor de loodlijn brengt. Dit word hem ook wel aangegeven, maar de teugel verhinderd het hem. In wezen krijg je klapper contact. Elke keer als het paard iets wil, dan komt hij daar het uiteinde van de teugel tegen. Probeert hem iets mee te nemen, of tikt er aan. Ervaart dat als lastig, komt omhoog en gaat weer opzoek naar dat uiteinde. Hij zal dat contact ook steeds tegen komen omdat hij daar naar toe word gedreven door de ruiterbeen.

Vind ik het onprettig en nutteloos. Nee, niet echt. Voor een paar keer kan het zeker fijn zijn. Het geeft paard en ruiter veel zelfvertrouwen en het rekt de spieren van een stijver paard heerlijk op. Maar het helpt een paard niet om z'n buikspieren te trainen of z'n grondvlak te verkleinen. Het achterbeen leert wel de juiste passen maken, maar ga je hem weer oppakken. Tja dan word die rugbolling verminderd, en de moeite zal dus terug komen.

Het succes van deze manier van rijden hangt erg van de vervolgstappen af. Ga je van hier door naar echt voorwaarts neerwaarts... Ja, dan zou het een goede voorbereiding kunnen zijn.

Veulen84 schreef:

Ik probeer altijd even tijd te besteden aan een echte reactie. Vind dat iedereen ook moet snappen waarom ik het zo denk en het beschouw. Kost alleen even tijd om het netjes op papier te zetten. (En dan altijd hopen dat ieder het snapt en niemand beledigd is.)

Babootje schreef:

tja, dat bedoel ik ook Sjolvir (daarom vroeg ik het ook). ik kan me voorstellen dat het voor ontspanning goed is om eens met zo'n losse teugel te rijden om te voelen wat er onder je gebeurt, en wat je met je zit en gewicht kan doen ( en ook absoluut nodig ) maar zo kun je niet blijven rondrijden natuurlijk. Alsje paard aan je handen gaat hangen als je de teugels aanneemt, loopt ie op de voorhand; hem loslaten zal daar niet veel verbetering inbrengen. Behalve voor ontspanning ben ik dus niet zo voor dat losaten.

Anne_mieke88 schreef:

Ik rij net 3 dagen zo rond hoor... ze zien mij al aankomen zo op wedstrijd
Nee ik doe dit om de basis goed te krijgen. Eelkje loopt met lossen teugel juis veel minder op de voorhand dan wanneer ik haar oppak. Dit komt omdat ze nog niet actief genoeg is en haar balans dan in mijn handen zoekt... en waar zijn mijn handen? op de voorhand... juist daar valt ze dus ook op op het moment dat ik haar nu oppak omdat ze nog niet haar balans in haar kont heeft
maar dit heb ik al meerdere malen getypt ik val in herhaling

maralyn schreef:

DA heeft niets bijzonders kunnen vinden, behalve dat hij langs een osteopaat moet.

Annemyke kingma gebeld en die komt 3 mei langs.

Ben benieuwd mensen.....

Website paardenbegrijpen.nl schreef:

Sportpaard vs gebruikspaard

De gymnastiserende oefeningen van de academische rijkunst zorgen voor een goed ”gebrauchspferd” of ”working horse” zoals ze in het Duits en Engels zo mooi kunnen verwoorden. Zo’n paard zit comfortabel en is relaxed en de ruiter kan er onder alle omstandigheden van op aan. Het gebruikspaard heeft innerlijke rust en lichamelijke ontspanning, is gehoorzaam en is net zo goed te rijden in de rijbaan als buiten in het bos of in het verkeer.

Het temperamentvolle en soms heetgebakerde sportpaard kan spectaculair bewegen en heeft de juiste wedstrijdspanning, zowel lichamelijk als geestelijk, en de adequate spierontwikkeling om te kunnen pieken in een proef van zeven minuten.

Doordat het academisch opgeleide paard ontspannen is en comfortabel beweegt, wordt wel eens gesteld dat het er wat ”lauw” en ‘’zonder impuls’’ uitziet. Daar win je de wedstrijd niet mee!

Geleid door ogenschijnlijk eenvoudige rek- en strekoefeningen in een gemoedelijke atmosfeer groeien en ontwikkelen de paarden zich, echter zonder het voorwaarts gerichte tempo wat we zien in de sport. Alles wordt bedaard uitgevoerd. De paarden ontwikkelen zich zonder up-tempo en voorwaartse krachtexplosies tot piaffe, passage, levade en de hoge school.

