Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-11-18 15:10

De afgelopen anderhalf jaar was een heftige tijd met veel diepe dalen maar ook enkele bijzondere lichtpuntjes. Een heus lichtbaken is ons lieve Akhal-Teke veulen Manari Nur, of Muzka voor intimi.

Eigenlijk wil ik de afgelopen periode vooral afsluiten en niet oprakelen wat er allemaal gebeurd is.
Al met al hebben we veel te verwerken gekregen. Wat betreft de paarden mag het een wonder heten dat onze merrie Muzanna er nog is en een nog groter wonder dat ondanks alles de kleine Muzka, die inmiddels niet meer zo klein is, destijds is blijven plakken.

Terug naar april vorig jaar. Muzanna ging naar de hengst. En wat voor hengst!

1.Afbeelding

Kardash 4, Asat voor intimi, een 28-jarige Akhal-Teke dekhengst (inmiddels bijna 30) uit Dagestan die na heel wat omzwervingen op latere leeftijd nog in Duitsland is uitgebracht op Z niveau en hoger (incl. Bundeschampionat en klasse S**) in drie verschillende disciplines. Spijkerhard, kerngezond, veelzijdig en met een fantastisch karakter - een wandelend uithangbord voor het ras.
Een hengst met een bloedlijn om van te watertanden en de enige nakomeling van de legendarische Omar in Europa. De laatste directe nakomeling van Omar wereldwijd. Geboren in Dagestan in 1989, toen er nog een IJzeren Gordijn was en Dagestan nog deel uitmaakte van de Sovjet-Unie. Een levend monument.
Een hengst van een wat gematigd middentype, maar een zeer goede, zeer sportieve hengst. Al met al een waar prototype van zijn bloedlijn Fakirpelvan, een stamvader waar hij bovendien een bijzondere en bijzonder zeldzame III x III lijnteelt op voert en daarmee de Opal en Kaltaman takken samenbrengt.
Heel interessant gefokt dus. Een Russische fokker noemde me al een schatzoeker dat ik zo'n hengst had weten op te duikelen ergens in een uithoek op een eiland in de Oostzee (Baltische Zee).

2.Afbeelding

Voor ons was het erg spannend, temeer omdat we onze merrie door verkeerd voerbeleid tot twee keer toe bijna kwijt waren geraakt. Haar in handen van een vreemde laten was dan ook best moeilijk.
Toen we op de plek van bestemming, vlak aan zee, aankwamen voelde het echter meteen goed. Veel paarden hadden een uitloopje, ruime stallen, een groot deel van de paarden stond zelfs 24/7 buiten met schuilstal. De paarden die 's nachts op stal werden gezet, stonden allemaal heel dik in het stro (tot voorbij de kogels) en hadden de beschikking over onbeperkt, grofstengelig kruidenhooi van eigen land.
Alle paarden stonden er super bij en waren perfect op gewicht. De hengstenhouder vond onze merrie wel een beetje te dik. Dat gaf ik grif toe. Dat was ze tot mijn grote frustratie ook.
Onze merrie voelde zich er direct op haar plek.
Wij logeerden in een van hun vakantiehuisjes tegenover het terrein. Verder werden we geheel vrijgelaten in ons doen en laten en uitgenodigd om mee te gaan op een strandrit. Die avond hebben we voor het eerst de omgeving verkend.

Uiteindelijk voelde het zo goed dat we met een gerust hart weer naar huis gingen. Zonder merrie. Zij mocht wat langer op het "kuuroord" blijven.
Ze was heel snel drachtig.

3.Afbeelding

Ze had het wel naar haar zin (hier in het midden achterin) en ik kreeg regelmatig over de app of mail updates.

Ook al was ze meteen drachtig, we hebben bewust gewacht tot na de 40 dagen scan.
Het ophalen ging helaas niet zonder slag of stoot. Klapband op de terugreis.
Ondanks dat we heel secuur een goede verzekering hadden doorgesproken met de verzekeraar en deze ons verzekerd :+ had dat we echt met een gerust hart op weg konden gaf de ANWB niet thuis. Panne op zaterdag aan de vooravond. Bel maandag maar weer, dan kijken we wat we voor jullie kunnen betekenen.
Wat?! En bedankt.
De Duitse politie en ADAC waren hulpvaardiger.
Enfin, uiteindelijk sprong ook bokt op de bres om ons te helpen en zijn ze alsnog veilig teruggekeerd.
De merrie was wel moe van de lange reis.

