Ik wil de knoop doorhakken

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

 
 
zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Ik wil de knoop doorhakken

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 12:05

Kies ik voor mijn hoofd of mijn hart?

6 jaar geleden kocht ik een tweejarige merrie. Dit zou mijn Once in a lifetime, forever horse moeten worden. De voornaamste eis die ik had, was dat ze minimaal 1.60 moest gaan worden. Uiteindelijk is ze een 15 cm kleiner gebleven. Op zich niet erg, want ze is breed genoeg en ik ben zelf ook maar 1.63.
Desalniettemin heb ik toen ook voor de keuze gestaan: wegdoen of het een kans geven?

Conclusie: ze heeft in haar korte leventje al minstens 3 eigenaren gehad, ik pas erop en ze voldoet verder aan mijn eisen. Ik koop geen beesten om ze weer weg te doen. HOUDEN en het een kans geven! Mijn hart die won dit keer. *\o/*

In de jaren die volgde hebben we actief grondwerklessen genomen. Ze pakte alles ontzettend goed op, was slim, wilde werken; kortom blij dat ik haar gehouden heb!

Rond haar 5e ben ik onder begeleiding begonnen met inrijden. Ze liet alles toe en opnieuw zag ik een paard (oké pony) die met plezier voor mij werkte. Totdat er een paar weken passeerde -O-

Ponylief werd steeds heviger en bleek uiterst gevoelig onder het zadel. Er zat ontzettend veel spanning in haar en dit uitte zich in hevige bokpartijen en continu willen draven. Hadden we de spanning van het ene probleem weg, kwam het volgende. Enerzijds doordat ze haar eigen lichaam niet onder controle had of de kracht/flexibiliteit miste en anderzijds doordat ik onbewust haar spanning overnam. Osteopaat en tandarts kwamen regelmatig over de vloer. Mijn instructrice was tevens osteopaat, dus ze kon snel beoordelen waar het 'probleem' lag of dat ze met me solde.

Zoals ik al aangaf, we vonden elke keer een oplossing voor onze problemen, maar het plezier was voor mij volledig verdwenen. Wij waren geen match onder het zadel en ik miste de ervaring om zelf achter de oorzaken van haar spanning te komen. Om tot deze conclusie te komen heeft me heel veel verdriet gedaan, want wat nu? Na veel overleg met mijn instructrice hebben we besloten om door te zetten.

Ik merkte dat ik zelf de lat veel te hoog legde en keek veel te erg naar andere die zonder ervaring hun 3 jarige aan het lopen hebben zonder problemen. Tijdens de les eindigde we trots met onze vooruitgang, maar als ik zelfstandig reed was ik nooit tevreden. Dit probleem ligt duidelijk bij mij, maar misschien dat een opgeleid paard met meer ervaring daardoor beter bij mij past?

Anderhalf jaar later heb ik eindelijk meer controle over haar spanning. We kunnen ontspannen stappen en in draf begint de ontspanning ook te komen. We rijden maar 1 tot 2 keer per week, 1-2x longeren en een dag grondwerk. Ik heb de tijd, ze is jong en ik kan nog de rest van mijn leven op haar rijden. Het continu willen aandraven lijkt te liggen aan wat stijfheid in haar gewrichten, aangezien ze laat zien dat ze wel degelijk kan ontspannen na een tijdje.

MAAR... is dat wat ik wil? Ik heb voor mijzelf alles op een rijtje gezet:

Redenen om met haar door te gaan
- Ontzettend veel uitdaging
- Misschien komt het plezier weer terug (jarenplan op ons tempo :+ )
- Ik wil niet dat ze in slechte handen beland (en in mijn ogen is al heel snel iets 'slecht')
- Verkocht = verkocht
- Op dit moment krijg ik haar toch niet verkocht GROTE AANNAME(iemand met veel ervaring zoekt al snel een sportpaard en dat is ze niet)

Redenen om een nieuw huisje te zoeken
- Ik heb geen plezier meer in het rijden
- Ik mis de ervaring

Mijn hoofd zegt wegdoen terwijl mijn hart zegt dat ik niet op moet geven. Het lijkt er op dat mijn hoofd het dit keer gaat winnen.... |(


Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil bereiken. Waarschijnlijk wil ik gewoon horen dat ik door moet zetten.


capopjekop

Berichten: 30613
Geregistreerd: 30-11-03

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:09

Lastige keus. Heb je al eens overwogen om tijdelijk een ervaren ruiter haar te laten rijden tot ze haar lichaam wat beter kan gebruiken? Mss je instructeur?