Vergelijk het met een sprinter of een marathonloper: beide lopen hard, maar hun doel, training, doel en spierontwikkeling is totaal anders.

Daarom moet de ruiter goed zijn doel bepalen en afhankelijk van zijn doel zijn keuze maken in trainingsmethode.

En daarbij andere ruiters met andere keuzes respecteren.

Website paardenbegrijpen.nl schreef:

Modern sportpaard vs academisch barokpaard

De verschillen vinden zijn oorsprong in de historie. De komst van vuurwapens en de legers van Napoleon eind 18e eeuw hebben voor een belangrijke verandering in de fokkerij gezorgd.

* Tot die tijd werden verzamelde en wendbare barokke Ibersiche paarden gebruikt voor man-tegen-man gevechten op de plaats.
* Na die tijd vervingen het Arabisch en Engels Volbloed de positie van dit barokke type, waarbij de kracht meer lag in het voorwaartse, destijds belangrijk voor de massale cavelerie-charges rechtuit.

Met het veranderen van het paardentype veranderde in de 19e eeuw ook de rijkunstige methodes. Een ander exterieur en andere bewegingen vereisen andere training. Hadden barokke paarden statige en verheven gangen, het paardentype van de 19e eeuw had meer vlakke en ruimgrijpender gangen.

De moderne sportpaarden hebben de kwaliteit niet meer om al die zware ‘’’gevechts’’oefeningen op de plaats en boven de grond uit te voeren (zoals de levade, courbette, capriool). Deze sportpaarden hebben uitmuntende ruime voorwaartse gangen, uitstekend geschikt voor de wedstrijdsport, maar zijn soms bijna niet uit te zitten. Daardoor zijn deze paarden niet echt comfortabel en als ‘’gebruikspaard’’ in te zetten.

In de rijkunst zien we vanaf de 19e eeuw hierdoor nieuwe inzichten ontstaan, gericht op het trainen van een warmbloedpaard met vlakke, ruimgrijpende gangen.

Website paardenbegrijpen.nl schreef:

Korte vs lange termijn

In de (dressuur)sport richt men snel paarden af voor een bepaald doel. Men probeert paarden die voorwaarts-gericht zijn gefokt, met ruimgrijpende gangen, binnen korte tijd tot verzamelde oefeningen te brengen. Hiervoor zijn rijtechnische handigheidjes nodig, precies zoals Baucher (zie tekening) uitvond voor zijn halfbloedpaarden in de vorige eeuw.

De sporttraining is veel meer gericht zijn op het volgende wedstrijdresultaat, terwijl de academische rijkunst jaren uittrekt voor een grondige leer- en trainingstijd.

De academische rijkunst baseert zich op grootmeesters zoals Guérinière en Steinbrecht, die langdurige trainingsmethodes hebben beschreven om tot een breed inzetbaar praktisch rijpaard te komen. (Op de foto Gustav Stensbeck een leerling van Steinbrecht)

Op zijn 12e is een academisch paard pas klaar met de basis. Zijn piek ligt tussen 12 en 18 jaar, zo niet ouder.

Wedstrijdpaarden presteren vanaf hun 4e jaar in de wedstrijdring en lopen op hun zesde soms al lichte tour.

Renpaarden worden zelfs al op hun 2e jaar ingezet.

Bovenstaande is dus niet mijn mening of visie, maar slechts een weerspiegeling van wat er TIJDENS HET LEZEN van bovenstaande teksten in mijn hoofd om ging. Dit zijn dus vragen/stellingen die voor mijn gevoel logischerwijs uit de teksten te halen zijn als je kijkt naar WAT en HOE er wat gezegd wordt. Een gevolg van begrijpend lezen zeg maar..

Babootje schreef:

Babootje schreef:

tja, dat bedoel ik ook Sjolvir (daarom vroeg ik het ook). ik kan me voorstellen dat het voor ontspanning goed is om eens met zo'n losse teugel te rijden om te voelen wat er onder je gebeurt, en wat je met je zit en gewicht kan doen ( en ook absoluut nodig ) maar zo kun je niet blijven rondrijden natuurlijk. Alsje paard aan je handen gaat hangen als je de teugels aanneemt, loopt ie op de voorhand; hem loslaten zal daar niet veel verbetering inbrengen. Behalve voor ontspanning ben ik dus niet zo voor dat losaten.