Panne was echter al snel een heel klein vlekje op de radar van narigheden. Om een heel lang en naar verhaal kort te maken werd onze merrie in de eerste week na terugkomst doodziek, volgens de dierenarts omdat ze (tegen de afspraken in) na thuiskomst kuil kreeg in plaats van haar eigen hooi (dat gewoon op stal aanwezig was). Zure kuil zelfs.
Ik kookte van woede. Maar het was niet het laatste probleem. (Overigens zouden we al verhuizen. Advies van de DA was echter niet verplaatsen…)
Uiteindelijk hebben we de merrie twee dagen later alsnog hals over kop weggehaald en elders ondergebracht. Als door een wonder heeft ze alle ellende overleefd.

Ook al was ze nog zo ziek, ze was hard voor zichzelf en liet veel vechtlust zien. Ze wilde zelfs, zo ziek als ze was, blijven spelen. Zoals hier: stokje apporteren. :D :D

Pas na een tijdje, toen andere merries op de nieuwe stal zouden worden gescand ivm gustverklaring durfde ik het aan Muzanna weer te laten scannen.
Tot mijn grote vreugde en opluchting zat de kleine Muzka, zoals we het vruchtje al snel noemden, er nog. Ondanks alle ellende en medicatie was ze blijven plakken.

4.Afbeelding

Al snel stond de winter voor de deur.
De verdere dracht richtten we ons op revalidatie en spierbehoud. Een goede conditie vergemakkelijkt immers de naderende bevalling.
Muzanna gaf pas kort voor de bevalling aan niet meer te willen werken. Wandelen wilde ze tot een week voor de bevalling. Daarna wilde ze niet meer van het terrein af.

5.Afbeelding

In april, een maand voor de geboorte, sloeg echter het noodlot toe. Mijn geliefde Inara, mijn hulphond, mijn grote liefde, bleek ziek. Heel ziek.

6.Afbeelding

7.Afbeelding

Met Pasen werden we naar huis gestuurd met medicijnen voor een infectie. Drie weken later, anderhalve week na de definitieve diagnose (kanker) was ze dood.
Ik was, en ben er kapot van. Mijn lieve hondje, die altijd en overal met mij mee ging, was er ineens niet meer. De kanker was dusdanig agressief dat zelfs chemo niet meer mocht baten. Het was vechten tegen de bierkaai. Het was een oneerlijke strijd.
Tot het laatst heeft ze echter nog genoten van het spelen met de bal en veel gezwommen (het was gelukkig mooi weer).
Ook hebben we veel gespeeld met Muzanna. Inara en Muzanna hadden vanaf het begin een innige band. Die twee waren gek op elkaar.
Ze stierf zoals ze was, maar ik had het er erg moeilijk mee. Ze was nog maar net 6. Het is zo oneerlijk.
Ook haar zoon Eli (Eliwood) had tijd nodig. Wekenlang meed hij de plek waar zijn moeder gestorven was. Eigenlijk hadden we het er allemaal erg moeilijk mee.

8.Afbeelding

Een dag of 10 na Inara's sterven merkte ik aan Muzanna dat ze zich anders voelde. Ze zocht steun, in plaats van vooral mij steun te geven in mijn verdriet.

"Je hebt gelijk," zei ik zachtjes tegen haar. Ze drukte haar neus in mijn handen. "Ik ben er wel klaar voor," fluisterde ik haar toe. "Muzka mag wel komen. Het is moeilijk, maar je hebt gelijk."
Twee dagen later werd Muzka geboren om 22:32 uur. De avond ervoor hebben we nog genoten in het avondzonnetje en heb ik foto's gemaakt. Ze bleef aan me plakken.
Omdat ik alle energie de afgelopen maand in Inara had gestoken, had ik helemaal geen foto's van de laatste fase van haar dracht. De kans om foto's te maken heeft ze me zelfs nog gegund. Amper 24 uur later stond het veulen er al naast.
De dag dat Muzka geboren werd plakte Muzanna zelfs zo erg aan me dat ze het vreselijk vond dat ik weer naar huis ging. Diezelfde avond was ik weer op stal.

9.Afbeelding

Onze Muzka (nog half in het vlies).
Ze werd geboren zoals ze verwekt was: vlot!
Toch was het een flink veulen. Toen ik haar zag was mijn eerste gedachte "wat veel wit!"
Vier witte beentjes en een bles. :wow:

10.Afbeelding

Vanaf de eerste dag wist Muzka wie haar mens was. Mijn man.
Het oorspronkelijke plan was haar te verkopen. Het verlies van Inara veranderde een en ander. Muzka was ons lichtpuntje en haar komst was zo emotioneel beladen. Toen ze geboren werd was het pas 12 dagen geleden dat Inara was gestorven.
Het was een achtbaan aan emoties.
Muzka zou dus sowieso voorlopig blijven.