Eventueel kun je dan zelf een ander paardje bij rijden. Dan kun je zien or het plezier terug komt en schuif je de beslissing nog even voor je uit.

sanso

Berichten: 5477
Geregistreerd: 20-12-10
Woonplaats: Timboektoe

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:11

capopjekop schreef:
Lastige keus. Heb je al eens overwogen om tijdelijk een ervaren ruiter haar te laten rijden tot ze haar lichaam wat beter kan gebruiken? Mss je instructeur?

Eventueel kun je dan zelf een ander paardje bij rijden. Dan kun je zien or het plezier terug komt en schuif je de beslissing nog even voor je uit.


Mijn idee ook. Wellicht ergens in training zetten. Kan veel verschil maken!
Misschien eerst wat grondwerk met haar doen? In plaats van rijden.
Het blijft wel altijd lastig zulke dingen..

Princesj

Berichten: 4545
Geregistreerd: 02-01-06
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:11

Heb je wel eens een ander trainingsschema geprobeerd of andere instructie? Want heel eerlijk, als ik mijn 7 jarige merrie die 24/7 buiten staat dit aan werk zou geven zou ze ook een flinke boterham voor mij zijn := . Juist door haar meer herhaling te geven heeft zij geleerd te ontspannen in het werk. Voor haar werkt 3 dagen werk (rijden/longeren) en dan een dag vrij het beste, maar ook dat is testen en zoeken bij ieder paard.

Gulonia (Biscayo x Wolfgang), Femke (Jouwe 485 x Doaitsen 420), Nipine KN (Nizar VS x Triton), Nika van Wieringen (Kadar x Nizar VS)

zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 12:16

capopjekop schreef:
Lastige keus. Heb je al eens overwogen om tijdelijk een ervaren ruiter haar te laten rijden tot ze haar lichaam wat beter kan gebruiken? Mss je instructeur?

Eventueel kun je dan zelf een ander paardje bij rijden. Dan kun je zien or het plezier terug komt en schuif je de beslissing nog even voor je uit.


Hier heb ik zelf ook vaak over nagedacht en heb die optie inderdaad niet genoemd in mijn OP. Mijn voornaamste reden om dit niet te doen is de stress die het in de kudde en bij haarzelf oplevert om te verhuizen. Eigenlijk is dit een onzinnig argument want als ik haar weg zou doen, zou deze stress er ook zijn.

sanso schreef:
capopjekop schreef:
Lastige keus. Heb je al eens overwogen om tijdelijk een ervaren ruiter haar te laten rijden tot ze haar lichaam wat beter kan gebruiken? Mss je instructeur?

Eventueel kun je dan zelf een ander paardje bij rijden. Dan kun je zien or het plezier terug komt en schuif je de beslissing nog even voor je uit.


Mijn idee ook. Wellicht ergens in training zetten. Kan veel verschil maken!
Misschien eerst wat grondwerk met haar doen? In plaats van rijden.
Het blijft wel altijd lastig zulke dingen..


Grondwerk doen we al zo'n 5 jaar, dus dat ben ik wel een beetje moe :+
Juist omdat ik zoveel energie en tijd in het 'voortraject' heb gestoken verwacht ik misschien te veel. Als mijn instructrice aangeeft dat bepaalde grondwerkoefeningen helpen om het probleem op te lossen doen we dit uiteraard.

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:16

Die keuze kun je alleen zelf maken.
Ik kan wel mijn ervaring delen: ik kocht 4 jaar geleden al bijna weer mijn 'once in a lifetime horse'. Ik hóóp nog steeds van harte dat ik er NIET meer zo eentje tref ;)

Na 2 jaar vechten met hem en voor hem - heel letterlijk, ik heb littekens overal staan - heb ik hem verkocht (en ja, hij was zó erg dat voor mij én mijn dierenarts inslapen een héél reële optie was als verkoop niet lukte. Paard was toen nog geen vijf jaar oud). Uiteindelijk verkocht aan een meid die hem écht aan het werk zette, heel ander soort werk als bij mij. Ik werk klassiek, veel aan de hand, veel grondwerk en onder het zadel door langzaam opbouwen. Dat paard is zij in teampenning gaan rijden, en met wat tijd was hij niet levensgevaarlijk meer. Ze had er zelfs een veilig buitenrijpaard aan, waar ik buiten bijna met hem verongelukte. En ik ben écht geen beginner.
Niet mijn paard dus. En ik niet zijn mens.

