Bokt.nl

Iris82 schreef:

Wauw, wat een heftige ervaring! En wat heb je het goed aangepakt. Ik kan me voorstellen dat het veel impact op je heeft gehad.

Als hulpverlener leer je 1 ding als eerst, denk aan je eigen veiligheid! Dat is regel 1.

Ik las in je profiel dat je autisme hebt. Ik snap dat emoties daarom wat anders binnen kunnen komen. Wat Bubblewrap ook zei, probeer er over te praten met mensen. Dat zal je helpen het een plekje te geven.

Saskia9 schreef:

Ladygiroc schreef:

Knappe pony van 800 kilo.

Buiten dat... snap dat je geschrokken bent maar je kan ook overdrijven. Als dit het ergste is wat je in je leven voor je netvlies krijgt heb je een super relaxed leventje!
Kop op, pony is het allang weer vergeten. Dus bedenk je dat je goed gehandeld heb, er niks ergs is gebeurd en alles afgelopen is met een sisser.

Doe ff normaal zeg, dit gaat om een kind!

Ts, wat ontzettend naar dat je dit zo hebt meegemaakt. Maar wat heb jij dapper gehandeld zeg!
Zoiets zal helaas nog wel even in je hoofd blijven zitten.
Het beste is misschien wel om erover te praten, want het is niet fijn voor je als het je leven nu overhoop gaat halen. Heb je een begeleider voor je ass? Of je ouders, huisarts die je fijn vind?
In ieder geval iemand waarbij je een fijn gevoel hebt, want dit moet je een plaatsje kunnen geven.
Heel veel sterkte!

bigone schreef:

Koliek lijkt heel erg heftig wanneer je dit meemaakt. Soms loopt het verkeerd af maar meestal ook gewoon goed. Bedenk dat je pony gewoon buikpijn had want dat is koliek alleen lijkt het bij paarden vaak veel heftiger dan bij mensen. Niet te veel aan blijven denken, in vervolg altijd je telefoon op zak wanneer je alleen op stal bent want er kan ook iets anders gebeuren, voor alle zekerheid de telefoonnummers van stalhouder en dierenarts er in. En je ouders zullen wel meekrijgen dat er iets gebeurt is want de rekening volgt nog.