11.Afbeelding

Ik maakte een shortlist met namen voor stamboekopname. Mijn man riep direct "dat is em!" bij net die ene niet-Turkmeense naam die ik erbij had gezet. :+ Goed, ik had die naam er met reden bij gezet.
De naam begon met dezelfde letter als haar moeder, een traditie die al erg lang bestaat (vergemakkelijkt mondelinge overlevering). Ook heeft de naam dezelfde bron als Inara (Nur - licht in het Arabisch en Turkmeens).
Daarbij was ze ons lichtpuntje in een heel donkere tijd. Manari. Manari paste.
Al eerder had ik besloten dat alle paarden die ik ooit zal fokken het suffix Nur zullen dragen als eerbetoon aan Inara. Zo kreeg Muzka haar naam: Manari Nur. Schijnend licht.

12.Afbeelding

Dat Muzka zo vol koos voor mijn man was ook bijzonder te noemen. Ze was vanaf dag 1 heel resoluut. Hij was haar mens en niemand anders. Hij mocht en kon alles met haar.
Zodra hij er was kwam ze dramatisch hinnikend op hem af gerend, ongeacht hoe ver weg ze was.

Het duurde dan ook niet lang voor mijn man zich serieus achter de oren ging krabben en de vraag stelde wat voor paardensporten er eigenlijk allemaal waren, zodat hij zich kon voorbereiden op de toekomst. :+
Endurance leek hem wel wat. Die plannen had ik namelijk oorspronkelijk voor Muzanna. Maar verder? Ik liet hem onder andere wat filmpjes zien van een kennis uit Iran. Boogschieten te paard, ja dat leek hem wel wat.

13.Afbeelding

En ook al maken we eigenlijk nog geen echte plannen, want plannen maken hebben we dit jaar wel afgeleerd, biedt de komst van Manari Nur ons toch weer wat perspectief, een lichtje in donkere tijd, en durf ik misschien ooit weer eens te dromen...

14.Afbeelding

15.Afbeelding

(Ze zijn niet op hun mooist momenteel, maar ach, samen groeien - letterlijk en figuurlijk)

Toch zal ik blij zijn als ik dit moeilijke jaar kan afsluiten. Voor nu ben ik vooral enorm dankbaar dat Muzanna er nog is en dankbaar voor wat ze ons gegeven heeft. Ons lichtpuntje. Onze Muzka, onze Manari Nur.

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…


xGoldenHero

Berichten: 1902
Geregistreerd: 04-05-11
Woonplaats: Zwolle

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 15:27

Wat heb je dit mooi geschreven. Recht uit de hart! Een mooi lichtpunt genaamd Manari Nur.

Rex & Jazz

Caresse07

Berichten: 9386
Geregistreerd: 19-02-07
Woonplaats: Bij Flipje

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 15:29

Pfoe wat een heftige periode hebben jullie achter de rug :(:)

Maar wat een mooie dames heb je daar lopen en wat mooi dat Manari zo vol voor
je man gekozen heeft.

Hoop dat jullie nog lang samen met jullie dames mogen genieten :)

Volg je hart, dat klopt.

Ik was een mooie baby, maar in het ziekenhuis hebben ze mij verwisseld.

Siers83

Berichten: 7261
Geregistreerd: 04-08-07
Woonplaats: Oudeschild, Texel

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 15:37

Heftig jaar idd. Heb meegelezen in je topic en dus alles al gelezen. Maar nu in sneltrein komt t toch binnen.

Manari is zon mooi veulen, echt prachtig. En zo wijs.

JwZ6vNA4l, Gebruik mijn code bij Parfumado voor korting!

Zammie

Berichten: 6000
Geregistreerd: 13-06-07
Woonplaats: Kom uut Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 16:12

Wat mooi geschreven. Voel elk woord binnenkomen en wat een prachtige naam hebben jullie bedacht voor deze prachtige ster! Ja ster, want vind het zo'n bijzonder veulen en ook moeder om te zien.. Ik hoop dat je alles een plekje kunt geven en weer volop kunt gaan genieten van de rijkdom die je hebt!

Geen leven zonder horsies!

shaddy82

Berichten: 1838
Geregistreerd: 19-02-09
Woonplaats: Hardinxveld

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 16:33

Prachtig geschreven en hopelijk kun je nog lang genieten van je bijzondere dames

LEVADE 4-6-1993~21-11-2011

Don't make excuses for nasty people. You can't put a flower in an asshole and call it a vase

LadyUrsy

Berichten: 679
Geregistreerd: 20-10-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 16:38

Wat een "verhaal", heftig hoor. Maar zo'n knap nieuw lichtpunt in jullie leven <3 . Heel veel geluk met jullie knappe paarden!