Mijn huidige paard kocht ik toen ik fysiek nog écht niet hersteld was van een schouderluxatie veroorzaakt door paard A. Ze was nét drie, net zadelmak en nog aardig ril. Voelde desondanks - en ondanks dat ik een vijf-tot-achtjarige zocht met de basis erin ipv een driejarige - super goed.
Natuurlijk heb ik ook met haar mijn uitdagingen, maar de dagen dat ik echt dubbel van het lachen op haar rug hang, zijn echt in de meerderheid. Ook nu ik herstellend ben van weer een schouderluxatie, heb ik lol met haar, ook al kan ik weinig met haar doen momenteel.

Ik ben ook zo iemand die verzorging en rijstijl van anderen niet gauw goed genoeg vindt. En ja, verkocht is verkocht.

Ik heb geen seconde spijt van de verkoop gehad. En geen seconde tijd van mijn nieuwe aanwinst.

De kunst is denk ik erkennen dat anderen óók goed voor paarden zijn, en dat ieder dat op zijn eigen manier is. En dat er voor jou óók een paard is waar je wél je ei in kwijt kan.

Verkopen moet je niet 'zomaar' doen denk ik, maar als je er weinig plezier uithaalt, is toegeven dat je een paard hebt dat een maatje te groot is voor je, écht geen schande hoor!

zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 12:23

Princesj schreef:
Heb je wel eens een ander trainingsschema geprobeerd of andere instructie? Want heel eerlijk, als ik mijn 7 jarige merrie die 24/7 buiten staat dit aan werk zou geven zou ze ook een flinke boterham voor mij zijn := . Juist door haar meer herhaling te geven heeft zij geleerd te ontspannen in het werk. Voor haar werkt 3 dagen werk (rijden/longeren) en dan een dag vrij het beste, maar ook dat is testen en zoeken bij ieder paard.


Ik heb inderdaad 3 verschillende instructeurs gehad (onder het zadel). Allen met een andere denkwijze en van allen is iets te zeggen. Ze weten uiteindelijk allemaal een goede oplossing te geven, maar de problemen blijven komen.

Met mijn huidige instructrice ben ik op dit schema gekomen, zij vindt vaker rijden te veel voor zo'n jong paard. Zelf denk ik daar anders over. Ik merk zelf ook dat ik minder vaak wil rijden omdat ik het gewoon niet meer leuk vind. Ik raak snel gefrustreerd en reageer dit dan af op ponylief.
Ik kan inderdaad proberen om vast 3x per week 30 min. te rijden.

sanso

Berichten: 5477
Geregistreerd: 20-12-10
Woonplaats: Timboektoe

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:25

En even een ‘vakantie’ voor jullie beiden?
Gewoon 1 of 2 maanden dat er niks moet. Gewoon wat tuttelen met elkaar, even een break.
En daarna rustig beginnen weer. Met nadruk op rustig. Niks moet alles mag.

zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 12:28

Skippy01 schreef:
Die keuze kun je alleen zelf maken.
Ik kan wel mijn ervaring delen: ik kocht 4 jaar geleden al bijna weer mijn 'once in a lifetime horse'. Ik hóóp nog steeds van harte dat ik er NIET meer zo eentje tref ;)

Na 2 jaar vechten met hem en voor hem - heel letterlijk, ik heb littekens overal staan - heb ik hem verkocht (en ja, hij was zó erg dat voor mij én mijn dierenarts inslapen een héél reële optie was als verkoop niet lukte. Paard was toen nog geen vijf jaar oud). Uiteindelijk verkocht aan een meid die hem écht aan het werk zette, heel ander soort werk als bij mij. Ik werk klassiek, veel aan de hand, veel grondwerk en onder het zadel door langzaam opbouwen. Dat paard is zij in teampenning gaan rijden, en met wat tijd was hij niet levensgevaarlijk meer. Ze had er zelfs een veilig buitenrijpaard aan, waar ik buiten bijna met hem verongelukte. En ik ben écht geen beginner.
Niet mijn paard dus. En ik niet zijn mens.