Anne_mieke88 schreef:

Ik rij net 3 dagen zo rond hoor... ze zien mij al aankomen zo op wedstrijd
Nee ik doe dit om de basis goed te krijgen. Eelkje loopt met lossen teugel juis veel minder op de voorhand dan wanneer ik haar oppak. Dit komt omdat ze nog niet actief genoeg is en haar balans dan in mijn handen zoekt... en waar zijn mijn handen? op de voorhand... juist daar valt ze dus ook op op het moment dat ik haar nu oppak omdat ze nog niet haar balans in haar kont heeft
maar dit heb ik al meerdere malen getypt ik val in herhaling

En hieruit concludeer ik - Annemieke - dat je niet snapt wat we bedoelen. Door je paard zo met losse teugel te rijden krijg je echt de basis niet goed. Als je paard - zodra je de teugels aanneemt - op de voorhand gaat lopen betekent dat, dat je je paard toch niet voldoende actief hebt. Dat betekent, dat je paard er meteen mee ophoudt (actief te zijn van achter) en op je handen gaat hangen. Dat is dus juist het stukje dat je moet doorbreken. Dat lukt niet door je teugels maar los te laten.
Je paard moet leren niet op je handen te gaan hangen en jij moet leren je paard niet toe te staan dat hij je handen als vijfde been gebruikt.
Hoe leer je je paard dat aan: niet door de teugels los te laten en hem wat op het achterbeen aan te tikken.
Wel door contact te nemen, wil je paard dan op de hand gaan hangen en of in tempo terugkomen, open je je hand en geef je been zodat ie naar voren gaat en dan zoek je het contact weer op. Net zo lang tot hij de aanleuning accepteert, en niet op je hand gaat hangen en jouw tempo blijft lopen. Let wel, hier hebben we het alleen nog over aanleuning, niet eens over nageeflijkheid. Maakt ook niet uit waar je paard zijn hoofd heeft in dit stadium, als ie maar niet op jouw handen gaat hangen.
Dus: "Hup, omhoog met die kop en naar voren met die knol" Desnoods even met een flinke galop. Dan schakelen en scherp aan je been maken. Dat is de basis. Teugels lang is ontspanning geven (tussendoor en na het werk).

_iDj_ schreef:

Klik voor volledige reactie

-----------

Toen ik deze stukjes las, moest ik meteen hier aan denken:
* Een barok paard hoeft niet "ruimgrijpend" gereden te worden? / Bij de moderne rijkunst worden ook paarden die NIET-voorwaartsgericht gefokt zijn, gereden alsof ze dat wél zijn en dus (onterecht?) gedwongen om "ruimgrijpend" te lopen? Bij "ruimgrijpend" rijden denk ik aan het VOORWAARTS rijden en de hals meer op lengte/vallende hals om zo het bewegingsapparaat de ruimte te geven groter te bewegen. Maar ook het paard "ruimgrijpend" te laten denken, dus geneigd grote bewegingen te maken (ter bevordering van de ontspanning van de rug --> een actief naar voren grijpend achterbeen wordt verder onder het lijf gezet, meer met buikspieren naar voren getrokken, waardoor rug kan ontspannen en opbollen).
* Volgens de academische rijkunst is het voor verzameling niet nodig om een paard (EERST) "ruimgrijpend" (en impuls?) te laten denken om (daarna) te verzamelen? Zolang het paard perfect rechtgericht is, is het voorwaartse wat het paard aanbiedt, voldoende? Zolang het paard maar perfect rechtgericht is, is de nagevelijkheid goed?
* In hoeverre past mijn visie van nagevelijkheid (of bv aan de teugel/durch Genick/etc) bij klassiek/academisch/modern? Wellicht neigen bepaalde termen naar opvattingen van een bepaalde rijkunst, staar je daar aub niet blind op, het gaat om het idee.

-----------
Bovenstaande is dus niet mijn mening of visie, maar slechts een weerspiegeling van wat er TIJDENS HET LEZEN van bovenstaande teksten in mijn hoofd om ging. Dit zijn dus vragen/stellingen die voor mijn gevoel logischerwijs uit de teksten te halen zijn als je kijkt naar WAT en HOE er wat gezegd wordt. Een gevolg van begrijpend lezen zeg maar..