Boras
Berichten: 9933
Geregistreerd: 21-10-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 16:57

Ik werd gegrepen door je woorden. Ik dacht die schrijft vast ook professioneel :)

Een jaar met hoogte- en dieptepunten. Veel geluk met jullie dieren.

AnnetteFlame

Berichten: 1434
Geregistreerd: 31-07-13

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 17:27

Wat een verhaal! Maar wat een emotionele waarde draagt die kleine nu dan ook! Prachtige naam, prachtig veulen, en papa mag er ook wel wezen :~

JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-11-18 19:00

xGoldenHero schreef:
Wat heb je dit mooi geschreven. Recht uit de hart! Een mooi lichtpunt genaamd Manari Nur.

<3 Dankjewel!

ProudJustify schreef:
Pfoe wat een heftige periode hebben jullie achter de rug :(:)

Maar wat een mooie dames heb je daar lopen en wat mooi dat Manari zo vol voor
je man gekozen heeft.

Hoop dat jullie nog lang samen met jullie dames mogen genieten :)

Lief, dankjewel. Ik hoop het ook. Het is echt een verwerkingsproces waar je doorheen moet, maar de paarden bieden wel veel troost.

Siersma schreef:
Heftig jaar idd. Heb meegelezen in je topic en dus alles al gelezen. Maar nu in sneltrein komt t toch binnen.

Manari is zon mooi veulen, echt prachtig. En zo wijs.

Ik vond het ook best moeilijk om er toch even op terug te kijken, zelfs al ben ik op veel dingen niet zo diep ingegaan. Het heeft tijd nodig zodat het een plekje kan krijgen.
Ze is idd een heel wijs veulen. Ik ken het ras en toch verwonder ik me zo vaak over hoe wijs en uitgesproken ze al is in haar karakter. :j

Zammie schreef:
Wat mooi geschreven. Voel elk woord binnenkomen en wat een prachtige naam hebben jullie bedacht voor deze prachtige ster! Ja ster, want vind het zo'n bijzonder veulen en ook moeder om te zien.. Ik hoop dat je alles een plekje kunt geven en weer volop kunt gaan genieten van de rijkdom die je hebt!

Dankjewel, erg lief. Op de momenten zelf geniet ik echt van ze, al zijn ook bij de paarden momenten dat het nog moeilijk is. Zo ging ik onlangs voor het eerst weer met Muzanna een veldpad in waar ik de keer ervoor (dus inmiddels een tijd terug) nog samen met Muzanna en Inara had gewandeld. Nu dus de eerste keer zonder haar. Dat was weer even heel moeilijk. ;( Toch bieden ze ook veel troost en idd voelt het als een rijkdom dat ik ondanks alle ellende toch zo gezegend ben.

shaddy82 schreef:
Prachtig geschreven en hopelijk kun je nog lang genieten van je bijzondere dames

<3 Ik hoop het ook!

LadyUrsy schreef:
Wat een "verhaal", heftig hoor. Maar zo'n knap nieuw lichtpunt in jullie leven <3 . Heel veel geluk met jullie knappe paarden!

<3 Dankjewel!

Boras schreef:
Ik werd gegrepen door je woorden. Ik dacht die schrijft vast ook professioneel :)

Een jaar met hoogte- en dieptepunten. Veel geluk met jullie dieren.

Dankjewel! Ik schrijf trouwens inderdaad professioneel. :D :o

AnnetteFlame schreef:
Wat een verhaal! Maar wat een emotionele waarde draagt die kleine nu dan ook! Prachtige naam, prachtig veulen, en papa mag er ook wel wezen :~

Ja, ze is voor ons echt goud waard. Het is heel dubbel, maar ze biedt veel troost en afleiding.
Ik ben zelf helemaal weg van de hengst, en vooral zijn karakter is echt gewéldig. Absoluut geen spijt van deze keuze, integendeel. *\o/*

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…

merijn06

Berichten: 183
Geregistreerd: 01-05-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-11-18 19:59

Ik vind jouw topics altijd zo boeiend en fijn geschreven! :j
Manari Nur is prachtig geworden, heel veel plezier met deze twee fantastische paarden <3

Door koudwatervrees regent het zonnestralen voor Ozosnel!
Saartje, Pip & Liz♡

JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 15-11-18 20:18

merijn06 schreef:
Ik vind jouw topics altijd zo boeiend en fijn geschreven! :j
Manari Nur is prachtig geworden, heel veel plezier met deze twee fantastische paarden <3

:o Dankjewel. Ondanks al het verdriet voel ik me wel echt gezegend dat ik al die jaren terug zo’n once in a lifetime paard heb gekregen en ze me nu dan ook nog eens zo’n speciaal veulentje heeft geschonken. <3 Wat dat betreft is dit jaar gewoon een heel raar jaar, heel dubbel.