Mijn huidige paard kocht ik toen ik fysiek nog écht niet hersteld was van een schouderluxatie veroorzaakt door paard A. Ze was nét drie, net zadelmak en nog aardig ril. Voelde desondanks - en ondanks dat ik een vijf-tot-achtjarige zocht met de basis erin ipv een driejarige - super goed.
Natuurlijk heb ik ook met haar mijn uitdagingen, maar de dagen dat ik echt dubbel van het lachen op haar rug hang, zijn echt in de meerderheid. Ook nu ik herstellend ben van weer een schouderluxatie, heb ik lol met haar, ook al kan ik weinig met haar doen momenteel.

Ik ben ook zo iemand die verzorging en rijstijl van anderen niet gauw goed genoeg vindt. En ja, verkocht is verkocht.

Ik heb geen seconde spijt van de verkoop gehad. En geen seconde tijd van mijn nieuwe aanwinst.

De kunst is denk ik erkennen dat anderen óók goed voor paarden zijn, en dat ieder dat op zijn eigen manier is. En dat er voor jou óók een paard is waar je wél je ei in kwijt kan.

Verkopen moet je niet 'zomaar' doen denk ik, maar als je er weinig plezier uithaalt, is toegeven dat je een paard hebt dat een maatje te groot is voor je, écht geen schande hoor!



Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Hoe heb je je erover heen kunnen zetten om hem te verkopen aan iemand die heel anders is? Als ik naar de stallen kijk waar ik gestaan heb, zou ik mijn pony aan niemand, voor geen goud, willen verkopen. Wat heeft jou overtuigd? En nog belangrijker, HOE heb je de juiste persoon gevonden?


sanso schreef:
En even een ‘vakantie’ voor jullie beiden?
Gewoon 1 of 2 maanden dat er niks moet. Gewoon wat tuttelen met elkaar, even een break.
En daarna rustig beginnen weer. Met nadruk op rustig. Niks moet alles mag.


Dat lijkt mij met de huidige faciliteiten (buitenbak) en werkschema helemaal geen slecht plan :o
Maar, wat na de break? Op hetzelfde tempo verder gaan of toch fanatieker aanpakken?

Princesj

Berichten: 4545
Geregistreerd: 02-01-06
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:29

Ik denk dat je gewoon even door moet bijten, ik zou niet eens 3 dagen per week gaan rijden, maar 5 a 6 misschien wel. Sommige paarden zijn helaas niet gemaakt voor grondwerken etc., maar moeten gewoon "in training". Gewoon een periode herhalen herhalen herhalen. Jouw doel klinkt als ontspanning, dus al zit je er 10 minuten op en draaf je ontspannen rond: klaar voor vandaag! Geen tijd eraan hangen, maar de tijd geven om het paard te leren wat jij van haar wil.

Gulonia (Biscayo x Wolfgang), Femke (Jouwe 485 x Doaitsen 420), Nipine KN (Nizar VS x Triton), Nika van Wieringen (Kadar x Nizar VS)

kiomiamigo
Berichten: 496
Geregistreerd: 15-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:32

Heb je wel eens een coachingssessie gedaan met je eigen paard? In welk gedrag spiegelt ze jou? Wat laat ze je zien? Wat brengt ze jou?
Wat zou een ideaal paard jou voor plezier terug geven? En is er een mogelijkheid dat jou eigen paard je dit ooit bieden kan?

http://Www.boerderijcoaching.nl ik help jou de rust en ontspanning in jezelf terug te vinden, zodat je weer in verbinding komt met jezelf.

Skippy01
Berichten: 6498
Geregistreerd: 01-11-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:39

zuigstengel schreef:
Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Hoe heb je je erover heen kunnen zetten om hem te verkopen aan iemand die heel anders is? Als ik naar de stallen kijk waar ik gestaan heb, zou ik mijn pony aan niemand, voor geen goud, willen verkopen. Wat heeft jou overtuigd? En nog belangrijker, HOE heb je de juiste persoon gevonden?