-----------
Voordat ik mijn reactie geef, ben ik benieuwd wat jullie ideeën zijn over de relatie tussen rechtrichten, voorwaarts gerichte tempo, nagevelijkheid en aan de teugel rijden? In hoeverre past jouw visie bij klassiek/academisch/moderne rijkunst? Wat zijn jullie eerste reacties op de vragen/stellingen bij de sterretjes?

_Marinke_ schreef:

Poeh ik vind het nog wel wat, het is echt óf je rijd zus óf je rijd zo. Maar hoe zit dat met de paarden waarop je stapt? Ik ben benieuwd wat zij gaat doen als ze op zo'n modern sportpaard met ruimgrijpende gangen gefokt stapt. Gaat ze dan ineens modern rijden of blijft ze in haar hoek van de klassieke / academische?

Mijn inziens pas je namelijk je trainings methode aan aan het paard, je kijkt hoe het paard beweegt, zijn lichaam gebruikt, z'n balans is, etc. Alleen maar observeren dus eigenlijk. Vervolgens ga je nadenken over wat je precies ziet, maar ook waarom gebeurd dit zo? Waarom doet dit paard het zus en zo? En dan denk je na over WAT je wilt verbeteren, WAAROM je dat wilt, HOE je dat wilt. Je maakt dan dus een plan.. En vervolgens kom je uit op een trainingsmethode die op dat paard (en ruiter) afgestemd is. Naar mijn mening vaak een mengeling van allerlei verschillende trainingsmethodes.

Ik vind het dan ook onzin om bij voorbaat al te zeggen dat een barokke paard niet voorwaarts gereden hoeft te worden en een modern sportgefokte warmbloed wel. Dat barokke paard kan er ook baat bij hebben om JUIST voorwaarts gereden te worden, terwijl dat warmbloed paard er juist weer baat bij kan hebben om hem iets meer te laten verzamelen i.p.v. het alsmaar vooruit te rijden. Maar goed, dit is ook weer per paard verschillend natuurlijk. Maar ik kan mij voorstellen dat een warmbloed die bv. helemaal uit elkaar valt en van zich zelf al erg voorwaarts beweegt misschien net even wat meer heeft aan een ruiter die hem juist wat verzameld. Andersom natuurlijk ook.. Jolien heeft daar nog een mooi voorbeeldje van..

Toch vind ik het wel 'lastig' hoor, is Steinbrecht niet van het zinnetje; "Rijd uw paard voorwaarts en richt het recht"?
Terwijl hier Steinbrecht word neergezet als zijnde klassiek en verzameld? Naar mijn mening slaat Steinbrecht precies de spijker op z'n kop namelijk én is dat zinnetje zowel 'modern' als 'klassiek'.

Nogmaals, kijk naar het paard, observeer, denk na en ga dan doen. Niet in hokjes kijken, niet denken dat is mijn manier en zo ga ik vervolgens alle paarden rijden.
Als ik bv. kijk naar de proeven van het KNHS -> erg modern, maar zie ik daar zeker wel een logische opbouw in vanuit de klassieke methode. Kijk bv. naar de oefeningen die er bij komen, eerst alleen volte werk, dan komt er pasje wijken, vervolgens schouderbinnenwaarts en zo word dat alsmaar verder uitgewerkt. Het is alleen jammer dat we tegenwoordig allemaal zo snel alles voor elkaar moeten krijgen, het zijn wij mensen, trainers en fokkers die vinden dat het paard met 6 al Z moet zijn. En het is dat de KNHS de leeftijdsgrens heeft anders denk ik dat er al 5 jarigen in het Z liepen. Dat is puur alleen ontstaan door geld. En ja dat zorgt ervoor dat paarden verkeerd getraind / gereden worden, er word niet meer naar het paard zelf gekeken.

Code

[url= hier de url neer zetten die je net hebt gekopieerd ] Zet hier de tekst neer die je neer wilt zetten.. [/url]

Dus dan krijg je bijvoorbeeld dit:

[url=http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?p=84518531#p84518531]Klik hier voor volledig bericht[/url]

Anne_mieke88 schreef:

Bobootje... Het is mij duidelijk dat jij m'n paard en onze manier van rijden niet kent...Vandaar dat je situatie ook minder goed inschat... Maar maakt niet uit hoor. Wij werken zo en jij werkt anders. Dat kan... we hoeven het niet met elkaar eens te zijn