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…

Van

Berichten: 6523
Geregistreerd: 11-06-04
Woonplaats: Nieuw-Buinen

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 09:15

Wat een moeilijk jaar is het geweest voor jullie. Soms lijkt aan alle ellende geen eind te komen. Voor mij was 2017 zo'n jaar maar gelukkig loopt er hier ook zo'n lichtpuntje. Mijn kleine zwarte meisje die zoveel op haar moeder lijkt. Haar moeder waar ik verlieft op werd en zo graag een pup van wou. Ik ben je eeuwig dankbaar voor Inara's prachtige dochter :+:

En Manari Nur <3 Wat is ze gaaf!
Ik zie het al helemaal voor me, jouw man op haar rug met pijl en boog in volle galop :D
Misschien kom ik ze ooit eens tegen bij een endurance :Y)

Different isn't bad, it's just not the same

smileydees
Berichten: 1683
Geregistreerd: 03-03-11
Woonplaats: in het westen v/h land

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 09:38

ik voeg me ook bij de rest. Wat een jaar en wat mooi geschreven! Ik hoop dat alles nu een plekje krijgt en je kunt genieten van deze mooi lichtpunten.

Those we love don’t go away, maar wat mis ik haar ons Kwinneke. 24.05.2007 - 13.07.2023

Tinker Kwiny
Sindy
Now I am a warrior!
- demi lovato-

arno8

Berichten: 4848
Geregistreerd: 25-08-05
Woonplaats: Sprang-Capelle

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 10:03

Jee wat een verhaal! En wat een bijzondere paarden! Ik vind het toch opvallend, toen ik ooit aan paarden begon, bladerde ik een boek door waarin allerlei rassen op een rijtje stonden en daar ston een gruwelijk lelijke foto van een Akhal-Teke in waardoor ik toen dacht: ik neem nooit een Akhal-Teke! Maar als ik deze foto’s had gezien had ik er anders over gedacht.

En die kennis in Iran, is dat toevallig Ali?

JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-18 12:42

Van schreef:
Wat een moeilijk jaar is het geweest voor jullie. Soms lijkt aan alle ellende geen eind te komen. Voor mij was 2017 zo'n jaar maar gelukkig loopt er hier ook zo'n lichtpuntje. Mijn kleine zwarte meisje die zoveel op haar moeder lijkt. Haar moeder waar ik verlieft op werd en zo graag een pup van wou. Ik ben je eeuwig dankbaar voor Inara's prachtige dochter :+:

En Manari Nur <3 Wat is ze gaaf!
Ik zie het al helemaal voor me, jouw man op haar rug met pijl en boog in volle galop :D
Misschien kom ik ze ooit eens tegen bij een endurance :Y)

We moeten toch weer eens een reünie houden. Zal wel heel moeilijk voor me worden, denk ik. ;( Ik ben heel blij dat we voor Inara’s pups zulke fijne, warme mandjes hebben gevonden en iedereen (nog steeds) zo blij is met ze. Zo leeft Inara toch een beetje voort op deze planeet. :*
Over het boogschieten te paard was hij meteen enthousiast. En daar zijn deze paarden natuurlijk ook erg geschikt voor.
En we gaan het (hopelijk) zien...

smileydees schreef:
ik voeg me ook bij de rest. Wat een jaar en wat mooi geschreven! Ik hoop dat alles nu een plekje krijgt en je kunt genieten van deze mooi lichtpunten.

Lief, dankjewel! We zitten echt nog middenin het verwerkingsproces, maar het voelt nog steeds raar zo zonder haar...

arno8 schreef:
Jee wat een verhaal! En wat een bijzondere paarden! Ik vind het toch opvallend, toen ik ooit aan paarden begon, bladerde ik een boek door waarin allerlei rassen op een rijtje stonden en daar ston een gruwelijk lelijke foto van een Akhal-Teke in waardoor ik toen dacht: ik neem nooit een Akhal-Teke! Maar als ik deze foto’s had gezien had ik er anders over gedacht.

En die kennis in Iran, is dat toevallig Ali?