Ik had al drie trainers, waarvan 2 gespecialiseerd in gedragsafwijkingen bij hem gehad, de dierenarts had hem volledig nagekeken, bloedwaardes etc gecheckt. Fysiek was er niets aan de hand en mentaal zaten er wat schroefjes los zeg maar - een 'leverpaard' zeiden mijn trainers: veel boosheid waar ik niet doorheen kwam.

Ik heb hem eerst in training gezet bij een trainster die ik ken - ik kon met mijn schouder écht niks, en hem stilzetten was geen optie. Zij heeft voor mij de 'bezichtigingen' gedaan. Er zijn een paar kijkers geweest en niemand die blijk gaf van kennis en kunde.
Ik had de afspraak met de dierenarts al onder voorbehoud staan bij wijze van spreken. En toen belde de trainster me 'ik denk dat deze meid het kan worden!'. Ze reed zó met hem weg, was niet onder de indruk van zijn gedrag etc.

Ze vertelde dat hij bij hem ook dagelijks veel uren buiten zou staan in een ruinenkudde. Dat gaf mij een goed gevoel: dat hij in elk geval de kans kreeg páárd te zijn. En daarmee ben ik met haar akkoord gegaan.

Prijs vér onder de reguliere waarde op basis van zijn papier overigens, en we hebben hem gesedeerd de trailer op moeten duwen en óók nog een tik bij moeten geven toen, want hij draaide gewoon weer door.
Ik ben nog nooit zo blij geweest een paard geladen te hebben, klep dicht en een auto te zien wegrijden. Ondanks mijn eigen tranen.

Gelukkig heeft ze mij zeker in het begin ook goed op de hoogte gehouden van de vorderingen, was het een hele leuke spontane meid en ben ik ook nog eens gaan kijken op een wedstrijd bij haar. Dat maakte het alleszins makkelijker natuurlijk :)

capopjekop

Berichten: 30613
Geregistreerd: 30-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:40

sanso schreef:
En even een ‘vakantie’ voor jullie beiden?
Gewoon 1 of 2 maanden dat er niks moet. Gewoon wat tuttelen met elkaar, even een break.
En daarna rustig beginnen weer. Met nadruk op rustig. Niks moet alles mag.


Dat is ook een goeie. Ik heb ook eens een dip gehad met mijn pony. Er was geen land mee te bezeilen. Toen een paar maanden niks gedaan en erna was ze weer haar lieve zelf

Ik zou na de break wat fanatieker gaan rijden. Ze is jong maar niet zo jong dat je niet wat meer kan gaan vragen in mijn optiek. Toen mijn pony 5 was ging ze 1a 2x per week mee naar de ponyclub les (springen en dressuur) en reed ik thuis ook nog 1 of 2 dagen

sanso

Berichten: 5477
Geregistreerd: 20-12-10
Woonplaats: Timboektoe

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:48

[quote=“zuigstengel”]
sanso schreef:
En even een ‘vakantie’ voor jullie beiden?
Gewoon 1 of 2 maanden dat er niks moet. Gewoon wat tuttelen met elkaar, even een break.
En daarna rustig beginnen weer. Met nadruk op rustig. Niks moet alles mag.


Dat lijkt mij met de huidige faciliteiten (buitenbak) en werkschema helemaal geen slecht plan :o
Maar, wat na de break? Op hetzelfde tempo verder gaan of toch fanatieker aanpakken?[/quote]

Oke het lukt mij niet om goed te quoten oeps...

Ik zou gewoon op dat moment even aankijken hoe het gaat, en daarop afstemmen hoe je verder gaat. Ik denk dat je met dat soort dingen niet teveel vooruit moet willen plannen.

Wildgirl

Berichten: 11655
Geregistreerd: 14-11-03
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:50

Herkenbaar, wat ik zelf heb gedaan is mijn merrie 2x per week laten rijden dóór mijn instructeur.
Dit scheelde enorm.
Uiteindelijk heb ik haar toch verkocht omdat de klik ohz uitbleef(merrie was te dominant, ik werd te onzeker) maar deze oplossing werkte an sich wel!

Sowieso, dit dier kan prima 3 á 4 keer per week pittig aan de bak, ik krijg ook een beetje het idee dat je er té voorzichtig mee bent; het zou kunnen dat je pony door deze fase even ''heen moet''.

Shenavallie
Berichten: 11517
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 12:54

Ik vind het op de eerste plaats super dat je ook bij jezelf zoekt waarom jouw paardje doet wat ze doet. Weinig ruiters die dat kunnen: zelfreflectie. Je hebt - voor zover ik dat kan opmaken uit de OP - al enorm je best gedaan om aan jezelf te werken. Er zijn, begrijp ik, al wat kleine stappen gemaakt, maar helaas is het 'yes'- moment er (nog) niet. Het lijkt mij op dit moment een enorm dubbel gevoel. -O-
Je geeft aan dat er al meerdere keren een tandarts en osteopaat zijn wezen kijken. Die hebben helaas geen röntgenogen. Wellicht een idee om bepaalde punten eens op de foto te laten zetten. Op die manier kun je dingen in ieder geval uitsluiten of toch een oorzaak voor het gedrag vinden.

In 1963 the Bronx Zoo had an exhibit called "The Most Dangerous Animal in the World". It was a mirror.

I don't understand why when we destroy something created by man we call it vandalism, but when we destroy something created by nature we call it progress. Ed Begley Jr.

zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 13:17

het doet me echt enorm goed om jullie reacties te lezen! Waar ik het zelf al had opgegeven, geven jullie me weer dat extra steuntje in de rug om door te bijten. Ik wil zeker al jullie adviezen gaan proberen. Ik deel de mening ook wel om haar vaker aan het werk te zetten. MAAR dit komt totaal niet overeen met de visie van mijn instructrice. Ik kan haar advies natuurlijk naast me neerleggen. Heeft het dan wel zin om met haar verder te gaan?
Wat betreft de röntgen. Kan ik dan zomaar een afspraak maken bij een kliniek, mijn rijproblemen voorleggen en zij adviseren me dan waar te beginnen?

Princesj

Berichten: 4545
Geregistreerd: 02-01-06
Woonplaats: Almere

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 13:23

zuigstengel schreef:
Ik deel de mening ook wel om haar vaker aan het werk te zetten. MAAR dit komt totaal niet overeen met de visie van mijn instructrice. Ik kan haar advies natuurlijk naast me neerleggen. Heeft het dan wel zin om met haar verder te gaan?


Als jij je verder prettig voelt bij haar zou ik het gewoon bespreken met haar. Ieder paard is anders en verdient een andere benadering en ik vind dat je als trainer/instructeur daar in mee moet kunnen gaan.

Gulonia (Biscayo x Wolfgang), Femke (Jouwe 485 x Doaitsen 420), Nipine KN (Nizar VS x Triton), Nika van Wieringen (Kadar x Nizar VS)

Shenavallie
Berichten: 11517
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 14:09

zuigstengel schreef:
het doet me echt enorm goed om jullie reacties te lezen! Waar ik het zelf al had opgegeven, geven jullie me weer dat extra steuntje in de rug om door te bijten. Ik wil zeker al jullie adviezen gaan proberen. Ik deel de mening ook wel om haar vaker aan het werk te zetten. MAAR dit komt totaal niet overeen met de visie van mijn instructrice. Ik kan haar advies natuurlijk naast me neerleggen. Heeft het dan wel zin om met haar verder te gaan?
Wat betreft de röntgen. Kan ik dan zomaar een afspraak maken bij een kliniek, mijn rijproblemen voorleggen en zij adviseren me dan waar te beginnen?

Ik denk dat je dit het beste even aan je VA kunt voorleggen. Vooral aangeven dat je je zorgen maakt en eventueel deze OP laten lezen. Dan hoef je alles niet nog eens te herhalen, als je dat lastig vindt.

In 1963 the Bronx Zoo had an exhibit called "The Most Dangerous Animal in the World". It was a mirror.

I don't understand why when we destroy something created by man we call it vandalism, but when we destroy something created by nature we call it progress. Ed Begley Jr.

Suzanne F.

Berichten: 48951
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 14:21

Ik kan er eigenlijk niet echt wijs uit worden wat precies de problemen zijn. Dat ze aandribbelt? Dat is niet zo gek als je zo weinig rijdt. Veel paarden willen graag lopen en moet je soms wel 5 of 6 dagen per week rijden om ze blij te houden.
Of zijn er nog andere problemen?