Wat een mooi compliment, dankjewel. Was waarschijnlijk een foto van Kambar, die ook door veel fokkers is verguisd o.a. omdat hij eigenlijk een Anglo-Teke was en helemaal niet zo’n goede vertegenwoordiger van zijn ras. Een foto van inmiddels zelfs bijna 50 jaar oud trouwens. En op die foto ook in renconditie dus sowieso al niet op zijn charmantst... nog altijd weten veel mensen niet dat er zelfs een massief type is (onze merries zijn middentype) en zwerft die ene foto nog steeds hardnekkig rond op internet. Over de rassenbeschrijving in veel van die rassenhandboeken heb ik het maar helemaal niet. :x :D :D
En ja, idd Ali! Hij heeft inmiddels een hele schare volgers op social media. Je kent hem zelf gezien je onderschrift denk ik uit het boogschietwereldje? :Y)
Ik heb van diverse boogschieters vernomen dat ruiters met Tekes en Teke halfbloeden vaak als geduchte concurrenten worden gezien. Klopt dat? Ze zijn over het algemeen snel en fanatiek en hebben fijne gangen dus dat speelt misschien mee?

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…

arno8

Berichten: 4848
Geregistreerd: 25-08-05
Woonplaats: Sprang-Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 13:29

JoSav schreef:
Wat een mooi compliment, dankjewel. Was waarschijnlijk een foto van Kambar, die ook door veel fokkers is verguisd o.a. omdat hij eigenlijk een Anglo-Teke was en helemaal niet zo’n goede vertegenwoordiger van zijn ras. Een foto van inmiddels zelfs bijna 50 jaar oud trouwens. En op die foto ook in renconditie dus sowieso al niet op zijn charmantst... nog altijd weten veel mensen niet dat er zelfs een massief type is (onze merries zijn middentype) en zwerft die ene foto nog steeds hardnekkig rond op internet. Over de rassenbeschrijving in veel van die rassenhandboeken heb ik het maar helemaal niet. :x :D :D
En ja, idd Ali! Hij heeft inmiddels een hele schare volgers op social media. Je kent hem zelf gezien je onderschrift denk ik uit het boogschietwereldje? :Y)
Ik heb van diverse boogschieters vernomen dat ruiters met Tekes en Teke halfbloeden vaak als geduchte concurrenten worden gezien. Klopt dat? Ze zijn over het algemeen snel en fanatiek en hebben fijne gangen dus dat speelt misschien mee?


Was een flink oud boek dus zou zomaar kunnen :D

Ik zie Ali een of twee keer per jaar op internationale wedstrijden inderdaad. Hij is best wel legendarisch :)

En over Tekes als boogschietpaarden... je hebt binnen het boogschieten te paard een paar stromingen. Ik mag Ali erg graag, maar hierin zijn we verschillend. Wij zien het als een sport die vooral veilig (voor paard én ruiter) moet worden beoefend omdat de sport nooit kan groeien als je aan waaghalzerij gaat doen. En we willen het leuk houden voor het paard.

Ali ziet het meer als het voortzetten van wat zijn verre voorouders deden. Dus hij doet het in traditionele gewaden, zal nooit een cap dragen, zal geen moderne technieken gebruiken maar de techniek die zijn voorouders ook gebruikten en... hij zal Endoor de baan gaan. Want hij oefent als het ware voor de oorlog. Als je in de oorlog langzaam gaat, ben je een eenvoudig doelwit en ga je snel dood.

De Teke staat bekend om zijn snelheid en dat maakt hem voor zijn stijl dus perfect. Voor onze stijl maakt het ras niet veel uit. Het belangrijkst is dat het paard een normale handgalop kan doen, ook als je de teugels loslaat. Het lijkt mij dat een Teke dat prima kan. We hebben nog geen Tekes in de les gehad, wel arabieren en die pakken het goed op!

JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 16-11-18 14:21

Ali is idd wel van de snelheid en het traditioneel boogschieten. Kan hem niet eens voorstellen in een westerse outfit met cap. :+ Hij heeft ook een sterke voorkeur voor de lokale paarden (o.a. Tekes, maar dan met name het vlugge, wat kleinere type; hij is helemaal weg van mijn merrie <3 ), jagen met de honden, zwaardvechten te paard enz.
Het was grappig om te zien dat hij op een gegeven moment op social media zo’n following heeft gekregen. :D :D En toegegeven, zijn foto’s en filmpjes zijn wel echt spectaculair en heel episch.
Maar kan me voorstellen dat dat ook wel weer mogelijk waaghalzen aantrekt die verder niets van die tradities en paardencultuur snappen of willen snappen. Dan kom je al snel op een hellend vlak terecht.
Hij heeft ook regelmatig cursisten op bezoek. Gezien jullie stijlen zo verschillen zal er wel geen tripje Iran op de planning staan binnenkort? :D ;)
En met het gevaar nog verder off topic te gaan... Ik weet dat er in Hongarije ook een Teke fokker zit die ook aan boogschieten doet en ook zadels maakt. Ken je die zadels?

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…

arno8

Berichten: 4848
Geregistreerd: 25-08-05
Woonplaats: Sprang-Capelle

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 14:30

JoSav schreef:
Ali is idd wel van de snelheid en het traditioneel boogschieten. Kan hem niet eens voorstellen in een westerse outfit met cap. :+ Hij heeft ook een sterke voorkeur voor de lokale paarden (o.a. Tekes, maar dan met name het vlugge, wat kleinere type; hij is helemaal weg van mijn merrie <3 ), jagen met de honden, zwaardvechten te paard enz.
Het was grappig om te zien dat hij op een gegeven moment op social media zo’n following heeft gekregen. :D :D En toegegeven, zijn foto’s en filmpjes zijn wel echt spectaculair en heel episch.
Maar kan me voorstellen dat dat ook wel weer mogelijk waaghalzen aantrekt die verder niets van die tradities en paardencultuur snappen of willen snappen. Dan kom je al snel op een hellend vlak terecht.
Hij heeft ook regelmatig cursisten op bezoek. Gezien jullie stijlen zo verschillen zal er wel geen tripje Iran op de planning staan binnenkort? :D ;)
En met het gevaar nog verder off topic te gaan... Ik weet dat er in Hongarije ook een Teke fokker zit die ook aan boogschieten doet en ook zadels maakt. Ken je die zadels?


Nou, Ali heeft ons wel geprobeerd te verleiden naar Iran te komen door te praten over de Nutellabar die ze daar hebben! Ik denk dat een reis daarnaartoe ontzettend leerzaam zou zijn. Ook al verschillen onze stijlen, hij weet natuurlijk een hoop dingen die ik niet weet. Maar het staat nu nog niet op de planning. We hebben jaarlijks al onkosten genoeg aan het bezoeken van de wedstrijden en het trainingskamp in Hongarije.

Een Hongaarse Teke fokker die ook zadels maakt zegt mij zo niets. We hebben zelf een Cseppentő zadel via onze trainer gekocht, een heel fijn zadel! Heb even gegoogeld en denk dat ik de website heb gevonden van degene die jij bedoelt! Is het deze? Heeft toevallig hetzelfde zadel als wij hebben voor een van onze paarden!

http://www.opusztaszerimenes.hu/en/nyeregkeszites-en/

Leo

Berichten: 50032
Geregistreerd: 06-12-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-11-18 14:34

Wat een prachtig topic. Wat een verdriet heb je doorgemaakt en wat is prachtige Muzka een bijzonder en speciaal geschenk. <3

..
The music of this awe
Deep silence between the notes
Deafens me with endless love

..

kimmie261

Berichten: 19192
Geregistreerd: 30-03-04
Woonplaats: duitsland

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-11-18 09:50

pff ,zit ik zowat te snotteren bij het lezen van je verhaal ,wat een verdriet heb je toch mee gemaakt,wat hakt de dood van een geliefde hond er toch in... * snif *


maar verdorie wat een plaatje van een veulen, wat wordt ze mooi!

vroeger ( anno 1995 ) toen ik mijn eerste paard kocht had ik bijna een Akhal-Teke gekocht, die man had heel veel paarden uit letland/rusland tot aan de chineese grens haalde hij ze weg,en daar stond een 'gouden' vos, pff die glans, zo mooi!!

ik ben toen voor een letlander gevallen,maar het scheelde niet veel of ik had zo'n paard gehad :D

Berdien

Berichten: 64483
Geregistreerd: 19-09-04
Woonplaats: Groningen

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-11-18 14:17

Wat heb je er een mooi topic van gemaakt. En wat een herkenbare emoties. Van dat diepe zwarte gat tot voorzichtig weer je hoofd op tillen tot die talloze momenten dat het er nog weer vol in vliegt.

Je hebt twee prachtige dames staan, ik hoop op een hele lange, gelukkige en onbezorgde toekomst voor jullie allemaal!

"Without you.. Without you the poetry within me is dead."

fleurtjeuh
Berichten: 10265
Geregistreerd: 24-05-11
Woonplaats: Tussen het noorden en zuiden in nederland

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-11-18 17:43

Prachtig dat ze in uitgelicht staat, een extra lichtje op je prachtige licht <3

Love is Love

My current situation is not my final destination.