"Through dangers untold and hardships unnumbered, I have fought my way here to the castle beyond the Goblin City to take back the child that you have stolen. For my will is as strong as yours, and my kingdom is as great - You have no power over me"

BigOne
Berichten: 38038
Geregistreerd: 03-08-09

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 14:28

Ik mis een hele goede zadelmaker in al die jaren.

We live in a time where intelligent people are being silenced so that stupid people won’t be offended.


zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 14:32

Suzanne F. schreef:
Ik kan er eigenlijk niet echt wijs uit worden wat precies de problemen zijn. Dat ze aandribbelt? Dat is niet zo gek als je zo weinig rijdt. Veel paarden willen graag lopen en moet je soms wel 5 of 6 dagen per week rijden om ze blij te houden.
Of zijn er nog andere problemen?


Ik vind je reactie een beetje neerbuigend over komen. Als je mijn OP goed leest dan zie je dat ik actief met haar bezig ben en dat kan ook op andere manieren. Ik longeer haar intensief en ze staat 24/7 buiten dus het is niet zo dat ze heet is. Buiten de problemen van het dribbelen, die puur uit spanning voortkomen, bokt ze hevig. Ook dit is niet uit 'verveling' of 'te weinig rijden' maar uit spanning. Ze is zo gespannen dat osteopaat lang bezig voordat ze zich wil overgeven aan de behandeling. Ook heeft ze achter haar kaak dikke bulten van de hoge hoofd-halshouding die ze elke keer aanneemt omdat ze niet ontspant. Ik begrijp niet goed dat je niet ziet wat de problemen zijn, of vind je dit geen problemen en had je iets extremers verwacht n.a.v. mijn overweging om haar weg te doen?

zuigstengel
Berichten: 76
Geregistreerd: 14-11-18

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 14-11-18 14:34

bigone schreef:
Ik mis een hele goede zadelmaker in al die jaren.


Die goede zadelmaker komt 2x per jaar :)
Ik heb dit er niet bij vermeld omdat ik niet verwacht dat 'bokt' mijn problemen oplost die ik rijtechnisch of lichamelijk heb. Ik zocht juist naar bevestiging om ponylief aan te houden of juist niet.

FennaK
Berichten: 1081
Geregistreerd: 13-04-11

Re: Ik wil de knoop doorhakken

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 14:35

Geef je magnesium bij?

Saluut M2+2
Be Fair M2+10

Rolfje
Berichten: 150
Geregistreerd: 01-10-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 14-11-18 14:37

Een 8 jarig paard die je 1 a 2 keer per week rijdt omdat je instructeur vind dat dat genoeg is voor een jong paard. Die instructeur zou ik met vliegende vaart de deur wijzen. 8 jaar is niet meer jong, dat is gewoon een paard die simpel 5 a 6 keer per week gereden kan worden.

Mijn ervaring is dat er op het moment heel veel instructeurs rondlopen die de theorie goed kunnen vertellen, ze hebben het hele internet in hun hoofd zitten, maar de praktische boerenkennis is er niet en daardoor kunnen ze bij paarden die net iets anders reageren dan de theorie het uitlegt, het niet meer oplossen.

Bij een jong paard laat je het stapgedeelte altijd een beetje achterwege als je gaat rijden, daar heeft ie de balans nog niet voor en het is het diertje pesten om maar te eisen dat hij langzaam moet, terwijl hij dat gewicht van jou veel beter kan dragen als je wat harder gaat ( denk aan jezelf als je leert fietsen).
Maar ik begrijp dat veel mensen dat een beetje spannend vinden, waardoor je gaat remmen en dan krijg je een spanningsboog waar je vaak moeilijk uit komt. Niet voor niets is het advies om toch een behoorlijke ervaring te hebben om een jong paard op te leiden ( en een onafhankelijke zit en een bult lef).

Al met al: Ga vaker rijden, galoppeer dat paard lekker naar voren in de verlichte zit en je zult zien met een instructeur die wat meer praktische ervaring heeft ipv theorie, dat het dier in no time fijn te rijden is.
Succes!


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: rover_ en 36 bezoekers