JoSav

Berichten: 4681
Geregistreerd: 08-02-05
Woonplaats: Verweggistan

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 17-11-18 19:47

arno8 schreef:
Een Hongaarse Teke fokker die ook zadels maakt zegt mij zo niets. We hebben zelf een Cseppentő zadel via onze trainer gekocht, een heel fijn zadel! Heb even gegoogeld en denk dat ik de website heb gevonden van degene die jij bedoelt! Is het deze? Heeft toevallig hetzelfde zadel als wij hebben voor een van onze paarden!

http://www.opusztaszerimenes.hu/en/nyeregkeszites-en/


Haha, nutellabar. :D
En idd Cseppentő zadels. Ze gaven vorig jaar op het Europees kampioenschap ook verscheidene demo’s met hun zadels, hadden een stand en hadden ook verscheidene Tekes mee. En aantal jaar terug waren de zadels simpeler van makelij maar ze ogen tegenwoordig eigenlijk heel modern en professioneel. Ik was wel benieuwd of je de zadels kende en of je er ervaring mee had. :D :D

Leo schreef:
Wat een prachtig topic. Wat een verdriet heb je doorgemaakt en wat is prachtige Muzka een bijzonder en speciaal geschenk. <3

Dankjewel. Ze is heel speciaal voor ons. :+:

kimmie261 schreef:
pff ,zit ik zowat te snotteren bij het lezen van je verhaal ,wat een verdriet heb je toch mee gemaakt,wat hakt de dood van een geliefde hond er toch in... * snif *


maar verdorie wat een plaatje van een veulen, wat wordt ze mooi!

vroeger ( anno 1995 ) toen ik mijn eerste paard kocht had ik bijna een Akhal-Teke gekocht, die man had heel veel paarden uit letland/rusland tot aan de chineese grens haalde hij ze weg,en daar stond een 'gouden' vos, pff die glans, zo mooi!!

ik ben toen voor een letlander gevallen,maar het scheelde niet veel of ik had zo'n paard gehad :D

Wat lief. En je beste maatje verliezen is altijd moeilijk, maar zo onverwachts en zo jong is echt heel moeilijk te accepteren. ;( Je hebt het niet altijd voor het zeggen...
Begin jaren negentig en halverwege de jaren negentig werden vrachtwagens vol Oost-Europese en “Russische” paarden naar NL gehaald. :j Tot een aantal jaar terug kreeg ik regelmatig mails met de vraag of ik meer kon vertellen over hun paard op basis van de naam die ze dachten dat ie had en een vriesmerk. Dankbaar werk. Ging in de meeste gevallen over stamboekpaarden en zaten ook Tekes tussen.
Letlanders zat ook regelmatig wat Teke ingekruist, trouwens. :D Heb je hem nog of leeft ie inmiddels niet meer? Waren vaak harde paarden die Sovjetpaarden.

Berdien schreef:
Wat heb je er een mooi topic van gemaakt. En wat een herkenbare emoties. Van dat diepe zwarte gat tot voorzichtig weer je hoofd op tillen tot die talloze momenten dat het er nog weer vol in vliegt.

Je hebt twee prachtige dames staan, ik hoop op een hele lange, gelukkige en onbezorgde toekomst voor jullie allemaal!

Ja die momenten zullen voorlopig ook wel blijven, maar de liefde en rust die ik van beide merries krijg ben ik erg dankbaar voor. Dankjewel, en ik wens je hetzelfde. Het is helaas niet vanzelfsprekend. :*

fleurtjeuh schreef:
Prachtig dat ze in uitgelicht staat, een extra lichtje op je prachtige licht <3

Ja, een klein cadeautje. :j

Nur Teke
Muzanna, Manari Nur & Muniya Nur
GoFundMe: om ons wereldje te vergroten…

kimmie261

Berichten: 19192
Geregistreerd: 30-03-04
Woonplaats: duitsland

Re: Schijnend licht: ons lichtpuntje in donkere tijd

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-11-18 20:28

mijn Letje heb ik 5 jaar geleden in moeten laten slapen,hij was een spijkerhard paard, alleen hij was niet goed gecastreerd in Letland en dat gaf na jaren na de castratie een mega probleem, hij is toen geopereerd maar kreeg toen hij 20 was cushing en dat werd ontsteking op ontsteking, hij kreeg weer abcessen waar e niet wisten waar die vandaan kwamen en einschussbenen ,zo zielig, dus ik heb hem daarop in moeten laten slapen.

maar hij was echt een heel robuust paard,denk niet dat bij hem er Akhal- Teke in zat :D


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 bezoekers